Er zijn bergen en afdalingen waar ik al jarenlang van droom! Hellingen die ik al heel lang wil skiën, maar die lang niet altijd in conditie zijn. Gisteren was het zover, en kon ik een van die hellingen van mijn lijstje strepen. Ik heb namelijk een hele beroemde rotswand geskied, waar zich in de zomer notabene rotsklimroutes op bevinden (behaakte routes die je met touwen en sportklimschoentjes beklimt). Dankzij de enorme sneeuwval in het zuiden van de Alpen zijn deze rotsplaten in een geweldige afdaling omgetoverd.
Snel beslissen
Met de vele natte sneeuw die de afgelopen weken gevallen is hoopte ik al een beetje dat deze berg, de Taillante, te skiën zou zijn. Maar het is nogal een tocht om bij deze berg te komen. En omdat ik al meerdere keren voor niets omhoog ben geklommen daar, was ik dit jaar maar al te blij toen ik recente foto’s van de wand zag! Want het zag er goed uit! Bakken met sneeuw! De keuze was dus snel gemaakt, we zouden omhoog klimmen. Ik had weinig moeite om lokale berggids Martijn Schell en goede vriend François Kern mee te krijgen want ik ben niet de enige die droomde van deze bijzondere, steile afdaling.
Waarom zo bijzonder?
De Taillante is een beroemde steile helling want deze wand bestaat uit een bijna 400 meter lange rotsplaat. Op deze rotsplaat zitten een aantal behaakte rotsroutes (voor kenners rond de 5b-c max). Het is bijzonder klimmen want voor een rotsroute is deze wand niet bijzonder steil, maar er zit geen enkele greep op de wand. Het is een compleet gladde rotsplaat. Heel apart. Om deze te beklimmen moet je continu goed op je voeten staan. Je handen kun je nergens aan vasthouden. Dat je een rotsklimroute kunt skiën is natuurlijk uniek. Vanwege de gladde rots blijft er nooit heel veel sneeuw op de platen liggen. Onder de sneeuw kom je zelfs af en toe rotshaken tegen.
Goede condities
Het feit dat de rotswand zo glad is maakt het ook moeilijk om deze helling in goede ski-conditie te vinden. Vaak glijdt de sneeuw van de platen af, of hij is te lawinegevaarlijk. Met een beetje wind waait de sneeuw ook zo van de platen af. Maar de nattere sneeuw van de afgelopen weken plakte prima aan de rots, en door de droge lucht werd dit zelfs heerlijke poeder!
De klim
De Taillante is midden in de winter nogal ver weg. Je moet eerst bijna de hele Col Agnel oplopen. Op de ski’s een nogal saaie bergweg. Daarna een col op, en aan de andere kant weer af, om na die afdaling de wand zelf te vinden. Eenmaal onder de wand heb je er al een flink stuk klimmen opzitten. Dan komt het zwaarste werk nog. Klimmen in 30-40 cm poeder die op compleet gladde rotsen ligt.
Het was zwaar en demotiverend werk! Vooral voor de eerste klimmer was het zwaar. Gelukkig konden we het sporen afwisselen. Om de zoveel tijd stonden we met de punten van onze stijgijzers op de spekgladde rots. Gelukkig lag er genoeg stabiele sneeuw om wat houvast te bieden.
Geweldige afdaling!
Eenmaal op de top wisten we het zeker, de afdaling zou geweldig worden want we hadden tijdens de klim al 400 meter kunnen genieten van de diepe poeder. Helaas zou de afdaling minder lang duren dan de klim. François beet de spits af en met een sprong over een rotsband en met enorme bochten knalde hij over de wand naar beneden. Na François knalden Martijn en ik naar beneden. De geweldige sneeuw deed bijna vergeten dat het toch wel een steile wand was. In een paar lange bochten hadden we de halve wand al geskied! Heerlijk!
