En toen was het 'krak en auw'
Wintersport is een risico sport. Zeker off-piste skiën kent gevaren. Deze gaan veel verder dan de beroemde en tot de verbeelding sprekende lawines: Vallen, rotsen, boompjes. Alles kan voor problemen zorgen. Voor mij was het afgelopen zondag zover. Na een fantastische poederafdaling sloeg het ‘noodlot’ toe.
Bij het begin
Ondanks de warmte zijn de condities hier echt fantastisch. De pistes liggen er behoorlijk goed bij en off-piste is het een echte droom. Zeker voor iedereen die de toerski’s onder wil binden. Na twee fantastische dagen in de diepe poeder besloten we zondag om een mooie noordwand te skiën naast de Col d’Izoard. Vlak boven Serre Chevalier. Bij het laatste dorpje richting deze col beginnen veel langlaufloipes. Ook vertrekken hier veel klassieke toerskitochten. Verder kun je er fantastisch sleetje rijden en is er een mooie wandeling richting Refuge Napoleon. Het is hier soms drukker dan in een klein skigebied.
Eerst de col op
Ons doel was een berg wat verder weg. We moesten eerst een heel stuk via de weg naar de Col d’Izoard omhoog. Maar deze is gelukkig vaak goed af te snijden. Eenmaal op onze ‘afslag’ liepen we onder ons doel door. Een erg mooie en redelijk steile noordwand. We besloten om te lopen en deze wand via de achterkant te beklimmen.
Genieten
Op de top was het genieten. De zachte temperaturen maakte een wat langere pauze aangenaam. We aten wat en maakte alles afdaal klaar. Een voor een doken we de helling in. Heerlijke poeder en ‘zeker’ skiën. Volop knallen. We stonden eigenlijk weer zo onder de wand. Highfives.
Ook lager was het skiën nog fantastisch. Tussen de bomen vonden we vederlichte poeder. Gewoon heerlijk. Lachend skieden we de weg van de Col d’Izoard op. Naast deze weg loopt een kloof waar het goed skiën is in deze condities. Ik skiede voorop om iedereen de weg te tonen. Na wat vaart gemaakt te hebben op de weg dook ik de helling in. Een dikke poeder bocht, en nog een. Snel maakte ik een keuze om links langs een boom te skiën. Een ski bleef haken. De binding schoot los. Ik viel om maar mijn ski en schoen bleven ergens in hangen.
Krak
Ik draaide en viel naar beneden. Ik skiede op een soort graatje en ik viel zo’n twee meter naar beneden. Alleen mijn voet bleef hangen. Ik voelde het opeens keihard aan mijn been trekken. De spanning werd enorm. Ik gilde. En toen krak. Toen deed het helemaal niet meer pijn. Het eerste wat ik dacht: “Zo daar ben ik mooi vanaf gekomen.” Maar enkele secondes later was het duidelijk. Hier is iets mis. een snelle examinatie gaf uitsluitsel en stuk bot stak tegen mijn huid aan. Geholpen door mijn vrienden hinkte ik naar de weg van de Izoard toe.
Helikopter
We belden de helikopter. Die mannen van de bergredding waren er in nog geen twintig minuten. Snel en vakkundig zette ze de helikopter neer. Een van de redders bleek een goede kennis van mij te zijn. Hangend op de schouders van de redders hinkte in de helikopter in. Nog geen 5 minuten later lag ik op een brancard op het dak van het ziekenhuis in Briançon. Daar werd ik de spoedeisende hulp in gereden. Ik lag daar naast vele andere wintersporters. Kniebanden, duimen en sleutelbenen waren de meest voorkomende klachten.
Breuk
Ik had gelukkig een eenvoudige breuk, de pezen in mijn kuit hadden een bot kapot getrokken, maar de pezen of kruisbanden in mijn knieën waren absoluut niet aangetast. De breuk moest wel geopereerd worden als ik vol gebruik van mijn enkel gebruik wilde maken. Een chirurg werd opgeroepen en nog geen uur later lag ik onder het mes.
Ziekenhuis
Na twee dagen ziekenhuis ben ik nu weer thuis. Mijn been in het gips en de hoop dat ik over een kleine twee maanden weer vrolijk rond huppel. Maar voor nu kan ik weinig anders dan vanuit mijn bureau raam de mooie besneeuwde bergen om mij heen bekijken.
Risico van het vak
Dit hoort er natuurlijk allemaal bij. Het is niet de eerste keer dat ik medische hulp nodig heb na en ski-ongeluk. Ik heb mijn ribben reeds gebroken, kniebanden te ver gerekt en mijn duim gekneusd. En al reken ik alle bergsport ongelukjes mee dan is deze lijst nog wel wat langer. Veel buiten spelen betekent ook af en toe vallen. Het is een risico wat ik er graag bij neem. Het is ook een risico wat nooit helemaal uit te sluiten is. Ik heb nu gewoon even pech gehad.
