Pistes en liften sluiten netjes op elkaar aan. Met de vlakke stukken valt het mee.

Vanaf de 2407 meter hoge Thurntaler zijn met een stukje hiken veel mooie afdalingen te maken. In dit rustige skigebied hoef je niet te knokken om na een dump als eerste naar beneden te kunnen.

Door de afgelegen ligging tegen Italië heeft deze skiregio veel concurrentie van andere gebieden. Eten op de piste of accommodatie is in deze regio goed te betalen.

Onderaan de gondel in Sillian is een schirmbar, maar verwacht niet elke dag feest.

De keuze is vrij beperkt, in het skigebied zijn slechts drie hutten te vinden. De prijzen van eten zijn zeer scherp.

De afstand naar dit skigebied is te vergelijken met die naar de bekende Franse skigebieden, maar voordat je er arriveert ben je al veel skigebieden gepasseerd.

Een groot gedeelte van de pistes bevindt zich op dezelfde flank. Van tochten kun je niet spreken.

De vele pistes onder de snelle Thurntaler stoeltjeslift hebben een fijne hellingsgraad waarop met power geskied kan worden. Het gebiedje is echter te klein om een gevorderde skiër meer dan twee dagen te vermaken.

Het aanbod van blauwe pistes is beperkt, maar veel rode pistes zijn lekker breed. De dalafdalingen zijn minder geschikt voor beginners.

Over het algemeen is dit skigebied rustig, maar bij de gondel in Sillian ontstaan in de ochtend regelmatig rijen waardoor je even moet wachten.

Bij het bergstation van de gondel vanuit Sillian is een kinderland te vinden. In deze regio komen niet veel Nederlanders, dus voor skiles in de eigen taal moet je veel geluk hebben.

Gevarieerd is voor Sillian een te groot woord, maar de lange dalafdaling is wel erg lekker! Helaas zijn de blauwe pistes ondervertegenwoordigd waardoor je hier niet zo snel met een beginnersgroep naartoe gaat.

Sillian is de Oostenrijkse recordhouder als het gaat om de grootste 24-uurssom aan sneeuw (170cm op 31 januari 1986). Het is echter volledig aangewezen op een südstau. Bij sneeuw uit het noorden valt er bijna niks.