Lech-Zuers, 09-04-2013: Koninklijk op de ski's!
Dit onderwerp gaat over de bestemming Ski ArlbergSki Arlberg, Lech-Zürs 09/04/2013: Koninklijk skiën!
Pas sinds vandaag durf ik dit verslag veilig te plaatsen, aangezien de hype rond de koning weer een beetje is weggezakt;)
Als je niet graag leest, kijk dan alleen naar de plaatjes!;)
Klik op de foto’s als je ze groter wil zien!:)
Deel 1: Lech.
De paasvakantie vorderde snel, we zaten al in de tweede week! Na de voorgaande dagen verschillende skigebieden (zie Feldberg https://www.wintersport.nl/forum/topic/111780), steden, pretparken etc. te hebben bezocht in voornamelijk Duitsland, werd het toch maar eens tijd om te wisselen van land. We waren eigenlijk gewoon ‘wat’ aan het doen, en keken waar we zin in hadden. Eerst bleef ik een beetje in de buurt van Nederland, kwam nog eens thuis om een dag te werken en om van auto én reispartner te wisselen, om vervolgens te vertrekken voor een week ‘verder weg’. Heerlijk is dat gewoon, om op de bonnefooi ergens naartoe te gaan. Het was ook de eerste keer voor mij, aangezien ik nog maar sinds kort mijn rijbewijs heb. Daardoor was het allemaal extra spannend!;)
Op dinsdag 9 april zijn mijn reisgenoot en ik lekker vroeg opgestaan in onze verblijfplaats bij Ödsbach. Waarom? De rit naar Oostenrijk stond op het programma!:D We wilden graag al vroeg op de piste staan die dag, dus om 3 uur liep mijn wekker af. Dat heeft mij niet gewekt aangezien mijn ogen toen al een tijdje open waren uit spanning voor wat komen ging! Ja ja, we gaan naar het plaatsje Lech! Deze plaats staat namelijk bekend om zijn sneeuwzekerheid, en lag midden in een van de voor ons dichtstbijzijnde grotere skigebieden. Daarenboven is het een prachtig gebied welke onze koninklijke familie als haar wintersportthuisbasis heeft! Dit zorgt ervoor dat als je daar in Lech op de piste staat je je net dat extra beetje speciaal voelt;)
Alle redenen dus om vol enthousiasme ’s nachts wakker te worden, ons snel op te frissen, de auto in te pakken, de door de aardige pensioneigenaresse klaargelegde ontbijtpakketten te halen, in de auto te stappen en weg te rijden! Een toch wel flinke reis hadden we voor de boeg! Bijna 350 kilometer in uiteindelijk iets meer dan 5 uur; een flinke opdracht!
De rijomstandigheden waren eigenlijk niet zo denderend… We vertrokken om 4 uur in de regen, kwamen hogerop in het Zwarte Woud in de zeer dichte mist en sneeuw terecht, om bij Freudenstadt weer terug in de regen te belanden. Dit bleef zo tot vlak voor de Bodensee, waardoor ik eigenlijk al best moe werd!:) Zo kom je er achter wat je vader vroeger allemaal moest doormaken op weg tijdens de vakantie, maar dan nog met krijsende kinderen op de achterbank;)
Dan, toen de snelweg A98 bij Stockach overging in de B31, kwam de zon er plots door en stopte het met regenen. Dit betekende niet direct dat het autorijden vlotter zou gaan, integendeel, we kwamen in een onophoudelijk lijkende file terecht. Ja, het spitsuur was begonnen;) Langzaam ging het vooruit en ik raakte een klein beetje geïrriteerd;) Dit kostte ons ski-tijd! De vriend die naast me zat/lag merkte gelukkig echter weinig van dit alles, aangezien hij met zijn jas over zijn hoofd lekker lag te dutten;)
Even later, plots, onverwacht, dacht ik iets te zien tussen de bomen door! ‘Meen je dat! Heb ik dat goed gezien!?! Nee, ik zal het me wel verbeeld hebben…:p’. Maar vlak daarna kwam er dan onbewust een luide WOW uit mijn mond gerold! Wat ik zag bij de Birnau Cathedral net voor Uhldingen-Mühlhofen was de reden:
Mijn reisgenoot werd wakker, en was blijkbaar niet echt blij;) Ik zei hem enthousiast dat hij dat uitzicht niet mocht missen, dat het net op een prachtig schilderij leek! Hij gluurde even langs zijn jas, en zei dat het dan wel een erg lelijk schilderij was… Ieder zijn humor zeker?:p Nou ja, ik excuseerde me en liet hem verder met rust. Ik was zo vrolijk geworden door wat ik zag; zo was mijn irritatie door de file totaal weg en niks kon mijn dag meer stuk maken!
