Hoe blijft je relatie heel op wintersport?

Lag dat aan de sneeuw? En…doe je eerste zinnetje nog een keer.

Hen48

Poging twee. In dit geval maakt het volgens mij niet veel meer uit.
@hulst nee lag niet aan de sneeuw.

echte mannen lopen naar boven,

Wij gaan dit jaar voor het eerst in 10 jaar weer eens samen op wintersport. Mijn man gaat wel elk jaar met vrienden. We hebben er allebei veel zin in. Hij snowboardt en ik ski, dus in die zin hebben we geen last van elkaar. Waar wij heen gaan zijn inderdaad veel parallele rode en blauwe pistes, dus dat komt mooi uit, omdat ik zeker in het begin mijn handen vol zal hebben aan de blauwe. En hij gaat toch ook nog met vrienden, dus hij komt nog wel aan zijn trekken. Deze vakantie is vooral bedoeld om de kinderen enthousiast te maken voor wintersport, en hij past zich daar wel aan aan. Inderdaad, later beginnen en eerder stoppen en in de buurt van het lesgebied blijven, dus geen tochten.

Wij gaan dikwijls met 2 bevriende stellen. Één van de dames is duidelijk een wat mindere skiër en een beetje angstig.
In de groep ben ik altijd degene (omdat ik de weg goed weet) die de route bepaalt. Hierbij houd ik altijd rekening met het niveau van de “minste”. Ik vraag regelmatig aan haar hoe zij het ervaart.
We zijn met z’n allen op vakantie en willen met z’n allen een gezellige week.
We voelen ons hierdoor niet beperkt.

*bericht bewerkt door Noblesse op 01 dec 2017 19:04

Wij gaan dikwijls met 2 bevriende stellen. Één van de dames is duidelijk een wat mindere skiër en een beetje angstig.
In de groep ben ik altijd degene (omdat ik de weg goed weet) die de route bepaalt. Hierbij houd ik altijd rekening met het niveau van de “minste”. Ik vraag regelmatig aan haar hoe zij het ervaart.
We zijn met z’n allen op vakantie en willen met z’n allen een gezellige week.
We voelen ons hierdoor niet beperkt.

Noblesse op 1 dec 2017 18:57

Dit vind ik een heel vriendelijke aanpak @Noblesse :)

Nou moet ik zeggen dat ik mij aan de ‘beginnende skiers’ in de groep verplicht voelde ook lekker even met hen te skiën (ik wss nog niet zo lang geleden ook zo’n uk en zou het dan ook leuk gevonden hebben), al moet ik eerlijk gezegd toegeven dat nu ik zelf beter kan skiën ik echt last krijg van een soort snowfever en echt supergraag zo hard mogelijk van zoveel mogelijk pistes af wil. Van stilstaan en wachten word ik gewoon onrustig :p.

Misschien komt het nu ik zelf eindelijk lekker kan racen en ‘slijt’ het nog: laatst was ik in snowworld en heb toen geduldig bij iemand gestaan omdat ik dacht ‘die helling ken ik nou wel’, maar in een gebied krijg ik dus de kriebels als ik moet wachten.

(Ja, de aso/enthousiast in mij krijgt dan de overhand dus… tot mijn eigen verbazing :p)

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy

Toen mijn man (toen nog gewoon een vriend 😄) en ik voor het eerst samen gingen skiën was het voor mij de 4e keer en was ik nog een ontzettende skikneus. Hij skiede al vanaf zijn jeugd en ik wilde het ook zo goed kunnen als hij.
Inmiddels zijn we 26 skiweken samen verder en heb ik veel van hem geleerd (en kan hem eindelijk bijhouden 👍🏻). Nu gaat dat bij veel stelletjes niet zo. Mijn man en zijn ex werden bijv. samen aangeduid als ‘bloed op de piste’ en ook hebben we stelletjes meegehad die beter even niks konden zeggen over elkaars skitechniek omdat de ander dan gepikeerd was. Ik ben blij dat Richard en ik zo fijn samen kunnen skiën en ben blij met zijn geduld want dat heeft hij best nodig gehad schat ik. Hij was toen, net als ik nu, ook al niet vies van snelheid of zoals hij het zelf noemt ‘lekker doorschrapen’.

