Droomtrip in de Dolomieten (deel 2)
Als je op een korte skitrip bent, lijkt het vaak of je veel langer weg bent dan een paar dagen. Zeker als je zoveel indrukken op doet als ik vorige week in de Dolomieten. Dit is het vervolg op deel 1.
Busje komt zo
De verkenning van het gebied van Alta Badia kwam tot een einde bij een bushalte.
Tien minuten wachten en het was tijd om het volgende gebied te verkennen: Kronplatz, dat 15 busminuten verderop ligt. We stapten uit de bus bij Piccolino. Het landschap is hier anders, ondanks dat je maar 12 kilometer van Badia bent. Meer Alpen dan Dolomieten. Geen rotsmassieven en meer bossen.
Eenmaal boven op de Piz de Plaies, wordt dat nog duidelijker: in de verte zie je de karakteristieke ronde berg van de Kronplatz/ Plan de Corones, met zijn kale top en beboste hellingen. Het duurt even voordat je er bent: eerst wacht je de mooie afdaling naar San Vigilio, met een goede zwarte en een mooie rode.
En dan volgen maar liefst vijf liften. Wij namen ze allemaal achter elkaar omdat we boven op de top van de berg een eetafspraak hadden voor de lunch, maar dat was eigenlijk gekkenwerk; tussendoor zou je makkelijk iets meer tijd kunnen uittrekken en een paar leuke pistes kunnen doen. Wij zaten er in ieder geval vanuit de liften verlangend naar te kijken.
Kronplatz
Na de lunch in één van de restaurants op de top, waar we overigens weer heerlijk aten (je zou bijna denken dat je je best moet doen om in de Dolomieten slecht te eten) waren we helemaal niet in voor een bezoek aan het recent geopende museum van Messner, de laatste van een serie van zes musea op verschillende plekken in de Alpen. We bewonderden het spraakmakende gebouw van buiten, maar als ware cultuurbarbaren kozen we voor de pistes. Ik geef het maar gewoon toe. En we hadden er geen spijt van dat we voor die pistes gekozen hebben, want dit gebied heeft heel fijne pistes. Ze zijn breed en vaak lang. (De langste is zeven kilometer) Er is van alles, blauw, rood en zwart en eigenlijk zijn ze allemaal lekker.
Op de kale top, die eigenlijk één grote piste is, is het meestal bedrijvig, maar als je een stukje afdaalt en eenmaal tussen de bomen zit, heb je alle ruimte. We hadden een heerlijke middag, waar al weer veel te snel een einde aan kwam, omdat we een trein hadden te halen. Weer eens wat anders. De laatste piste van de dag, de rode 16, eindigt praktisch op het perron. Je kunt ook het omgekeerde zeggen; vanaf het perron stap je zó de gondel in naar de top.
Ik stond op het perron met een tweeslachtig gevoel; aan de ene kant voelde het alsof de dag was voorbijgeflitst en aan de andere kant vond ik dat hij door de verplaatsing en de twee gebieden in één dag aanvoelde als heel lang. Een skigebied met ruim 100 kilometer aan pistes leren kennen in een middag is natuurlijk ook niet mogelijk. Veel meer dan een indruk kun je niet krijgen. Het treinritje was trouwens ook een ervaring op zich; daar zit je dan met je ski’s in volle wintersportbepakking tussen de naar huis kerende middelbare scholieren -sommigen in schooluniform-.
San Candido
We stapten uit in Innichen, dat San Candido heet in het Italiaans; een redelijk groot dorp op 7 kilometer van de Oostenrijkse grens. San Candido is allereerst een gewoon dorp, met een leuk centrumpje, waarin gewoond en gewerkt wordt en pas in tweede instantie een skiplaats.
Het heeft een klein skigebied, waar we ’s avonds mee kennismaakten, omdat je er kunt avondskiën. En geloof het of niet, maar we hadden echt nauwelijks zin, na een drukke dag geskied te hebben, om weer op de piste te gaan staan. Maar wat knapten we er van op, zeg. Een heel fijne rode piste die we keer op keer deden. Toch altijd een lekker sfeertje dat avondskiën.
We moesten onszelf na een uurtje pistes knallen een beetje dwingen halverwege de afdaling te stoppen bij de Jora Hütte, een sfeervolle hut, waar we erg lekker –moet ik het nog noemen?- aten. Aangezien de liften tot maar liefst 22.00 uur open zijn kun je zelfs na het eten nog even door skiën. We hadden een heel mooie avond, die eindigde met flinke sneeuwval; dat beloofde wat voor de volgende dag!
Tre Cime: Monte Elmo / Rotwand
De volgende ochtend bleek inderdaad dat er inmiddels een laagje verse sneeuw was gevallen. Een mooi cadeautje voor onze laatste ochtend, die we gingen doorbrengen in de recent verbonden gebieden van Helm/Monte Elmo en Rotwand/Croda Rossa. En wat een ochtend zou het worden!
