De hele week keek ik al op de weerkaarten. En belde ik iets te vaak naar Roel, om te weten hoeveel sneeuw er nou precies op welk moment zou gaan vallen. Want zoals jullie weten ben ik nogal ski-verslaafd ;-) Vrijdag lagen de ski’s al bijna in de auto, maar het slechte en steeds warmere weer hield ons tegen. Zaterdag begon de dag schitterend maar snel trok het weer dicht, en dat was maar goed ook, want in de nacht van zaterdag op zondag viel er een dik pak sneeuw bij! Zoveel sneeuw dat er geen twijfel meer over was. Wij zouden gaan skiën!

Heerlijk gevoel
Toen ik vroeger klein was kon ik helemaal door het dolle heen zijn voor pakjesavond van Sinterklaas, nou, als er zo’n pak sneeuw valt dan voelt dat voor mij ongeveer hetzelfde. Zondag morgen genoot ik al met volle teugen van alle witte bergen om mij heen. Eenmaal op weg naar de hooggelegen Col Agnel was het genieten van het uitzicht.

Gesloten weg. Franse slag!
Maar op weg naar de bijna 2800 meter hoge Col Agnel was er wel een probleem, de weg was al dicht ver voor de eerste skibare sneeuw. Er lag een dun laagje sneeuw waar onze 4x4 weinig problemen mee had. Maar er stond een duidelijk verbodsbord naast de weg. Gelukkig ben ik na zo’n 15 jaar in Frankrijk genoeg verfranst om me erg weinig van dit verbodsbord aan te trekken. En we reden gewoon door naar de diepe sneeuw.

Toen de wielen eenmaal door 20 cm sneeuw aan het ploegen waren en we een parkeerplaats tegen kwamen zette we de auto daar meteen neer. De ski’s uit de skikoffer, skivellen eronder en skischoenen aan. En dit voelt ondanks de zomerstop nooit onwennig. Natuurlijk nog geen liften zo vroeg in het seizoen, maar dat mag de pret niet drukken.

We keken op van de goede sneeuwkwaliteit en de hoeveelheid sneeuw. Op de Frans Italiaanse grens heeft het echt goed gesneeuwd. Het is hier gewoon keihard winter en dat op een 4 oktober. Hoe de afdaling was? Nou ik denk dat de foto’s voor zich spreken.