Live: Salzburgerland (Grossarl)

Lege wegen op weg naar de wintersport ? Dit jaar geen hectische taferelen bij een Tankstelle. Geen Schlange-stehen bij de wc’s. En vooral; dit jaar geen files op weg naar de voorjaarssneeuwvakantie. Door omstandigheden gedwongen reden we namelijk op zondag. En ik moet zeggen; wat een wereld van verschil! We reden niet, maar vlogen naar de wintersport. Zo voelde het althans. Geen kip op de weg. Hopelijk zat ook de Duitse politie niet op de weg met een controle-tje hier en daar. Al dat lege asfalt; het was te verleidelijk !

De condities in de sneeuw
Voordat ik jullie allemaal de ogen uitsteek; mijn reiscondities waren dan wel optimaal dit jaar, maar dat zijn de sneeuwcondities niet. Toen we hier aankwamen, scheen de zon. Konden we extra goed zien hoe groen het dal al was. Hoewel “groen” ? Waarom noemen we dat zo? “Bruin” is een beter woord. Eerlijk is eerlijk, voor ons wintersporters is het geen fraai gezicht, al die bruine hellingen. Gelukkig zagen we wel direct de skiërs naar beneden komen. Al gauw zagen we dat er op de skipistes genoeg ligt. Met dank aan de pistejongens en de sneeuwkanonnen. Hoger in de bergen leek alles lekker wit.

Sneeuw
Toen we wakker werden na de eerste nacht en een beetje tegen beter weten in de gordijnen open deden… bleek het wonder geschied! Het had gesneeuwd. Alles was weer mooi wit. Het was niet veel, maar genoeg voor een laagje poedersuiker in het dal. Meteen is dan het wintersportgevoel weer terug. Helemaal vrolijk namen we de gondel omhoog.

Het skigebied
Dit skigebied tooit zich met de naam Skischaukel Dorfgastein Großarltal. Het moet kleinschalig en gevarieerd zijn. Nou veelzijdig, dat zou best eens kunnen en kleinschalig is het ook zo te zien. Eerlijk gezegd hebben we nog niet zo’n goed overzicht na één dag. Vanmorgen sneeuwde het en hier en daar zaten we ook in de mist en de wolken. Dat helpt niet om een goed overzicht te krijgen. Het was voor ons
daarom maandag nog een beetje een zoekplaatje. Er is weliswaar maar één skiberg is vanuit het dorp, maar je hebt allerlei mogelijkheden om naar beneden te komen. Voornamelijk rode pistes, alhoewel er een hele leuke blauwe is van top van het gebied, met een boel geslinger naar beneden. De uitzichten zijn, voor zover ze al te zien zijn, erg mooi. Het gebied aan de achterkant van de berg, naar Dorfgastein, hebben we nog helemaal niet gezien.

Pistes en condities
De pistes zijn zo op het eerste gezicht pittig. Zou ook kunnen komen door de zware condities. Boven op de berg is de sneeuw goed en is het ook niet al te ijzig. Maar vanaf het middelstation naar beneden is het hard werken geblazen; het gebrek aan sneeuw van de laatste tijd heeft de pistes erg ijzig gemaakt en door de weercondities van vandaag liggen overal hopen en bobbels. Absolute ‘werksneeuw’. Maar je kunt zien dat het hier in betere condities mooi skiën moet zijn. Als het weer beter wordt en de pistes weer volop geprepareerd zijn.

De balans van de dag
Meestal is bij ons de eerste dag het motto “veel is niet genoeg”. Zo popelen we naar de pistes. Maar vandaag deden we het kalm aan. Ondanks de sportieve voorbereiding in Nederland, hadden we in deze “werkcondities” brandende bovenbenen. Het werd al gauw weer tijd voor een “hut”. Die zien er hier trouwens geweldig uit; van groot tot klein; zeer sfeervol allemaal.
Wordt vervolgd, zou ik zeggen.