We hadden in Vierschach de gondel nog niet genomen of we raakten betoverd door dit gebied, dat met zijn 90 kilometer niet tot de grootste, maar zeker wel tot de mooiste gebieden behoort.
En des te verder we doordrongen in het gebied, des te meer we in de ban raakten. Wow, wat een schoonheid!
En dan hadden we nog de pech dat er wolken hingen op alle toppen, waardoor we de prachtige rotsmassieven niet goed zagen.
Door de pas gevallen sneeuw hadden we wel recht op zicht op de bepoedersuikerde bossen en die zijn overal, want vrijwel alle afdalingen slingeren door de bossen.
Er zijn voornamelijk fijne rode pistes in dit prachtige gebied, maar ook wat heerlijke blauwe en een enkele zwarte, waaronder de 3a, waarvan men zegt dat het de steilste zwarte van Italië is.
We waren echt onder de indruk van eigenlijk alles; de uitzichten, de pistes, de natuur, de sfeer en de leuke hutten.
Wat is het toch een genoegen als je een gebied ontdekt waar je je van te voren niet speciaal een voorstelling hebt gemaakt en het blijkt een juweeltje te zijn!
Eigenlijk wil ik er helemaal niet over schrijven en het voor mezelf houden. Ik appte naar huis dat ik er wilde blijven wonen mèt een foto van mijn nieuwe huis: de Rudi Hutte; kun je nagaan hoe ver ik heen was. Verliefd op een skigebied.
En toen kwam-veel te vroeg- de laatste afdaling en de laatste lunch.
Nog één keer lekkere Hüttenmacaroni en nog één keer een goeie doppio espresso, voordat we moesten instappen in het busje dat ons kwam ophalen. Even snel omkleden in het hotel en weg waren we. Weggerukt uit het witte paradijs. Zucht.
Samenvattend
Het was een geweldige ervaring dat skiën in de Dolomieten. Wat een indrukken, wat een landschappen, wat een verschillende gebieden, wat een sfeer, wat een talen en wat een lekker eten.
Het trekken van gebied naar gebied was nieuw voor mij en het smaakt zeker naar meer. Ik zou zelf een iets minder ambitieus programma maken; iets meer tijd zodat je tussendoor meer tijd hebt om overal meer pistes te kunnen doen of iets langer weggaan. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat je tijdens een vakantie van een week je rugzakje opdoet en naar een ander gebied skiet, daar een nachtje slaapt in een leuke hut of hotel en dan de volgende dag weer terug.
Dit stuk van Zuid-Tirol leent zich bij uitstek voor een “ski-safari”; je kunt er ook nog skigebieden in de aangrenzende provincies Trentino en Vento bij betrekken. Ik zit ’s avonds in ieder geval al over de kaarten gebogen om routes te bedenken. Volgend jaar weer, wat mij betreft.
Plaats een reactie
Geweldig artikel @Ruud ! Ben helemaal overtuigd om binnenkort eens je nieuwe liefde uit te checken :)
Toch grappig, na lovende woorden van @Kristy eind Januari ook naar de Sextner Dolomieten afgereisd. En ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe fantastisch dit kleine gebied ons beviel. Top uitzichten, top pistes en totaal geen drukte! Mooi om dat nu nog een keer uit iemand z’n mond te horen :D Dank voor de 2 mooie verslagen @Ruud !
*bericht bewerkt door Rene op 16 feb 2017 11:33
Ben vorig jaar voor de eerste maal gaan skiën. Als echte Italofielen hadden we gekozen voor Zuid-Tirol, meer bepaald Alta Badia. Wat een prachtig gebied is dit, na al onze zomervakanties in de Italiaanse alpen te hebben doorgebracht was dit echt een verrassing van formaat. De Dolomieten zijn ongelooflijk mooi. En als je dan nog de skimicrobe te pakken krijgt, dan weet je dat we dit jaar terug gaan skiën naar Alta Badia. Hopelijk leest niet iedereen dit want dan zou het de komende jaren wel wat té druk worden… ;-)
Picolein (Kronplatz) is met 72% net ff wat steiler dan 3a bij drei zinnen.
Merk je direct. ;)
Ben vorig jaar voor de eerste maal gaan skiën. Als echte Italofielen hadden we gekozen voor Zuid-Tirol, meer bepaald Alta Badia. Wat een prachtig gebied is dit, na al onze zomervakanties in de Italiaanse alpen te hebben doorgebracht was dit echt een verrassing van formaat. De Dolomieten zijn ongelooflijk mooi. En als je dan nog de skimicrobe te pakken krijgt, dan weet je dat we dit jaar terug gaan skiën naar Alta Badia. Hopelijk leest niet iedereen dit want dan zou het de komende jaren wel wat té druk worden… ;-)
Supersix3 op 16 feb 2017 12:38
Bij ons is het net andersom, na 4x winter, gaan we er dit jaar voor het eerst ook eens in ze zomer een kijkje nemen.