De file hield aan, dus ik stopte maar even bij het Shelltankstation in Friedrichshafen om wat te tanken, te eten en naar de wc te gaan. Hier heb ik ook meteen een vignette gekocht. Daarna zijn we weer snel de auto ingegaan om toch maar enigszins op tijd aan te komen in Lech. Toen we de stad uitreden loste de file eindelijk op en heb ik verder vlot kunnen rijden.
Eenmaal de Alpen ingereden zagen we prachtig besneeuwde bergen! Naarmate we dan dieper in het gebergte kwamen, stegen we boven de sneeuwgrens. Zo ongeveer vanaf Dalaas was alles wit!:D De sneeuw glinsterde wonderschoon in de zon. Ik kon niet wachten!
Na de enge, smalle, maar mooie Flexenpass en de eerste blikken op het skigebied in Zürs, kwamen we in Lech aan. Mooi hoor, het leek net hartje winter met die laag nieuwe sneeuw! We hebben geparkeerd in parkeergarage Anger bij de kerk, hebben ons daar omgekleed en zijn meteen bij Sportalp ski’s gaan huren voor mijn reisgenoot.
De ski-dag kon beginnen! Aan de dalstations van de Schlegelkopfliften I & II:
Ja! Dat staat gepland voor volgend winterseizoen! Straks meer…
Nog even een skipas gekocht aan de liftkassa en dan gold eindelijk ‘Jetzt geht’s los!’. Eindelijk in de Schlegelkopflift I, met een mooi uitzicht op Lech! Wat een weer… :D
Zwevend boven piste 34; links van de liften blauw en rechts rood. Hier is de Schlegelkopf II te zien, welke parallel loopt aan de I waar ik op dat moment in zat. Beiden zijn gebouwd door Girak. In de verte is het ankerliftje Hinterwies te zien als je goed kijkt.
Dat zit lekker, zo in het zonnetje!
Boven aangekomen! In het midden is de Rüfikopf te zien met zijn gelijknamige pendelbanen. Oh ja, en een Audi wilde ook skiën…
Wij wilden verder de berg op, dus hup naar de 6-CLDB Kriegerhorn. Genietend van het mooie weer draaide mijn blik naar rechts richting de 6-CLDB Hasensprung. Op de lange blauwe afdaling 34 was een pistebully alweer druk bezig de papsneeuwbulten een beetje plat te vegen… Dat is het nadeel van Neuschnee en zonneschijn in het voorjaar. Gelukkig was het niet zo druk, waardoor de bultenvorming uiteindelijk wel mee viel.
En een blik richting de naar mijn mening meest prominent aanwezige berg in het skigebied van Lech-Zürs; de 2580 meter hoge Omeshorn.
Ja! Eindelijk boven op de Kriegerhorn! Wat een prachtig uitzicht heb je vanaf hier op onder andere het Zürserdal:
Alsook op de skiroutes vanaf de Madloch Joch en op het dorpje Zug.
We zijn geklommen tot 2173 meter, dus nu werd het toch wel eens tijd voor een echte afdaling!;) We begonnen op de blauwe 34, welke helemaal van de top naar Lech gaat. Vanaf het bovenste deel heb je een mooi zicht op het bergstation van de 2-CLF Zugerberg, het restaurant Balmalp en het Zuger dal.
Op een bepaald moment splitst er een piste af richting de 8-CLDB Steinmähder; de blauwe 43. Daar gingen wij naartoe!
Nummer 43, werd al papperig…
Het werd echt warm! Ik moest mijn sjaal uitdoen en mijn jas een beetje openzetten, want het was anders niet uit te houden:p In de Steinmähderbahn hadden we een uitzicht op enkele skiërs die vochten tegen de papsneeuw op de rode 45:
De imposante sneeuwhoogte bij het bergstation op 2309 meter!
Wat een mooie vergezichten heb je toch in dit skigebied zeg!
Helemaal rechts de rode Speed Sulzen afdaling 46 richting de Hasensprungbahn, in het midden de rode en blauwe Mohdenmähder nummer 35 richting de 2-CLF Rotschrofen.