En, nu?
Waarschijnlijk is dit seizoen voor mij nu afgelopen. Maar wie zegt niet dat ik eind mei niet nog een keertje op de toerski’s sta. Als alles goed staat. Maar voor nu zit ik met mijn been in het gips, 12 nietjes en een plaat in mijn enkel. Dus ik heb nu alle tijd om mooie blogs te schrijven en mijn foto’s te ordenen. Dus ik ga me niet vervelen, en me helemaal richten op een goede revalidatie zodat ik snel weer de oude ben.
Plaats een reactie
Ik had het al geroepen, maar doe het nog een keertje: Beterschap en sterkte met het herstel.
Damn … beterschap!
Beterschap!
Beterschap, en een vlug herstel! Waar ik wel nieuwgierig naar ben, kan je dit volledig via de verzekering afhandelen, zo’n ongeluk naast de piste?
@Der_Rudi Ja dat is geen enkel probleem. Ik ben goed verzkerd voor off-piste en bergsport ongelukken. Maar deze heb ik hier op deze manier niet eens nodig. De helikopterredding is een staats-service in Frankrijk (Politie) dus helemal gratis. En ziekenhuis is ziektekosten en aanvullende ziektekosten verzekering.
Beterschap uit Alagna, als je daar net zo lekker in het zonnetje kan zitten als hier dan is het vast niet zo slecht revalideren.
Beterschap!!!
Veel beterschap!
Maar brengt dit je overige werk (buiten hier) niet in gedrang?
Zwaar lullig… Ik weet inmiddels ook hoe het voelt om iets te breken en iets in je been te hebben. Veel sterkte met revalideren! Belast het niet te veel en sta achter je revalidatie, dan gaat het sneller. Sterkte!
Beterschap Rogier!
Balen man. Beterschap gewenst! Optimistisch als ik ben denk ik gelijk: Gelukkig is het niet in het begin van het seizoen gebeurt.
Wanneer verwachten ze dat het plaatje eruit kan? Succes met revalideren!
@Svennoo Wees niet bang, ik ga heel braaf het revalidatie plan uitvoeren… en ik ga niets belasten. @Lowman: Dat was mijn gedachte ook! Liever nu dan in November… En wie weet… ;-) Verder hoeft het plaatje er niet uit. Ik ga dus eerst kijken of het mij tot last is. Als het lastig is gaat het er een keer in de zomermaanden uit ;-)
@Mattz Niet echt, er zijn zelfs enkele odrachtgevers die blij riepen: ‘Zo nu heb je tijd om achter je computer te zitten’
Beterschap Rogier!
Rogier, heel veel sterkte en ook voor Sandra heel veel sterkte. Dit is nu wel voor jullie een slecht moment! Houd je taai!
Groet van Herman en Trudi, ouders van Martijn.
@Rogier: Dat is goed nieuws. Hopelijk heb je er geen last van en kan het plaatje lekker op zijn plek blijven. Ik loop zelf sinds drie jaar met twee pinnen in mijn bovenbeen en heup en om heel eerlijk te zijn vind ik het wel een mooi “souvenirtje” zolang ik er geen last van heb ;)
Dat is balen. Beterschap!
Beterschap!
Succes met het herstel en beterschap Rogier; ‘courage’ !
Met dat buitenspelen moest ik aan m’n zoontje denken die komt ook altijd gehavend terug… dus met recht hoort erbij. Sterkte ermee.
@Jeffrey. Maak je borst maar nat ;-) Ik heb het gehavend terugkomen nooit afgeleerd…
@Rogier Helemaal toppie, haha. Jammer dat je nu geen trips meer kan maken en de verslagen meer kan plaatsen voorlopig, ik keek altijd er naar uit naar die foto’s en verslagen van jou.
@Svennoo Volgend seizoen weer. En ik zou nu wel willen zeggen, check sowieso rond half mei de website nog maar eens ;-)
balen… in ieder geval veel beterschap!
@Rogier Dan kan ik niet wachten tot volgend seizoen, hahaha. Ik ben hier sowieso elke dag dus rond half mei vast en zeker ook wel ;) :P
Beterschap Rogier!
Das niet de afsluiting van de prachtige afdaling die je in gedachte had! Beterschap en op naar het volgende seizoen!
Ik sluit me aan bij wat iedereen al gezegd heeft. En succes met het foto orden project! Dit soort dingen zijn wel HET moment om dat soort werkjes een keer te doen, geluk bij een ongeluk :P. Ik heb na mijn kruisbandoperatie ook allemaal foto’s geordend en boeken gemaakt waar ik steeds niet aan toe kwam.
Van harte beterschap en laat je lekker verzorgen. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Beterschap! ik zelf ben ook de laatste dag gevallen en idd beter de laatste dag / laatste maanden dan de eerste! Nou laat de blogs maar komen dan