Sneeuwt het al?

Dit jaar ging vriendlief voor het eerst mee. Waar ik vroeger nog wel eens een weekendje ging knallen met een ‘scharrel’ met minimaal hetzelfde skiniveau, zag ik deze nieuwe variant toch wel een beetje met vrees tegemoet; wat nou als het niet zo tof is?! Mijn vriend had een jaar of 10 een keer een weekje skiles gehad en is daarna nog een keer een weekje door vrienden Portes du Soleil heen gesleurd. Zijn ervaringen als beginnen op een muurtje tussen Frankrijk en Zwitserland waren niet best, dus hij had bedacht dat skien wel leuk was, maar niet voor hem.

Het eerste wat ik besloot is dat hij minimaal 2 ochtenden moest gaan lessen. Ik geef zelf skiles, mijn moeder was skijuf, maar hij moest het toch echt doen met de ESF. De eerste middag hebben we samen een tochtje gemaakt, zonder de rest van de groep. Dat ging super en na 2 dagen skiles ging het top en was het fijn om samen te skien. Zeker met een groep, dan kan ik nog steeds af en toe los, maar hoeft mijn vriend niet te haasten, omdat er altijd anderen zijn waarmee hij kan skien.

Was top, hij vroeg gister nog of we niet nog een weekendje samen weg kunnen:)

Het eerste wat IK besloot is dat hij minimaal 2 ochtenden MOEST gaan lessen

Hier zou het normaal gesproken al mis moeten gaan! :-P

When life gets too complicated.... SKI

Dit jaar gaat mijn zwager mee, kan mijn vriendin mooi samen met haar broer skiles nemen! En mijn ouders gaan in het dorp paraderen met hun kleindochter van dan 5 mnd oud, dus ik heb de handen redelijk vrij!

Het eerste wat IK besloot is dat hij minimaal 2 ochtenden MOEST gaan lessen

Hier zou het normaal gesproken al mis moeten gaan! :-P

Alex op 17 jan 2018 16:45

hahaha, ik heb altijd gehoord dat vrouwen toch wel de baas zijn;) Mijn vriend kan gelukkig veel hebben!

Maar in dit geval zat het ‘m er vooral in dat mensen om ons heen allemaal enthousiast reageerden met ‘Leuk, ga jij hem lesgeven’ en wij dat allebei géén goed idee vonden. Dus misschien stiekem toch iets meer wij, dan alleen ‘ik’. Wel een beetje MOETEN, beginners moeten van mij gewoon op les en niet met jas open en GoPro op de buik al zwaaiend met de stokken zelf oefenen…!

Dit jaar wordt het eerste jaar dat ik waarschijnlijk mijn vriend voorbij ga skiën. Hij kwam hierachter toen ik toch redelijk flitsend op de rollerband kon skiën en hij na één les nog in de ploeg stond (wat heel normaal is op de band).
Nu laat hij om de zoveel dagen toch een beetje bezorgd weten dat hij daar misschien wel moeite mee heeft :p

…en ik zou mezelf niet zijn om dat op de ski’s zometeen eens een paar keer in te wrijven :p

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy

Hoogmoed komt voor de val he @Quisa2 … 😉

I can stick uphill ice, on my saucer...

Hoogmoed komt voor de val he @Quisa2 … 😉

Shane op 17 jan 2018 23:09

En daar willen we foto’s van natuurlijk.

Hoogmoed komt voor de val he @Quisa2 … 😉

Shane op 17 jan 2018 23:09

En daar willen we foto’s van natuurlijk.

GiGi op 17 jan 2018 23:09

Aaahahaha dat gaat zeker gebeuren!
En hij zegt al schoorvoetend: “dit jaar ben je vast sneller dan ik”, maar iets in z’n stem doet me vermoeden dat we beiden weten dan het misschien nog niet zo ver is ;)

En dan kunnen we beiden gemoedelijk door één deur. Hij met z’n ego en ik zonder botbreuken :p

(al zou het echt iets voor mij zijn om gigantisch onderuit te gaan als ik net even aan het ‘showen’ ben ;))