De rode en blauwe 35 rondom de Rotschrofenlift bevielen mij wel, ondanks de wat zware sneeuw. Deze hebben we daarom enkele keren gedaan:) Ziehier waarom: Ohne Worte…
Een blik op het pad van de Hasensprungbahn en de blauwe afdaling 51:
De dalstations van de 2-CLF Rotschrofen en 6-CLDB Hasensprung met hun aparte (kleur) gebouwen, gelegen in een mooie omgeving :
Allemaal leuk en aardig, maar ik heb meer oog voor iets anders! Snel verder naar beneden dus!
Daar is hij! De combibaan Weibermahd! Mijn eerste ritje in een combibaan is nog maar een enkele minuut van mij vandaan!:D
Is dit alles niet iets te groots gebouwd? 10-Persoons gondels en 8-persoons banken… Voor nu misschien wel…
Mijn reisgenoot vroeg zich dat hier ook af…
Een gat in de muur!? Daardoorheen gaat volgend winterseizoen de lift verder, welke de nieuwe verbinding met het skigebied Warth-Schröken wordt! Klik op de volgende link voor meer informatie en een filmpje: http://www.auenfeldjet.at/
Daar gaat hij straks verder naartoe!:D
Zwevend boven de blauwe piste 35 in een 8-persoons sofa van de Weibermahdbaan. Heerlijk met dit weer!:D Het is grappig dat de Rotschrofenlift eerst eventjes het dalletje ingaat:
Het bergstation:
De piste 34 naar Lech met een uitzicht in het Zürser dal.
Wij gingen links richting Oberlech over de blauwe afdaling nummer 62!
Deze piste kronkelt door een speciaal landschap:o Helaas nam de bewolking toe…
Boven naar de top loopt de Kriegerhornbahn, waar we die ochtend nog bij een stralend blauwe hemel in hadden gezeten.
Oberlech in zicht!
De oefenlift Oberlech is ook een combibaan!;) Verder is de cabine van de Rüfikopfbahn II te zien.
Het was ondertussen allang tijd voor lunch, dus maakten we een tussenstop in Oberlech. Ik ben een echte zelfbedieningsrestaurantganger, en liet er nu net een liggen naast de sleeplift!:D Net toen we het terras opliepen ging de zon jammer genoeg permanent schuil achter de wolken. Een koude wind kwam opzetten en iedereen ging naar binnen. Daar ging het zonnebad in de ligstoel…
Het eten in het SB-Restaurant Salome was gelukkig wel erg lekker! Goeie erwtensoep geeft je genoeg energie voor de rest van de dag haha!:D Het interieur binnen zag er ook erg leuk Oostenrijks uit en het was er lekker warm!:)
Maar de piste riep ons! Hop naar buiten dus! Echter buiten werden we iets minder blij; het werd mistig rond de toppen en het begon wat te sneeuwen. Ook stond er een erg stevige koude wind! Ach ja, dat hoort er ook bij… We vervolgden onze weg naar Lech op de piste 63, hier langs de 2-CLF Schlosskopf van Girak:
Een muur van sneeuwvlokken naderde ons in sneltempo!
Via de skitunnel onder de Lechtal Straße door…
… diep langs een beekje en een parkeerplaatsje met een flinke sneeuwlaag…
… over de Lechbeek naar het dalstation van de Schlosskopflift.
Boven aangekomen sneeuwt het een stuk harder. Mijn skigenoot bleek een Schönwetterskifahrer te zijn, waardoor zijn humeur verslechterde. Daarbij had hij door het slechte weer moeite met het inschatten van diepte, zeker aangezien hij nog niet zo lang skiet…
Weer een aparte omgeving hier! De pistes zijn in dit skigebied zo verschillend! We kwamen weer terug op de blauwe 62 terecht richting Oberlech:
Boven Oberlech:
Bij het bergstation van de oefenlift Oberlech splitst er een piste af van de blauwe 62. In plaats van langs de Schlosskopflift naar Lech, gaat deze afsplitsende blauwe 34 via Oberlech naar het centrum van Lech.
Het is een mooie piste welke ons naar Oberlech leidde, en was in goede toestand! Door het plots koudere weer leek de sneeuw minder zwaar te zijn geworden:
We skieden langs het dalstation van de 6-CLDB Petersboden. Deze lift hebben we vandaag niet gebruikt.
In Oberlech aangekomen, met zicht op de pendelbaan Lech-Oberlech:
Er waren maar weinig mensen… Iedereen was naar binnen gevlucht voor het slechte weer denk ik.
Op deze foto is de opvallende (enige) liftpaal van deze uit 1959 stammende pendelbaan van Steurer te zien.
Wij gingen verder; het gele bordje wees ons de weg naar Lech.