Eenmaal onder de wand, waar we veel te snel stonden, keken we terug. Over de rotsbanden in de wand kwamen nog poedersneeuwlawines naar beneden van de sneeuw die we hadden losgetrapt. Een geweldig gezicht! Met een enorme lach op het gezicht keken we elkaar aan. We hebben het gedaan! Een bijzondere lijn die afgevinkt kan worden. Gelukkig blijft er nog genoeg te dromen over.
Plaats een reactie
Hou nou eens een keer op met iedere keer van die geweldige beelden te posten…
Hoe moet ik nu weer de dag doorkomen achter mn bureau in een grijs en vlak Nederland?
Fantastische foto’s! mooi avontuur!
Mooie ervaring weer zeg.
Hoe kan het dat de sneeuw op zo’n steil en glad oppervlakte zo stabiel blijft?
Om op de vraag van SBL door te borduren: hoe weet je op een dergelijke gladde en stijle wand dat de boel niet gaan glijden als je eroverheen loopt/skiet? Lawinegevaar is hoog lijkt het…
*bericht bewerkt door Sjees op 07 dec 2016 11:01
Prachtig! @Rogier, wat ik me hier wel bij afvraag (praktische Hollander die ik ben:)), hoe lang ben je hier nou voor onderweg (je beschrijft de route via de Agnel al in je blog), om vervolgens binnen een paar minuten die rotswand af te knallen?
@Sjees Rogier schrijft: doordat de natte sneeuw blijft plakken… De sneeuwgrens was tijdens de dump al vrij hoog, dus ná de dump wordt de sneeuw al vrij snel nat en plakkerig. Doordat er dan droge wind overheen geblazen wordt, wordt de toplaag weer droger… Een sneeuwdek is nooit homogeen, maar bestaat altijd uit verschillende lagen.
@ErikP Hier wat info over de Taillante: http://www.camptocamp.org/routes/56746/fr/crete-de-la-tailla…
Je moet de kaart iets naar links schuiven, dan komt de Taillante in beeld. Een goede tourskier klimt ongeveer 600 hoogtemeters per uur, dus reken maar uit… Zonder de ski’s zal dat wel flink minder zijn. Ik denk een uur of 2,5-3 tot de top vanaf de parkeerplaats. Terug zou je helemaal kunnen skien…
*edit: @Rogier Ik ben safety technisch wel benieuwd welke afwegingen jullie gemaakt hebben. Het lijkt mij toch, afhankelijk van waar je afdaalt, minimaal 40°…
*bericht bewerkt door Arjen5 op 07 dec 2016 11:45
It's all about the turns duuuuuude!Dank voor je reactie @Arjen5, mijn vraag blijft echter hetzelfde; hoe weet je dat?
@Sjees Ervaring? Mountain sense? Geef het maar een naam… En natuurlijk gewoon een sneeuwprofiel graven, temperatuur in de gaten houden, weersvoorspelling, lawinebericht, of wat daarvan beschikbaar is. Er zijn een aantal parameters, je waarnemingen en je ervaring. Op basis daarvan maak je beslissingen.
@Arjen5 Klopt inderdaad minimaal 40° en stukken wat steiler. In de zomer heb ik dit gemeten op de gladste plaat (was niet de steilste plaat):
Het zijn goede vragen @Sjees en @SBL deze wand in deze conditie komt echt maar heel weinig voor. Vaak is het te gevaarlijk. En glijdt de poedersneeuw er meteen vanaf om een heel dun laagjes sneeuw over te houden. Dan moet je de wand op betonharde sneeuw skiën, omdat je anders meteen op de rots staat. Dat is dan minder lawinegevaarlijk maar een val zal dan zeker dodelijk zijn.
