Damüls-Mellau 2 april 2012

Dit onderwerp gaat over de bestemming Damüls - Mellau

Maandag 2 april 2012

Na de verslagen van Diedamskopf (https://www.wintersport.nl/forum/topic/61798) en Warth-Schröcken (https://www.wintersport.nl/forum/topic/72765) is het nu de beurt aan het grootste skigebied dat we deze vakantie gingen bezoeken: Damüls-Mellau!

Pistekaart: https://www.wintersport.nl/skigebieden/damuls/kaarten…

Damüls profileert zich als het meest sneeuwzekere dorp ter wereld, dat moet zeker met een korrel zout genomen worden. Damüls krijgt inderdaad veel sneeuwval, maar niet buitenproportioneel veel, de benaming ‘dorp’ wordt enkel genomen als het aan bepaalde criteria voldoet en daarom krijgt Damüls deze titel en niet bijvoorbeeld Val Thorens.

We vertrokken ’s morgens vanuit ons hotel in Au richting Damüls, dat niet zo ver rijden als Warth-Schröcken was. De weg is kronkelig maar rustig en het duurde lang voordat we een sneeuwdek langs de weg zagen. Na een tijdje kwamen we aan bij onze bestemming: de Uga-express in Damüls.

We trokken onze skies meteen aan, de zon ging de hele dag schijnen met temperaturen tot 20 graden :)! We wilden namelijk zo snel mogelijk naar Mellau skiën, dat sinds 2010 met Damüls is verbonden door een nieuwe gondellift. Via de rode 16 naar de Wannenkopfbahn en meteen via de zwarte variant naar Mellau. Deze zwarte variant ligt er enkel om het aantal zwarte pistekilometers op te krikken, het is gewoon rood. Erg merkwaardig is dat in het deel van Damüls geen enkele zwarte piste ligt. Het deel van Mellau is iets uitdagender maar nog steeds goed te doen voor licht-gevorderden.

null

De Gipfelbahn, dé verbinding tussen Mellau en Damüls (geen eigen foto).

We vervolgen onze tocht met de Wildguntenbahn, weeral een moderne lift met kap. Het gehele traject vanaf Damüls tot Mellau is heel snel en modern. De overige liften in Mellau zijn ook erg snel. Op de top van de Wildgunten heb je twee mogelijkheden, je kan terug naar Rossstelle skiën via twee vrij eenvoudige pistes. Je kan ook de zwarte afdaling Steilhang Seele nemen met twee mogelijke zwarte variantjes. Deze piste heeft de perfecte hellingsgraad om lekker af te skiën! :) Met zekerheid de beste piste van het hele skigebied! De piste wordt nog leuker door één van de twee zwarte varianten te nemen, de snelle Suttisbahn zorgt dat je lekker snel terug boven aan de zwarte piste staat. Raar genoeg is het dalstation van de Suttisbahn met zijn 1300 meter het laagste punt dat toen nog te bereiken was (talabfahrt Mellau was gesloten), toch was de sneeuwkwaliteit perfect tot laat in de namiddag.

null

Het bergstation van de Suttisbahn (geen eigen foto).

Aan het dalstation van de Suttisbahn, begon de talabfahrt naar Mellau. De talabfahrt naar Mellau was officieel gesloten. Toch even testen of dat wel terecht was :D De piste was enkele dagen niet meer geprepareerd, de sneeuw beston uit bevroren pap. Je had geen grip, het was een erg behoedzame afdaling, waarom hadden we niet geluisterd naar het bord ‘Talabfahrt geschlossen’? Spijtig genoeg was dat het ergste nog niet, ineens stonden we voor een vrij steil stuk zonder sneeuw. We moesten een vijftig meter stenen en aarde overwinnen op skies. Stapje voor stapje gingen we erg traag de helling af. We waren juist terug op sneeuw, toen we een rode pistebully met een reuze kartonnen doos kwam aanrijden. Zo snel als we konden de piste afskiën voordat de pistebully ons in zou halen. Hoewel de pistebully ons gezien had en duidelijk afstand hield, maakten we er toch een ‘raceke’ van. Zo belandden we niet veel later aan het dalstation van de kabelbaan in Mellau.

Als je de (verouderde) gondel vanuit Mellau neemt, moet je vervolgens een korte sleper nemen om terug aan de overige stoeltjesliften te komen. Wij zijn één van de laatsten die deze lift zullen nemen, want vanaf 2013 staat hier een moderne achtpersoonsstoeltjeslift. Een totaal onnodig project, pure geldverspilling. Een sleper van 600 meter met een hoogteverschil van amper 200 meter vervangen door een miljoenenkostende lift is verkwisting van je geld. Ze zouden beter de tragere tweepersoonsliften in Damüls verbeteren met het geld.