Tussen de bomen door op de blauwe afdaling 34 richting Lech…
… om uit te komen bij de Schlegelkopfliften.
Daar stond een vriendelijk bordje dat ons een leuke boodschap gaf! Dankeschön!;)
Lech bij ‘slecht’ weer op 1450 meter hoogte. De piste was op het laatste deel niet echt al te fijn skiën door vele zware sneeuwhopen:
We wilden graag ‘der Weiße Ring’ doen. Daarvoor moesten we naar de overkant lopen, richting de Rüfikopfbanen. Daar aangekomen moesten we met de lift omhoog om bij de gondels te komen. Als enigen liepen we de cabine in, om later vergezeld te worden door de liftbestuurder en wat collega’s. Raar vonden wij het dat geen enkele skiër meer naar boven ging! Eenmaal boven op bijna 2350 meter hoogte aangekomen was het wel duidelijk waarom…
Het stormde en plots kwam er mist opzetten. Daarom besloten we wat te gaan eten in het Rüfikopf-Restaurant, hopende op wat beter weer. Wij 2 waren de enige gasten.
De gastheer van dit restaurant was echt heel aardig en sympathiek! Hij praatte wat met ons en gaf ons een extra groot en vol bord met Kaiserschmarrn omdat we het wilden delen:p Het overige personeel en de kok waren ook gezellig aan het eten en tv aan het kijken; er was toch niemand… ;)
De ‘sneeuwstorm’ luwde, dus zetten we snel onze reis voort!
Het Lechdal was zelfs even te zien!
Er was ondertussen meer dan 20 centimeter verse poedersneeuw gevallen! Dat beloofde wat:D
Bij ons vertrek was er trouwens dan toch nog een gast komen opdagen! Deze wilde echter niet binnen zitten. Nee hoor, zelfs met dit weer ging deze bikkel op het terras eten!;)
Binnenkort komt het tweede deel!
*bericht bewerkt door moderator (JessicaKroef) op 07 jan 2021 20:26
# skidagen seizoen 2014-2015: 35 :DWAUW, prachtig verslag, alweer ;) Ga zo door :)
Heel mooie foto’s en lekker veel ook!
Een leuk verslag en veel mooie plaatjes!!! Daar zou ik ook nog wel eens naar toe willen.
Haha bedankt! Het is inderdaad een erg mooi gebied! Ik zou hier ook nog wel eens voor een langere tijd naartoe willen gaan:)
Ik zie wat schrijffouten/vergeten woorden, maar ik kan het bericht helaas niet meer bewerken!:s De volgende keer kijk ik het nog wel wat beter na voordat ik het plaats haha!;)
Oh ja, de bikkel op de laatste foto ben ik dus niet, maar die erg blije vogel:)
Prachtig verslag alweer! Laat je toch nog even meegenieten, ondanks dat dr skidagen erop zitten voor dit seizoen. :D
Ik heb ook nog even een vraag, is het nou ook veel duurder dan in andere Oostenrijkse gebieden?
verwijderd door redactie
Gelukkig is het een wintersportforum en geen fotoforum…
@gast541
Serieus…? Kom op zeg, het is gewoon een mooi verslag met leuke foto’s die dat illustreren. Je moet wel heel zuur zijn als je dan nog gaat zeuren over de kwaliteit van de foto’s.
Je gaat op wintersport toch voor de sneeuw en het skiën/ boarden en niet om overal de mooiste plekjes voor een foto uit te zoeken? :)
Leuk verslag en wat veel mooie foto’s!
@Gast541: Klopt! (Het skigebied rond) Lech is enorm mooi! Echter was het zo dat ik er nog niet eens één hele dag ronddwaalde… De mooiste plekjes ontdekken, nog eens met de lift omhoog om daar dan weer naartoe te gaan, een camera die goed meewerkt enz. Dat zat er gewoon niet in.