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy

Wat betreft die val: de vorige keer dat ik overmoedig werd en na 1 week lessen dacht: “goh, dat gaat wel lekker, in de poeder skiën kan vast niet heel veel moeilijker zijn”, besloot ik terstond een stukje (1m) naast de piste te pakken met een vol-le-di-ge faceplant tot gevolg. Dus tot zover ;)

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy

Wat een beetje het gif in mijn lever losmaakt zijn de bewoordingen over de langzamere skiër. Ik ben dus die langzame skiër, en ik vind van mezelf dat ik niet onzeker ben of angstig, maar dat ik juist een accurate voorstelling van mijn kunnen heb en dat ik het risico van een piste veel beter inschat dan die zogenaamde kilometervreters. Die snelheidsduivels moeten zich helemaal niet aanpassen aan mijn mindere niveau, maar zouden juist wat beter naar mij moeten luisteren als het gaat over de te nemen pistes. 😉

En wat inderdaad echt heel erg vervelend is: als die kamikazes weer snel doorracen wanneer je van de omgeving genietend naar beneden bent gegleden en dan graag even een praatje maakt over een sneeuwuil die overvloog, of een prachtig doorkijkje, wat zij dan weer niet gezien hebben, omdat ze zo snel mogelijk de pistes af willen denderen.

Kortom, het gaat mij erover dat langzamer skiën niet als iets negatiefs gezien moet worden. Dat is gewoon een andere manier van skibeleving, die helemaal niet inferieur is aan snellere skiërs. Die langzame skiërs zitten er soms ook helemaal niet op te wachten om sneller te skiën. Die vinden juist dat die kilometervreters zo ontzettend veel moois missen van een skigebied.

Wat een beetje het gif in mijn lever losmaakt zijn de bewoordingen over de langzamere skiër. Ik ben dus die langzame skiër, en ik vind van mezelf dat ik niet onzeker ben of angstig, maar dat ik juist een accurate voorstelling van mijn kunnen heb en dat ik het risico van een piste veel beter inschat dan die zogenaamde kilometervreters. Die snelheidsduivels moeten zich helemaal niet aanpassen aan mijn mindere niveau, maar zouden juist wat beter naar mij moeten luisteren als het gaat over de te nemen pistes. 😉

En wat inderdaad echt heel erg vervelend is: als die kamikazes weer snel doorracen wanneer je van de omgeving genietend naar beneden bent gegleden en dan graag even een praatje maakt over een sneeuwuil die overvloog, of een prachtig doorkijkje, wat zij dan weer niet gezien hebben, omdat ze zo snel mogelijk de pistes af willen denderen.

Kortom, het gaat mij erover dat langzamer skiën niet als iets negatiefs gezien moet worden. Dat is gewoon een andere manier van skibeleving, die helemaal niet inferieur is aan snellere skiërs. Die langzame skiërs zitten er soms ook helemaal niet op te wachten om sneller te skiën. Die vinden juist dat die kilometervreters zo ontzettend veel moois missen van een skigebied.

Superskier op 18 jan 2018 14:25

Haha, ik weet niet of dit ook je uitingen zijn van frustraties mbt je relatie op wintersport…? ;)

…ik moet wel zeggen dat ik het erg met je eens ben.
Ik heb een lange tijd als langzaamste van een groep meegeskied en vond het vervelend altijd maar een ‘blok aan het been’ te moeten zijn (terwijl ik het eigenlijk prima naar m’n zin had op mijn eigen tempo!). Niks zo vervelend als moeten haasten op je vakantie en dan nog het idee moeten hebben dat er mensen op je moeten babysitten tegen hun zin.

Nu ik wat sneller ski zie ik de andere kant ook wat beter. Nu denk ik voornamelijk: leben und leben lassen!
(En goed bespreekbaar maken / voor iedereen een oplossing vinden. Die zijn er namelijk echt wel.)

*bericht bewerkt door Quisa2 op 18 jan 2018 14:29

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy

Geinig!

Puntje 1 doe ik al jaren (ik geef mijn vriendin altijd les…) en ik geef iedereen die mee gaat vaak “les” als ze hier om vragen… En dat gaat eigenlijk altijd wel goed. Belangrijkste is geduld, en accepteren als het niet lukt. En daar gaat het volgens mij vaak mis. Mensen kunnen zich vaak slecht herinneren hoe het ook alweer is om voor het eerst op ski’s/snowboard te staan. En dan krijg je opmerkingen als: “Maak de bocht nu maar gewoon!”

