Meegemaakt: Ski ongeluk in Marokko

Rogier op 22 januari 2010· 14 reacties

Zoals ik vorige week al schreef ben ik afgelopen week samen met mijn levens en skiparter naar Marokko vertrokken om aldaar te toerskiën. De eerste twee dagen waren ronduit fantastisch. Op de derde dag sloeg het noodlot toe…

Eerste keer
Voor Sandra en voor mij was het de eerste keer dat wij op weg waren in Afrika. Al na een half uur Marrakech waren wij helemaal verkocht. Ons hotel bevond zich op nog geen 20 meter van het beroemde Djemaa El-Fna plein: heerlijk eten voor enkele euro’s, verse fruitsap voor enkele centen en spektakel (theather, spelletjes en slangenbezweerders) van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Een heerlijke manier om een skitrip te beginnen.

Omhoog de bergen in
Na deze kennismaking, en liefde op het eerste gezicht, met Marokko vertrokken wij op onze tweede dag direct de bergen in. Over een goede weg werden we door een taxi omhoog gebracht richting het Toubkal massief. Met volle teugen genoten wij van het uitzicht. Rode bergen, dorpjes van aarde en leem en een andere cultuur. Eenmaal in de bergen huurde wij de hulp van een ezeldrijver om onze ski’s en rugzakken zo hoog mogelijk op de berg te krijgen. We kwamen steeds dichter bij de sneeuw.

Genoeg sneeuw
Voordat we vertrokken maakten we ons zorgen over de ‘magere’ winter in het Atlas gebergte. Eenmaal midden in de Atlas bleek dat alles mee te vallen. Genoeg sneeuw om lekker te skiën. In de noord hellingen een laag ingedikte poeder in de zuid hellingen fantastische voorjaarssneeuw. Wij waren niet meer te houden. Op dag drie vertokken we zodoende voor dag en dauw om onze eerste bochten te trekken…

Mooie tocht
De tocht omhoog was mooi. Over prima sneeuw skiede we zonder problemen omhoog. In het fantastische mooie gebergte keken wij onze ogen uit. Eenmaal op de bergtop aangekomen werden we getrakteerd op een van de mooiste uitzichten ooit. Om ons heen besneeuwde bergen en daar achter het rode zand van de woestijn. Ongelofelijk mooi! Vol vertrouwen begonnen we aan de afdaling…

Noodlot
Eenmaal aan de afdaling begonnen wilde we richting zon traverseren voor het maken van goede foto’s en om een lekkere afdaling te maken in goede voorjaarssneeuw. Zo gezegd zo gedaan, totdat…
Opeens gleed de sneeuw rond mijn voeten weg, een dun laagje poeder had een plaat keihard waterijs verstopt. Voordat ik het wist begon ik te glijden. Ik vloog over een rotsband heen en na een flinke val lukte het mij om te stoppen. Vol angst riep ik naar Sandra dat alles in orde was. Op het moment dat ik dat riep, zag ik Sandra echter over een andere rotsband naar beneden vliegen. Ook zij was uitgegleden op hetzelfde ijs toen zij probeerde mij in het zicht te houden.
Het lukte Sandra niet om te remmen. In totaal viel ze zo’n 150 meter.

Angst
Vol angst skiede ik richting mijn vrouw en skipartner toe. Ik zag slechts een levenloos hoopje mens. Eenmaal naast Sandra aangekomen bleek dat ze nog kon bewegen, praten en naar omstandigheden helemaal helder was. Na een snelle EHBO uitgevoerd te hebben moesten we naar beneden. Compleet reflexmatig lukte het Sandra om achter mij aan te skiën ondanks veel pijn in haar lichaam en een heel slecht zicht.

12 uur
In totaal duurde de tocht, op ski’s, al lopend, op de rug van een muilezel en in een taxi, tussen het ongeluk en aankomst in het ziekenhuis in Marrakech zo’n 12 uur. Daar werd door een kundige arts (met weinig materiaal) een gebroken rib en een ontzet sleutelbeen geconstateerd. Ook had Sandra recht op 6 hechtingen. Ik kwam er met een paar enorme blauwe plekken, een gekneusde duim en wat schaafwonden vanaf.

Thuis
Na een goede vlucht met heel behulpzaam personeel zijn we weer in de Franse Alpen aangekomen. Nu rest de moeilijkste opdracht voor Sandra en dat is een maand zonder skiën.