Ik heb zo veel foto’s (de helft post ik hier niet eens) omdat ik toen om de 100 meter wachtte op mijn skigenoot. Dan maak je maar wat foto’s op de plek waar je staat en geniet je van het uitzicht;)
Persoonlijk vind ik dat er toch wel minstens 3 zéér gelukte foto’s tussen zitten. Desalniettemin hebben de andere foto’s volgens mij ook waarde om te tonen. Ze vertellen mijn skitripje in Lech: De sfeer, de toestand, de omgeving die ik heb gezien etc. Ik ben het er verder dus wel mee eens dat ik niet dé mooiste plaat(s)jes in Lech heb gefotografeerd, maar dat de kiekjes de dag wel redelijk in beeld brengen:)
Foto’s zeggen meer dan woorden. Videobeelden zeggen meer dan foto’s. Je zintuigen zeggen meer dan alles. Helaas kan ik al deze waarnemingen van mijn zintuigen op een of andere manier niet op deze site plaatsen;) Als je ze toch wil ervaren, moet je er volgend winterseizoen zelf (weer) naartoe gaan! Dat is zeker aan te raden, en dat ga ik doen ook!:D
Btw: Hotel Krone is zo centraal gelegen, dat het gewoon in beeld moet om Lech te tonen:) Schoonheid is een subjectieve kijk; mijn hersenen vinden dat hotel er wel leuk uitzien:)
@iedereen : Bedankt!:)
Maar hoe zit het nou met de prijzen? :p
Ik heb er niet overnacht om kosten te drukken, want, ja een slaapplaats is daar een stukje duurder dan gemiddeld:)
Het eten was een normale prijs? Ik had niet zoiets van wow dat is duur!
Voor de dagskipas heb ik 50 euro betaald, maar dat is inclusief de pand (5 euro). Het was wel een naseizoenkaart! Valt dus ook wel mee! Hetzelfde als een dagkaart voor Sölden ofzo:)
Lekker uitgebreid verslag! Leuk!
Tof man! Mooi verslag en passende foto’s!
Deze winter ook 2 keer geweest, we logeerden dan wel in de omgeving van Sankt Anton. Prijzen voor drank zijn vergelijkbaar met de grotere Franse gebieden (+/- 5 euro voor halve liter), voor eten iets goedkoper (reken op +/- 6 euro voor goulashsoep). Maar je krijgt er wel enorm veel voor terug.
Lange afdalingen, veel off-piste mogelijkheden en enorm uitgestrekt. En Lech is inderdaad 1 van de mooiste dorpen dat ik al heb gezien. Dit is echt een topgebied dat je zeker 1 keer moet bezocht hebben.
Mooi lekker uitgebreid! Het geeft een goed beeld van het skigebied, Lech staat ook nog op het lijstje in het najaar ooit :)
Oké, tijd voor…
Deel 2: Zürs.
Welkom in mijn privéskigebied Zürs! De rest van de dag zijn we geen levende ziel meer tegengekomen op de piste…
Klaar voor de start aan de blauwe Monzabonsee-afdaling nummer 38! Helemaal alleen voor ons twee, met een onaangetast poedersneeuwdek!:D
Het was vaak niet duidelijk of we ons op de piste bevonden of er naast, het zicht was immers erg slecht en er was geen enkel spoor. Mijn skigenoot was daar natuurlijk niet echt blij mee, ik had gemixte gevoelens…;) We konden niet meer terug…
Wat een heerlijke afdaling was dat!:D Mijn reisgenoot had daar een andere mening over en vocht tegen de sneeuw i.p.v. ervan te genieten. Nu moest ik ook vaak lang op hem wachten, en was ik bang dat hij verkeerd zou gaan en ten val zou komen. Daarom besloot ik om hem de rest van de dag voor te laten gaan, even te wachten en dan mijn afdaling in te zetten op fullspeed. Verder legde ik hem van tevoren duidelijk globaal de weg uit, en zei ik hem welke piste we moesten volgen. Alles OK!:D
Met de 2-SL Schüttboden moesten we naar boven om via de piste 38a bij de Trittalpbaan te geraken.
Hier ging het mis voor mijn skigenoot; hij stond te dicht bij de draaischijf om fatsoenlijk een anker te kunnen pakken. Ik dacht dat hij die ging laten gaan en nog wat verder naar voren zou schuiven, maar helaas… Hij viel en de lift werd stilgezet. Dit was volgens mij een net iets te grote tik tegen zijn ego…;) Het werd er dus plots niet gezelliger op.
Er was verder niemand, dus het aantal ogen die waren gericht op zijn val bleef beperkt.;)
Boven zei hij dat het kwam omdat hij moe was. Ik legde hem uit dat hij de volgende keer beter iets verder van de draaischijf af kon staan, en dat het iedereen wel eens kan overkomen. Zeker als je nog niet lang skiet… Dat wilde hij denk ik niet horen… ‘Het zal wel.’
Terwijl het weer bleef verslechteren, gingen we verder over de luchtige poedersneeuw op de blauwe 38a.:D
Wat lag er hier toch veel sneeuw zeg! Waar is mijn huis gebleven!?;)
6-CLDB Trittalp in zicht!
Eerst moesten we nog de mooie Pazüelbach over.