We skieden rustig verder naar Damüls en namen zoals gewoonlijk de laatste lift om 16u15. Hevig zwetend kropen we de auto terug in en even later wachtte ons een heerlijk avondmaal in het hotel :)

null

Dinsdag 3 april was een kopie was maandag, weer 20 graden met een stralende zon. Deze ga ik even overslagen, de twee laatste skidagen ga ik binnenkort schrijven. Daarin komt de kant van Damüls aan de beurt met eigen foto’s :)

Leuk verslag, Mathijs. Ik kijk al uit naar het laatste deel! :)

Heel leuk verslag! Ik ben ook wel benieuwd naar het laatste deel van je verslag! :D
Ik zit er over na te denken om misschien deze winter toch maar een keer naar Damüls/Mellau te gaan, het ziet er mooi uit.

Donderdag 5 april 2012

Pistekaart: https://www.wintersport.nl/skigebieden/damuls/kaarten…

Vandaag is het erg mistig in Damüls, dat heeft wel een voordeel: helemaal niemand op de piste. Op de drukste parkeerplaats van Damüls staan maar tien auto’s om 10u! Dit begon een beetje op een privé-skigebied te lijken :)

null

DSB Walisgaden met rode piste.

Al snel trok de mist lager en was de enige lift die nog uit de mist lag de Elsenkopfbahn. We hebben zo een uur lang dezelfde blauwe/rode afdaling gedaan. Na dit uurtje hebben we het ook eens aangedurfd de Wannenkopfbahn te nemen, maar dat was door dikke mist over de buckels skiën. Hierna zijn we lekker in een hut een ‘heisse choco mit sahne’ gaan drinken :)

Oh ja, nog even de off-piste naast de Elsenkopfbahn vergeten. Wij namen links van het bergstation een paadje en we kozen de ideale plaats om aan de helling te vangen. Een heerlijke open helling zonder veel sporen, de sneeuw was nog redelijk alhoewel het lang niet meer gesneeuwd had. De helling ging nog een stukje verder tussen de bomen, een korte treerun :) Ineens beseften we dat we nog wel terug naar de lift moesten, dus gingen we op goed geluk naar links naar de lift zoeken. Na ons door een bosje gewurmd te hebben, vonden we een soort van natuurlijke halfpipe waardoor we het dalstation nog vonden :)

null

De laatste rode piste voor het middageten.

Na het middagmaal en wat almdudler het toch eens aangedurfd om naar Mellau te skiën, maar er was dikke mist vanaf de Wannenkopf. We zijn met een zicht van tien meter via de zwarte en rode piste naar Mellau geskied. Onderweg zijn we niemand tegengekomen.

null

Zelfs de tunnel was erg mistig.

null

In de gondelbahn kon je geen hand voor ogen zien, wel eng dat je de ‘bakjes’ uit de tegengestelde richting pas twee à drie seconden voor ze je kruisen ziet.

Na onze tocht heen en terug door de mist naar Mellau hadden we voor de eerste keer deze week besloten om niet tot 16u45 op latten te staan maar om 15u30 al te stoppen :(

null

Het verlaten dalstation van de Uga-express.

null

De mist hing nogal laag boven de Uga-express.

Vrijdag 6 april

Vandaag de laatste dag skiën, wederom Damüls. De dag begint somber, maar het zou opklaren in de namiddag.

We begonnen met de snelle Hasenbuellift, van overcapaciteit gesproken! De skiroute hieronder leek wel mooi, maar ze was gesloten, dan maar de snelheidspiste :D daar heb ik met 70km per uur Tim omvergeskied door mijn roekeloos skigedrag. Lagen we daar allebei op de grond te kreunen :)
De overige skiroutes die vanaf de Hohes Licht beginnen zijn eigenlijk rode pistes. Ze preparen ze gewoon als skipistes.

null

Een beetje te weinig sneeuw op dit stukje.

Daarna was het tijd om het nieuwste speeltje van het skigebied uit te testen, de gloednieuwe 6 persoonslift Ragaz mét zitverwarming. Hetgeen me het meeste opviel waren de driehoekige dingetjes voor je skies op te zetten in plaats van de horizontale staafjes. Deze lift ontsluit een mooie helling met mooie cruisepistes. Ideaal voor een wedstrijdje ‘om ter snelste beneden aan de lift’ :)

null

null

Nog een moeilijke afbeelding voor het ‘Welke lift is dit?’ topic :)

null

Uitzicht van het bergstation naar beneden.

