Piste- en liftnamen
Daar sta je dan op de eerste skidag onder aan de lift in een nieuw en onbekend gebied. Waar gaan we heen? Welke liften en welke pistes nemen we? Ik vind dat altijd wel wat hebben om een nieuw gebied te gaan verkennen. Kaartje erbij en de route uitstippelen. Maar die namen!
Namen
Bijna iedere lift en iedere piste heeft een eigen naam. En dat nog in de taal van je vakantieland, en soms zelf in het dialect. Ski je de hele week in een klein gebiedje, dan wil het nog wel eens lukken om aan het eind van de vakantie de pistenamen te kennen. Maar in echte kilometerknallers is dat geen doen.
Namen onthouden
Afgelopen week was ik op vakantie in Puy Saint Vincent. Het is al negen jaar geleden dat ik daar voor het laatst heb geskied. Maar het gebied was nog precies zoals ik me kon herinneren, met uitzondering van liften die vervangen waren en een enkele nieuwe piste. Zelfs na negen jaar kende ik nog precies alle namen. Euh, herstel: ik kende nog alle namen die we zelf aan de pistes en liften hebben gegeven.
Zeventien jaar
Zeventien jaar lang heb ik iedere wintervakantie doorgebracht in Puy. En nog ken ik maar een handjevol echte namen van pistes en liften. Maar toch weten wij onderling precies aan elkaar uit te leggen waar we zullen gaan skiën. Wij hebben het bijvoorbeeld over ‘de middelste’, ‘de rooie door het bos’, ‘de blauwe buitenom’, ‘de top’ en ‘de olympische’ als we over pistes praten. En ook de liften hebben een Nederlandse naam gekregen: ‘de oude vier’, ‘de nieuwe vier’, ‘de lange sleeplift’, ‘de dubbele’, ‘Pascal’ (vernoemd naar de liftbediende) en ‘de toplift’. Heel logische namen bleek.
Best duidelijk
Want uiteraard ging ik ook een dagje skiën met Rogier. Hoewel ik van de meeste liften en pistes niet weet hoe ze heten, was het niet moeilijk om ergens af te spreken en te overleggen waar we naar toe zouden gaan. Rogier wist iedere keer precies wat ik bedoelde, ondanks dat hij zich wel houdt aan de Franse namen. Langzaam kwamen bij mij ook de Franse namen weer bovendrijven.
Eigen benamingen?
Niet alleen in ons gezin gebruiken we deze namen, maar ook vrienden die met ons mee zijn gegaan, hebben dit overgenomen. Vorige week moest ik hier dus weer erg om lachen. Grappig hoe wij ons dit helemaal eigen hebben gemaakt. Ik vroeg me dan ook af hoe jullie dit doen. Leren jullie de namen van de liften en pistes, of komen er ook bij jullie eigen benamingen aan te pas?
Plaats een reactie
Wij geven de liften ook een eigen naam. De meest vreemde naam voor een lift is "het vieze mannetje" het mannetje werkt er lang niet meer. Maar idereen weet welke we bedoelen.
Ik ken de namen ondertussen wel, maar mijn ouders zeggen ze nog steeds bij type. "Ja, dan nemen we de 6-persoons en dan de 4-persoons omhoog!"
Pistes noemen we gewoon bij hun nummer en kleur.
Eettentjes… dat is een ander verhaal. Die hebben bijna allemaal een andere naam. "Kippenbar", "Melkbar"… 3x raden wat je daar kan halen…
@Gerben: liggen de kippenbar en melkbar toevallig in de Zillertalarena?
Meestal heet de afdaling zoals de lift heet bijv. “Doen we vandaag de Kapauns?” Toch geven wij ook eigen namen aan de pistes. Zo is voor ons de afdaling van Konigsleiten richting Gerlos ‘de kale berg’. Misschien vreemd voor anderen maar wij begrijpen elkaar perfect!
He Geertje, leuk hier een stukje van je aan te treffen. We hebben elkaar afgelopen week ontmoet bij Vincent en Ilonka in Puy. Je hebt me nog uitgelegd van de GoPro op de skistok. Ik hoorde van Ilonka dat je nog had meegedaan aan een skiwedstrijd in Puy?! Zit je nu weer in Oostenrijk?
Heel herkenbaar zeker als je met kinderen gaat. Zo hebben wij het al meer dan 10 jaar over de berenlift. Dit omdat mijn broer zijn dochter vertelde dat dat gat onder de stoeltjes lift een berenhol zou zijn.Je moet toch wat in de lift die meer dan 10 min duurt.