Deze beek liep door een kloofje naar ons toe, en vervolgde zijn weg zo ook weer verder:
Voorbij de brug ligt het dalstation van de 6-CLDB Trillalp. Deze lift is in 2003 door Leitner gebouwd als een 6-CLD, d.w.z. uitgerust met stoeltjes zonder bubbles. Gelukkig is men in 2006 op deze beslissing teruggekomen en konden we tijdens de rit heerlijk afgeschermd achter een hoes uitrusten op de vliegende bank.:D
Het bergstation, welke leek te ‘zweven’:
Waar nu naartoe? Op de pistekaart kijken lukte amper; er bleef niet veel meer van over door de wind!;)
Oké, het werd de blauwe Familiepiste 3 die ons helemaal tot in Zürs moest leiden.
Tijdens het oriënteren hadden we een uitzicht op het verlaten skigebied van Zürs, met de 6-CLDB Hexenboden in het middelpunt van de belangstelling:
Aan het eind van de directe rode Hexenbodenafdaling 3a kwam Zürs heel even wazig tevoorschijn:
Familiepiste, volg de blauwe bordjes 3… :
Een blik op mijn horloge leerde me dat we perfect op tijd zouden zijn om ‘der Weiße Ring’ te voltooien!:D Doorskiën dus…
… na een terugblik op de lege Hexenbodenlift:
Bij het bergrestaurant Trittalm, waarnaast er zich van de Familiepiste een afdaling richting de Trittalpbaan afsplitst naar rechts:
Mijn reisgenoot was wel erg snel naar beneden gegaan zeg! Was hij al uit mijn zicht!?
Trittalpbaan (links) meets Hexenbodenbaan:
Die liftpaal rechts is van een materiaallift voor onder andere de Trittalm.
Het uitgestorven Zürs, gelegen op een hoogte van 1716 meter:
De Lechtal Straße richting Lech:
Links de 4-CLDB Zürsersee, naast mij de 6-CLDB Hexenboden en rechts de 4-CLDB Seekopf. Wij moesten naar rechts. Mijn reisgenoot wilde snel zijn? Ik zag hem niet… :
Het dalstation van de Seekopfbaan én de materiaallift zijn hier te zien. Het begon steeds harder te sneeuwen! Het was al 15.45 uur en ik dacht dat mijn reisgenoot alvast de Seekopfbaan naar boven had gepakt. Ik ging dus ook die lift in, maar had achteraf gezien beter eerst kunnen bellen…
Links is de Zürserseebaan te zien:
Het zicht werd slechter en slechter:
Ik wilde hem vast bellen om te zeggen dat hij kei snel had geskied!:p Net toen ik mijn mobieltje pakte ging ie af. Mijn reisgenoot belde mij met de vraag waar ik was. Ik zei dat ik nu ook in de Seekopfbaan zat. Daarop reageerde hij dat hij aan een dalstation van een lift stond. Dat vond ik wel heel erg vreemd! Ik had hem niet ingehaald!:s Toen viel bij mij het kwartje… Hij was verkeerd geskied… Blijkbaar had ie dus totaal niet op staan letten toen we (blijkbaar ik) uitzochten waar we naartoe moesten… ‘De blauwe piste nummer 3 volgen’, ‘In Zürs moeten we dan met de Seekopfbaan de berg hiertegenover op’ en daarna nog eens ’Volg deze blauwe piste, nummer 3!!!’; duidelijker kan niet… Het was dan wel slecht weer, maar we konden daar toch zeker nog minstens 10 pistebordjes voor ons zien…;) Maar ach, een foutje kan gebeuren hè?:)
Goed, nu moesten we uitzoeken waar hij stond. Ik had eigenlijk al wel een idee, dus vroeg of dat dalstation blauw was. ‘Ja’, klonk het. Dan stond hij dus bij de Trittalpbaan, een plaats waar we net vandaan kwamen. Hallo? Waar was die met zijn gedachten het afgelopen uur?:p Ik vroeg hem of er geen naam op stond. ‘Jawel, Trittalpbaan’, maar hij had blijkbaar geen pisteplan (en herinneringen) meer. Daarop zei ik tegen hem dat hij meteen die lift in moest, vervolgens gewoon goed de blauwe piste 3 moest volgen richting Zürs om daarna de Seekopfbaan te nemen. ‘Niet rechts gaan bij dat restaurantje!’ Ondertussen tikte de tijd door terwijl ik wachtte boven op de berg in de snijdend koude wind en de zware sneeuwval… Er was nog maar weinig te zien…