Met poedersneeuw kun je op dit type hellingen (zoveel bestaan er niet van) nooit 100% zeker zijn, want het is ruim steil genoeg voor lawines. Maar je kunt wel een voldoende laag (voor ons- accepteerbaar) restrisico bereiken door het met deze goede condities te skiën. Dit bestaat uit het recept: plakkerige sneeuw, die uit één laag bestaat, geen zwakke onderlaag (tot de laatste retour d’est was de wand aper) en met voldoende kou. Maar helemaal alle risico’s uitsluiten kan niet. Ook omdat dit nogal een a-typische wand is is er weinig informatie bekend, buiten het feit dat deze helling vaker aper is besneeuwd. En dus is deze helling gevaarlijker dan veel minder gladde afdalingen. Dus tijdens de klim was het heel erg aanvoelen, en bespraken we meerdere keren wat wij van de sneeuw vonden. (Boven verwachting positief eerlijk gezegd)
zijn de keuzes die je maakt en het meerdere keren te bespreken wel 100 % eerlijk op zo een moment?
je geeft zelf aan al heel lang uit te kijken naar deze helling en meerdere keren al voor niets ( voor zover iets voor niets kan zijn in zo een mooie omgeving ).
Ik spreek voor mezelf als ik zeg dat wanneer ik iets heel graag wil, ik voor mezelf altijd wel een argument weet te verzinnen om het toch te doen ook al is het niet zo verstandig op dat moment.
blijf het toch knap vinden dat jullie iedere keer die risico’s op zoeken en daar dan klinisch naar kunnen kijken en ter plekke dan de keuzes te maken, dat lijkt mij namelijk het moeilijkst bij het gevaar inschatten de lonkende sneeuw en het verlangen daar naar die soms hoger zijn dan het gevaar.
als ik het zo allemaal zie vind ik het super mooie beelden en lijkt het me super om eens ene dikke laag poeder te doen, maar voor mij zijn het de risico’s niet waard en zou overigens ook niet met die spanning om kunnen gaan dat er ieder moment iets kan gebeuren…
*bericht bewerkt door Droopy-d op 07 dec 2016 22:03
don't count the days, make the days count !zijn de keuzes die je maakt en het meerdere keren te bespreken wel 100 % eerlijk op zo een moment?
Dat proberen we zeker wel. Samen met François, Martijn en ik hebben we nogal wat ervaring en kennis. We willen allemaal graag weer thuis komen. Dus als het een nee moet zijn zeggen we het zeker.
je geeft zelf aan al heel lang uit te kijken naar deze helling en meerdere keren al voor niets ( voor zover iets voor niets kan zijn in zo een mooie omgeving ).
Ik spreek voor mezelf als ik zeg dat wanneer ik iets heel graag wil, ik voor mezelf altijd wel een argument weet te verzinnen om het toch te doen ook al is het niet zo verstandig op dat moment.
Daar is het risico hier te hoog voor en wil ik graag thuiskomen bij mijn dochtertje… Zelfs het restrisico is al hoog genoeg. Zo is er een helling hier in de buurt die ik heel graag wil skiën en die heb ik al meer dan 10 keer geprobeerd en ik ben nog nooit doorgeklommen want telkens was het gevaar te hoog. En ook de 10e keer was de keuze even makkelijk als de eerste nee.
als ik het zo allemaal zie vind ik het super mooie beelden en lijkt het me super om eens ene dikke laag poeder te doen, maar voor mij zijn het de risico’s niet waard en zou overigens ook niet met die spanning om kunnen gaan dat er ieder moment iets kan gebeuren…
Dat is iets waar je ook een beetje van moet houden, en tegen moet kunnen. Ik geniet er juist van om verantwoordelijk te zijn voor mijn eigen keuzes en deze zo goed mogelijk te moeten maken. Maar als je daar geen zin in hebt dan is het inderdaad heel verstandig om slechts poeder op geopende pistes te skiën. Klinkt heel verstandig!
*bericht bewerkt door Rogier op 08 dec 2016 09:07
Click. Click. PeaceWat ben ik blij dat ik meer van de pistes houd!
Het loopt me dun door de naad als ik de weg naar boven zie en ik zou behoorlijk schrik hebben om (zelfs met minimaal) gevaar naar beneden te skien.
Wat dat betreft is tourskien/offpiste skien echt een sport apart! Chapot voor de beelden en het deleb van de risico analyses etc. Erg interessant.