Mijn vriendin wil eigenlijk nooit les hebben van een ander, alleen van mij…

Puntje 2 lukt vaak wel. Ondanks mijn niveau pak ik graag blauw namelijk. Het liefst lekker glooiende brede carvepistes.

Punt 3 ligt lastig :-P . Ik push mijn vriendin vaak best wel. Maar enkel omdat ik wéét dat:
A: ze het kan
B: Ze aangeeft dit ook te willen. Ze heeft vaak even een duwtje nodig om dingetjes te durven (schansjes/sliders) maar als ze het gedaan heeft vind ze het geweldig. Als ze die drive niet zou hebben zal ik de eerste zijn die stopt met pushen.

Punt 4 vind ik nog wel lastig. Ik kan eerste lift naar boven en laatste naar boven. Puur doordat de meeste pistes 0,0 moeite kosten dankzij goede techniek. Maar dat houd niet iedereen vol… Maar het is geen issue als ik langer doorga gelukkig. Duidelijk afgesproken.

Het leukste om te zien zijn die jongens in spijkerbroek, ergens in het Sauerland, die hun vriendin wel even vertellen hoe je een afdaling maakt. En dat arme kind maar ploeteren.

Oh Santa! Fresh snow, my favourite! How did you know?

Zonder nummer 1 zou ik nooit meer op wintersport zijn gegaan, dus ik denk dat het wel mee valt :P

Ruzie op wintersport.
Ik en vriendlief gaan sinds 6 jaar op wintersport. Vanaf het eerste moment altijd met een groepje, waar wij het enige stelletje van zijn. Ik wordt halverwege de vakantie wel eens chagrijnig en boos op mijn vriend, op de piste ja. Meneer is erg slecht in kaartlezen en houd niet van plannen. Ik ben altijd bang de laatste lift te missen, kan goed kaartlezen en haat het als ik niet weet waar ik ben, kan ook knorrig worden als ik te weinig heb gegeten en moe ben (vrouw eigen denk ik). Dus dan wordt ik wel eens boos dat we de verkeerde piste hebben genomen bijv. Dat is altijd wel 1x in de vakantie. Geef mijn voedsel en ik ben weer lief.
Verder geen irritaties qua lesgeven of niveau. Ik kan hem niet lesgeven en hij mij niet (snowboarder en skier). Niveau is hetzelfde. Snelheid is om het even, maar hij is iets zelfverzekerd als we besluiten een zwarte piste te nemen, ik moet eerst de kat uit de boom kijken.
Ohja ik ben alleen niet zo blij als hij het over offpiste heeft, dat vind ik gewoon teveel risico nemen. Dus daar kunnen nog wel eens discussies over hebben, maar geen ruzie.

Mijn vriendin en ik hebben een flink snelheidsverschil. Haar techniek is prima en met die techniek zou zij iedere piste gecontroleerd af moeten kunnen en ook hogere snelheden moeten kunnen, maar ze wil of durft dit niet. Hier zit ook al jaren geen progressie in, dus die hoop heb ik al opgegeven. Dit is gewoon haar snelheid en dat gaat niet veranderen.
Als we met een groep gaan, splitsen we vaak in een snelle en langzame groep en zien wij elkaar dus alleen met de lunch.
Als we met z’n tweeën gaan, bleef ik vroeger veel op haar wachten, maar dat zorgde bij beiden voor ergernis. Zij had het hierboven al genoemde blok-aan-het-been-gevoel en ik vond het wachten vervelend. Nu gaan we samen met de lift naar boven en kiezen allebei een andere route naar een afgesproken punt. Zij bijvoorbeeld een lange blauwe en ik een rode of zwarte en ergens nog een extra liftje, waardoor we ongeveer gelijk beneden zijn. Werkt prima. We snowboarden dus meestal niet echt samen, maar zitten wel veel samen in de lift.