Na de middag zijn we richting de wat oudere kant van Damüls gegaan. Eerst hadden we de rode buckelpiste onder de DSB Sunegg gedaan, dit moet zowat de moeilijkste piste van heel het skigebied zijn. Ik ben niet zo’n fan van buckelpistes. De blauwe piste onder de DSB Oberdamüls is wel lekker :) zelfs met hopen papsneeuw, vind ik hem nog super, als je hier verderskiet voorbij het dalstation van de stoeltjeslift kom je via een rode piste terug aan het dalstation van de Uga-express, maar dat is niet de reden waarom we hem een aantal keer hebben gedaan. Je skiet hier namelijk juist langs de kerk van Damüls! :) Een aanrader voor de iets wat meer christelijke skiers onder ons :)

null

De kerk van Damüls met bijbehorende piste. (geen eigen foto)

Daarna hebben we gebruik gemaakt van de meest desolate lift van het skigebied, de Furkalift. Deze vierpersoonslift ontsluit een blauwe en een rode piste. Je hebt steeds een mooi uitzicht op het Furkajoch, een 1761 meter hoge pas die Damüls (enkel in de zomer) verbindt met Laterns (dat ook een klein skigebied heeft). Eind mei-begin juni ruimen ze hier pas sneeuw, dat zag je begin april duidelijk aan de hoeveelheid die er daar toen nog lag. Het Furkajoch moet ongeveer de sneeuwrijkste plaats van Vorarlberg zijn. En de pistes waren leger dan een bak jupiler op zaterdagavond :D

null

Geen eigen foto, maar de sneeuwconditie komen overeen. Het gebied links van de lift (dat je niet kan zien) heeft veel sneeuw in tegenstelling tot de foto.

Het laatste uurtje van de laatste dag hebben we besteed op de rode afdalingen vanaf de Uga-express. De pistes waren door de pap veranderd in buckelpistes, maar daar trokken we ons nu even niets van aan. Het logische gevolg was een stevige val inclusief ski’s en stokken over de piste verspreid. :)

Wat wel leuk is, is dat de pistebully’s al een kwartier voor sluitingstijd van de liften beginnen te prepareren. Gevaarlijk in de mist, maar met een zonnetje op de achtergrond mijd je mekaar wel. Het grote voordeel is dat de papperige bijna buckelpistes worden herleid tot platgereden papsneeuw. Het voelt aan alsof je met je skies door de boter snijdt, zo zacht. De beste pistecondities die je kan wensen, al kan je er enkel het laatste kwartier van de dag van profiteren.

De lift voor de laatste afdaling nog een stevig (je-kan-hier-niet-mee-blijven-stilzitten) muziekje opgezet en de laatste afdaling gedaan, foto laten maken door een knappe Duitse en met de lege skibus terug naar Au. Na een lekker avondmaal, de volgende morgen terug naar België na een fantastische week :)

null

Conclusie: Damüls-Mellau is een mooi skigebied met overwegend makkelijke pistes. De verbinding met Mellau is uitstekend en snel. Het skigebied kent een grote sneeuwzekerheid en heeft een beperkte gezelligheid. De liften zijn modern, het enige minpuntje is het gebrek aan moeilijke pistes. De enkele zwarte pistes worden elders in Frankrijk als rood aanschouwd. De piste langs het kerkje is een must :)

lekker uitgebreid, gaaf. Leuk om te lezen.
euh… wat is dat laatste plaatje voor een toetje?! heb al gegeten, maar krijg spontaan zin in nog een toetje :-)

euh... doen!?

Een soort biscuit met vulling en bosvruchten, heel lekker ;)

wist niet dat ze Michelinsterren restaurant in Au hebben :-) …

euh... doen!?

wist niet dat ze Michelinsterren restaurant in Au hebben :-) …

Antoine op 7 dec. 2012 20:32

Inderdaad, zeer lekker eten daar. Alleen mocht het plafond van de zaal waar het saladebuffet stond wat hoger, ik moest al bukkend het saladebuffet opscheppen ;)

Mooi verslag broer, dat was een goeie week! :)

Leuk verslag! :)

Wederom een leuk verslag Mathijs! Dat gebied wil ik ook nog gaan verkennen.

Plaats een reactie