Heel herkenbaar dit! Bij ons is het meestal een combinatie van zelfverzonnen namen en de officiële benamingen! Zo hebben wij bijvoorbeeld ‘de autobahn’ (breed, recht en vlak) in Portes du Soleil en zo zijn er nog zat voorbeelden, haha!
ik raak alleen maar in verwarring als ik de echte liftnamen ga onthouden.
in zillertalarena heb je bijvoorbeeld de Krimml-x-press en die gaat richting… Zell.
Terwijl de Dorfbahn in Konigsleiten niet naar het dorp gaat, maar naar de top van de berg (gipfel). Dan zou je zeggen dat de Gipfelbahn hier ook uitkomt, maar neen, die komt een stukje lager uit.
Voor mij dus gewoon handiger om de dorpsnamen aan te houden, met het verschil dat je ‘bovenaan’ en ‘onderaan’ de berg kunt afspreken…
@Erik-Jan
Ik ben nu inderdaad weer in Oostenrijk. Was een lekker weekje in Puy met die zon. Zit hier in de regen…
Tijdens onze wintersporten in Kleinwalsertal was de Walmendingerhorn ons favoriete gebied. Erg klein, met maar 2 stoeltjesliften, maar met genoeg mogelijkheden voor ons.
We hebben pistes onze eigen naam gegeven zoals links kort, rechts kort of links lang! Daardoor wisten we precies welke kant we moesten uitstappen! Wel grappig want alleen wij weten welke pistes t waren! De namen van de liften of piste zou ik nu, na 10 jaar daar skien, nog niet weten
De "ketchup-lift" dat was toch wel mijn favoriet.
De blauwe dertien in Sölden noemden wij wel de Hoer: iedereen gaat er over heen.
Wij hebben geen namen voor de piste wij hebben nummers flims LAAX falera
Ben als verstokte Frankrijkskier dit jaar weer eens naar Zwitserland geweest (Flims). Heb wel moeten wennen aan de nummers, dat onthoudt lang niet zo gemakkelijk als namen. Het is toch ook veel leuker om te moeten kiezen tussen de Sanglier of de Sitelle dan tussen de 40 of de 41?
Een erg goed geheugen en we bestuderen de pistekaart heel goed vooraf, op het einde van de vakantie kennen we alle liften en veel pistes bij hun naam.
Ik vind het erg leuk (vraag me niet waarom) om alle namen van pistes en liften uit mijn hoofd te kennen. Enige nadeel: als je reisgenoten ze niet óók kennen, heeft het geen enkele zin!! vaak komen er ook bij ons bijnamen voor liften en pistes, zoals Jacques Chirac (Sérac, Champagny) of Hossa! (La Rossa) of Malle Trees (Malatray).
Paul Gascoigne = Crap Sogn Gion in Laax.
@ Langerzug: Je hebt vaak goede bijdragen maar soms lijk je wel een zuur oud mannetje. Ga eens genieten van de meters sneeuw die er rondom je favoriete Arlberg liggen en lach eens een keer :)
In Puy: de klote val (Clos d’aval) - uit de tijd dat ik 'm meer naar beneden viel dan skiede…
De Vaujaniate in 't skigebied van Alpe d’Huez werd bij ons snel verbasterd tot de “Voil Janet”.
De kleur van de gondels: 1x rood naar beneden, 2x rood nemen of bij geel omhoog. De naam van de eethutjes aan de piste.
Ik hou ook van pistekaartjs bestuderen en dan ken je redelijk snel veel pistenamen uit je hoofd. Alleen kennen de medereisgenoten ze vaak niet. Maar dat maakt eigenlijk niet uit. Meestal skiën ze toch gewoon achter mij aan. ;-)
Ik keek vroeger altijd heel erg lang naar het piste kaartje hoe het gebied in elkaar stak. halverwege de week kende ik 80% van de namen… Ohja en ik kijk er nu ook nog steeds heel erg lang naar. :D
@Dirk
Haha, de Clos d’Aval, dat is voor mij dus de Olympische.
Ik vind restaurant X wel leuk. Is overdag niet te vinden maar 's avonds wel te zien als het bestek wat gekruist op dak staat licht geeft.
Geertje, je bent de "oude eitjes" nog vergeten.
Ik vind de franse benaming altijd wel exotisch klinken:)