Daarnaast ga ik ook elk jaar met een groepje snel skiënde vrienden een lang weekend weg. In die groep ben ik de enige boarder en was de eerste jaren de langzaamste. Ik ken het blok-aan-het-been-gevoel dus ook. Kwam ook een beetje door de strap-bindingen die ik toen nog had. Die heb ik na een paar jaar ingeruild voor K2 Cinch bindingen, zodat ze in ieder geval niet meer op het vastzetten van mijn bindingen hoefden te wachten. Door die weekendjes is mijn snelheid op de piste ook omhoog gegaan. Je wordt toch gepushed om sneller te gaan.

O ja, wat niet goed voor je relatie is, is je vriendin onvrijwillig van een zwarte piste af sturen. Ik heb haar ooit per ongeluk (echt waar) van een zwarte afgestuurd. We kwamen er na een paar honderd meter achter dat we de verkeerde afslag hadden genomen. Sindsdien vertrouwt ze nooit meer blindelings op mij.

Annoying skiers since 2003

Ik ben vrijgezel sinds 25-12-17 dus geen probleem voor de relatie, en straks omstreeks 3.30 vertrek richting Soraga Italie 😎

Ik ben vrijgezel sinds 25-12-17 dus geen probleem voor de relatie, en straks omstreeks 3.30 vertrek richting Soraga Italie 😎

X4ier op 19 jan 2018 20:32

Lekkere kerstbreakup 😜. Enjoy!

I can stick uphill ice, on my saucer...

Haha Toen ik je berichtje las dacht ik dat het over flirten en het bed delen met een vriend of vriendin van je vriendengroep ging.Zulke stelletjes hebben wij namelijk wel eens in onze praktijk… (Voor relatietherapie dus)

Haha Toen ik je berichtje las dacht ik dat het over flirten en het bed delen met een vriend of vriendin van je vriendengroep ging.Zulke stelletjes hebben wij namelijk wel eens in onze praktijk… (Voor relatietherapie dus)

AngèleN op 22 jan 2018 15:57

Ik dacht dat dat tegenwoordig geaccepteerd was en tot de mogelijkheden behoorde onder het motto ‘vrije liefde’ ;)

*bericht bewerkt door Quisa2 op 22 jan 2018 18:45

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy

Als we met een groep gaan, splitsen we vaak in een snelle en langzame groep en zien wij elkaar dus alleen met de lunch.
Dat probeerden wij ook nog wel eens te doen. Helaas zijn er dan altijd een aantal die dan niet in de langzame groep willen waar je dan alsnog de hele tijd op staat te wachten. Of dat ze dan toch met alle geweld van dezelfde pistes als wij af willen (terwijl dit soms echt een heel slecht idee is voor hun).
Dit lossen mijn man en ik tegenwoordig op door gewoon heel burgerlijk te zeggen dat we ‘even een middagje samen willen schrapen’ en dan kunnen we gewoon lekker op ons eigen (snellere) tempo even een paar leuke en uitdagender pistes pakken.

*bericht bewerkt door Kor@ op 25 jan 2018 13:32

Sneeuwt het al?

“gezamenlijk lekker een middagje samen schrapen”

Haha, wat lief <3

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy

Haha Toen ik je berichtje las dacht ik dat het over flirten en het bed delen met een vriend of vriendin van je vriendengroep ging.Zulke stelletjes hebben wij namelijk wel eens in onze praktijk… (Voor relatietherapie dus)

AngèleN op 22 jan 2018 15:57

Ha, dat herken ik wel! Ik kan mij een skivakantie herinneren in Les Arcs, mijn man en ik waren toen het enige officiele stelletje in de groep. De rest was vrijgezel, waarvan een aantal exen van elkaar. Nou die lagen gewoon lekker bij elkaar op de kamer (+tweepersoonbed; was hun eigen keuze) en gezellig dat ze het hadden. Hahaha!

*bericht bewerkt door Kor@ op 25 jan 2018 13:42

Sneeuwt het al?

Hahaha. Ik heb m’n vriend (toenmalige crush) ook wat beter leren kennen op skivakantie ;)

(en niet in het minste daarom heb ik leuke herinneringen aan skivakantie ;))

Gelukkig mogen we nu gewoon bij elkaar op één kamer ;)

Slippery slippery slidy slidy slopy slopy
Sneeuwalarm

Ontvang gratis een sneeuwalarm per e-mail van jouw bestemming in aanloop naar je wintersport vakantie! De meldingen stoppen automatisch na je vakantie.

Plaats een reactie