Het bergstation van de 4-CLDB Seekopf:
Het bergstation van de 4-CLDB Zürsersee:
Het Seekopfrestaurant:
Even kijken of de 6-CLDB Muggengrat nog open is… Zien jullie het?;)
Bijna drie kwartier later kreeg ik een telefoontje dat hij beneden was, maar dat hij de lift niet meer in mocht. Tja, het was precies half vijf… Op een of andere manier verwachtte ik dit al wel… ‘Der Weiße Ring’ had dus voor ons uiteindelijk een klein openingetje.;)
Ondertussen zocht ik op een bord met het pisteplan een manier om beneden te komen. Rondom mij zag ik niks, dus dat werd blind de pistemarkeringen volgen… Een man sprak mij plots aan, en vroeg waar ik naartoe moest. Ik antwoordde lacherig ‘Lech’;) Hij zei iets wat ik niet verstond (helm+wind=doof), dus begon de goede man in het Engels te praten. Volgens hem was de lift die ik nodig had (de Madlochbaan) al dicht (echt joh?;)) en moest ik naar beneden. In mijn beste Duits legde ik hem uit dat ik zat te wachten op een vriend die ik kwijt was geraakt, en vervolgde mijn telefoongesprek. De meneer bleef echter bij mij lopen/skiën… Ik vroeg hem wat er was, waarop hij antwoordde dat ik naar beneden moest via de blauwe piste 17 en/of 18. Een andere controleur zou daar over een paar minuten afdalen. Toen kreeg ik door dat hij de pistecontroleur was.;) Eigenlijk kwam dat wel goed uit! Ik zag namelijk geen steek en kende het daar niet, dus vroeg ik hem of ik achter hem aan mocht skiën. De piste is erg steil, zei hij. Kein Problem natuurlijk haha! Ik werd dus persoonlijk begeleid naar Zürs over de rode piste 17a/16!:D Het was een aardige man waarmee je goed kon praten; hij vroeg bijvoorbeeld waar ik vandaan kwam enz. Hij had blijkbaar een vriend in Arnhem wonen, toevallig!:p Ook legde hij uit hoe we met de bus in Lech konden komen.:)
Ondanks het slechte weer was dit de beste afdaling die ik in heel die vakantie had gedaan! Heerlijke diepe poedersneeuw op een lekker steile piste, met iemand die snel mee door kon skiën en gezellig was!:D Ik had dus nog een perfecte laatste afdaling kunnen maken! Dat voelde echt goed!:)
De pistecontroleur bij de Seekopfbaan, net toen het zicht beterde:
Bij het dalstation van de Seekopfbaan zat mijn reisgenoot te wachten… Die was niet echt blij. ‘Waar was je?’ vroeg hij weer, en zei dat ik maar bij hem had moeten blijven skiën. Geen sorry of niks… Tja.:p We staken de weg over richting de bushalte en vlak daarna kwam de bus gelukkig al. Tijdens de rit kreeg ik dan ook nog te horen: ‘Als ik dit van tevoren had geweten, was ik expres de verkeerde kant op geskied haha!’… Toch ga ik er van uit dat het een ongeluk was. Als hij tegen mij zou hebben gezegd dat het niet meer ging of dat hij er geen zin meer in had, was ik ook netjes gestopt.:)
In Lech hing een supergezellige sfeer! Het sneeuwde, de overdekte terrassen met terrasverwarmers waren goed gevuld en een bandje speelde ergens enorm vrolijke muziek. Ik zei dat ik er zo aan kwam toen mijn reisgenoot zijn ski’s ging terugbrengen bij de skiverhuur, maar ik ging eigenlijk de heerlijke ambiance opsnuiven in het centrum en liet hem doen.:)
De Schlegelkopfliften I & II, waarvan de eerste tot 17 uur open was.