Slot
Allebei weten we dat het heel anders had kunnen aflopen, Sandra is waarschijnlijk nog in leven dankzij haar rugbeschermer!

Ook weten we zeker dat we terug gaan voor een ‘revanche’ op die mooi Marokkaanse bergen met die supervriendelijke en behulpzame locals. Ondanks onze vervelende ervaringen zijn wij verkocht aan dit Noord-Afrikaanse land!

Rogier
woont in de Franse Alpen. Als er maar een beetje sneeuw ligt, is hij buiten te vinden, om ons daarna bij te praten.

Plaats een reactie

Wat vervelend Rogier, gelukkig goed afgelopen!
Ik vroeg me af, is zoiets nou te voorkomen of hoort het bij de risico’s van toerskien?

@ Jasper achteraf is het woord ‘als’ altijd heel erg makkelijk. Als we dit, als we dat… Samen hebben Sandra en ik er veel over gepraat en kleine dingen zijn anders te doen, maar dit type ongelukken ‘uitsluiten’ dat kan met (off-piste/toer) skiën helaas niet. Zoals ze hier in Frankrijk zeggen risico 0 bestaat niet in de bergen.
Het hoort er gewoon bij, en soms moet je voor bergsport/skisport een hele hoge prijs betalen. relatief viel deze keer de prijs nogal mee…

Rogier

Hey Rogier,

Erg vervelend om te horen. Het zal natuurlijk erg schrikken zijn geweest. Gelukkig dat jullie er relatief goed af zijn gekomen. Succes met revalideren!

Jeetje wat een verhaal…

Jullie zijn er goed vanafgekomen en kunnen het navertellen. Wees zuinig op je leven je hebt er maar 1!!

Sterkte met revalideren!

kan je skieen IN Marokko?? zijn daar ook skiliften etc??

Jullie waren een beetje dom…

Veel sterkte voor Sandra!

Wat een avontuur zeg…gelukkig met een goed eind wordt een mooi verhaal later met oorlogswond als bewijs.

Sandra heel veel sterkte tijdens het niet skieen.

Marokko skien? Jazeker, wij gaan al een paar jaar naar Marokko. Prachtige uitzicht en zeker fijne mensen. Skien en in een paar kun je op de stranden liggen in Agadir, bizaar maar waar. Jammer voor Sandra, wellicht volgend jaar maar toch sterkte.

wat zonde voor jullie! Gelukkig vallen de verwondingen allemaal mee!

@Mark: je bent zelf dom. Zelfs op pistes kunnen dit soort ongelukken gebeuren. Offpiste is het gewoon moeilijk in te schatten hoe de sneeuw is.

Wat een verhaal zeg!! Sterkte!

Hé jongens, wat een trip en wat een ellende! Natuurlijk gaat Sandra de schade dik en dwars inhalen in Marokko! Jullie hebben beide onwijs veel geluk gehad maar het kan iedereen overkomen zelfs op het stoepje van je hotel! (of gewoon thuis …)
Sterkte!

als je de ‘revanche’ op de Jebel Toubkal gaat ondernemen ben je bij mijn man Omar Souktan aan het goede adres
als je oprecht meent wat je in de laatste alinea zegt (hetgeen ik volmondig ondersteun)dan zou als je reclame om te skien in dit mooie land en om die vriendelijke locals wat meer inkomsten te gunnen beter de titel van je artikel aanpassen. Door te skiën samen met een ‘local’ die weet op welke hellingen dit soort problemen (vaak) vaker ontstaan kan wel je risico verkleinen.

Omar Souktan foto: rechts
Geboren en getogen in bergdorp Imlil aan de voet van Jebel Toubkal (4.167m). Meer dan 100x stond Omar op de top; in de zomer met wandelschoenen, in de winter tourski’s. Meer dan 10 jaar ervaring met groepen in de bergen maken dat u bij Omar in vertrouwde handen bent. Omar spreekt Frans, Nederlands, Engels, Spaans en een beetje Italiaans. En natuurlijk Tachelhit - de Berbertaal van het zuiden - en Marokkaans Arabisch.
http://www.reisbureaumaroctravel.nl/overons.htm

heb jullie lekker geskit in toubkal massif,

Sneeuwalarm

Ontvang gratis een sneeuwalarm per e-mail van jouw bestemming in aanloop naar je wintersport vakantie! De meldingen stoppen automatisch na je vakantie.

Plaats een reactie