Een filmpje welke de relaxte sfeer ’s avonds in het dorp toont:
Onderweg naar de auto kwam ik er achter dat mijn skistok kapot was. Die heb ik maar meteen weggegooid in een vuilnisbak in de parkeergarage.;) Na ons snel te hebben omgekleed zijn we vertrokken naar Bludenz; de stad waar het altijd naar chocolade ruikt.:D Daar is namelijk het Alpen-Erlebnisbad Val Blu gelegen! Ik heb iets met zwembaden, lees waterglijbanen!:D Deze kans kon ik dus niet laten liggen!;)
Rond half zeven kwamen we in Bludenz aan, kochten een wrap en salade bij de Mac en reden vervolgens door naar het zwembad. Daar zijn we gebleven tot sluitingstijd, d.w.z. tot half negen. Ik heb het nog reuze naar mijn zin gehad in het zwembad en in de leuke lange blauwe waterglijbaan.:D Op een of andere manier ging ik echt véél te snel in dat ding! Zo hard zelfs dat het uitglijdstuk op het einde voor mij nogal eens te kort was! Ik knalde een keer kei hard tegen de eindmuur aan!:p Dat was wel lachen.:p
Bij de glijbaan stond een bord met instructies. Deze vermeldde onder andere dat de zwembadeigenaar niet verantwoordelijk kon worden gesteld voor eventuele schade aan badkleding. Dat had ik nog nooit gelezen:p We moesten er wel om lachen. Jullie voelen hem al wel aankomen: Soms werd het best wel eens heet onder de billen door de harde wrijving. Blijkbaar zo heet, dat er twee grote gaten achter in mijn nieuwe zwembroek waren gesmolten! Na de derde draagdag kon ik deze dus ook al weggooien.;)
Toen we weer buiten kwamen was het opgeklaard. We konden even later van een kraakheldere sterrenhemel genieten!:D
Het Val Blu Resort:
Een blik op Bürserberg, gelegen in het skigebied Brandnertal:
Er mag dan het een en ander kapot zijn gegaan deze dag; ik heb genoten als nooit tevoren!
Het weer en de pistetoestand waren heerlijk! We hebben van alles wat gehad
Het eten was lekker!
Last but not least; het skigebied is gewoon super! Al die mooie vergezichten, het afwisselende landschap, de overwegend moderne liften, de vele kilometers fijne piste en het gezellige dorp maken het tot een vrijwel perfecte vakantiebestemming! De mogelijkheid om een echte skitour te maken in een cirkel rondom Lech is al helemaal een luxe! Hier zal je je nooit vervelen:) Ik begrijp nu volledig waarom de koninklijke familie hier iedere winter weer terugkomt!
Ik kom hier in ieder geval zo snel mogelijk weer terug!:)
Bedankt voor het lezen en de reacties!:)
Hopelijk heb ik jullie een beetje kunnen overtuigen om dit wintersportjuweeltje ook eens te bezoeken!;)
Bedankt voor het verslag! Prachtig! :)
Maar toch staat Lech nog steeds niet echt hoog op mijn verlanglijstje, maar als ik een keer toch in de buurt ben, zal ik er wel naar toe gaan.
Dat heb je zeker! :) Weer een heel mooi verslag! Wat zal dat spannend zijn geweest, als je geen reet ziet en je maat kwijt bent! Wat een geluk dat die man langs kwam :)
@Henri. : Haha je weet niet wat je mist!;) @Thijs8 : Ja idd! Nouja, als die man er niet was zou ik ook wel op een of andere manier beneden zijn gekomen haha!;p Misschien niet helemaal heel meer, maar toch wel beneden;)
ontzettend fijn en mooi verslag om te lezen! prachtige foto’s ! en een super gaaf gebied. lech is de place to be! . hele mooie foto’s en een heerlijk zwembad ! ga ik zeker zelf bezoeken. iig hun site is al veel belovend!. laat het maar gauw november worden na het zien van deze beelden.
@Hendrik1987: Bedankt! Idd je moet er eens geweest zijn:D Het Val Blu Resort viel me persoonlijk een klein beetje tegen:) Er is een groter zwembad, een kinderbad en een glijbaan. De rest is hotel/fitness/welness. Vrij klein dus eigenlijk, maar wel leuk voor een avondje:) Voor de prijs van 4.90 euro vanaf 18.00 tot 20.30 uur (weekends + feestdagen tot 21.00 uur) is het toch zeker de moeite waard!:D Slecht weer? Leuk te combineren met een middagje bezichtigen/shoppen in Bludenz, 's avonds daar wat eten om uiteindelijk nog een heerlijke duik te nemen.
In Bludenz bevindt zich ook een fabriek van Kraft Foods. Daarom ruikt het in deze stad altijd naar chocolade.;) In deze fabriek is tevens een fabrieksverkoopwinkel gevestigd; de Milka-Lädele! Ga daar zeker naartoe als je een snoepkont bent! Verschillende Kraft-merken worden daar verkocht aan zeer schappelijke prijzen:)
Komt me bekend voor voor in week 9 in sankt anton geweest en het hele gebied doorkruist dus leuk om weer terug te zien en droom nu al over de winter in 2014 maar daar zullen er meer op dit forum last van hebben