Ik zou me niet al te druk maken over die drukte, dit soort gebieden is voor velen net iets te ver.
Picolein (Kronplatz) is met 72% net ff wat steiler dan 3a bij drei zinnen.
Merk je direct. ;)
DSvier op 16 feb 2017 13:34
Ze zullen elkaar niet veel geven …
Picolein (Kronplatz) heeft volgens mij idd de steilere stukken (72%) , maar je kan ze ‘afbotten’ afhankelijk van de kant die je kiest
Holzrieze (Drie Zinnen) is minder lang en iéts minder steil (71%), maar dan wel over de volle breedte vd piste
De laatste kan je trouwens ook met een pistenbully meedoen: http://www.dreizinnen.com/en/skiing-region/skiing-region/win… (en daar zeggen ze dan ook weer 72% verval … zucht … boys and toys)
:( Zulke goed geschreven blogs en reviews maken dat ik een beetje verdrietig word als ik bedenk hoeveel mooie skigebieden ik nog moet gaan bezoeken…
Picolein (Kronplatz) is met 72% net ff wat steiler dan 3a bij drei zinnen.
Merk je direct. ;)
DSvier op 16 feb 2017 13:34Ze zullen elkaar niet veel geven …
Picolein (Kronplatz) heeft volgens mij idd de steilere stukken (72%) , maar je kan ze ‘afbotten’ afhankelijk van de kant die je kiest
Holzrieze (Drie Zinnen) is minder lang en iéts minder steil (71%), maar dan wel over de volle breedte vd pisteDe laatste kan je trouwens ook met een pistenbully meedoen: http://www.dreizinnen.com/en/skiing-region/skiing-region/win… (en daar zeggen ze dan ook weer 72% verval … zucht … boys and toys)
Lars3 op 16 feb 2017 14:07
Ik vind het vooral grappig dat meerdere gebieden de steilste piste claimen te hebben. ;)
:( Zulke goed geschreven blogs en reviews maken dat ik een beetje verdrietig word als ik bedenk hoeveel mooie skigebieden ik nog moet gaan bezoeken…
Quick op 16 feb 2017 14:16
Verdrietig?! Mooi toch? Nog wat te doen!
Mijn kennismaking met de Dolomieten was ook een skisafari. Dan heb je het echt gelijk helemaal te pakken. Ben toen echter niet naar
Kronplatz geweest maar wel o.a. Civetta en Cortina. Dat was 12 jaar geleden en sindsdien ieder jaar minimaal 1 keer geweest.
Wij zijn ook een keer in de zomer geweest en a.s. zomer hebben we weer plannen voor de Dolomieten. Wij denken dan aan de camping bij Armentarola.
Slass d’Lassia, prima camping. Daar begon het voor ons ooit in de zomer. Week fietsen met de Maratona als afsluiter. Het is wel op 1700 mtr dus kan ook flink koud zijn in de zomer. Maar zo mooi, fietsen, wandelen, klimmen en klettersteigen. Toen, in 2001, toch eens in de winter gaan skiën. Ieder jaar terug gekomen
@HN65 bedoel je deze http://www.campingsassdlacia.it/it/camping-alta-badia? Andere fiets/campingtips ook welkom trouwens
Hoi, wij gaan nog naar de Kronplatz, ik vroeg mij af of het gemakkelijk is met de trein naar Monte Elmo-Helm te geraken en terug op een dag met kinderen?
Als ik juist ben zijn beide gebieden direct met een piste/gondel aangesloten met het treinstation?
Wij logeren in riscone, dus eerst naar de top, afdalen naar perca --> trein naar ??? (Monte Elmo-Helm), en daarna op het einde van de dag terug, te doen?
Mvg,
Chris
@Sndr, ja dat is hem. Het is eigenlijk direct naast de plek waar de paardenlift vertrekt. Ook heel goed restaurant er bij overigens, die zgn wellness is dan weer minder impressive. Er zijn eigenlijk niet heel veel campings in Alta Badia, natuurlijk die wintercamping tussen Corvara en Colfosco, maar verder zou ik het even niet weten. Bij de Fedaia zit ook zeker wel wat maar vanwege de (zeer vroege) start van de Maratona is deze camping ideaal.
Hoi, wij gaan nog naar de Kronplatz, ik vroeg mij af of het gemakkelijk is met de trein naar Monte Elmo-Helm te geraken en terug op een dag met kinderen?
Als ik juist ben zijn beide gebieden direct met een piste/gondel aangesloten met het treinstation?
Wij logeren in riscone, dus eerst naar de top, afdalen naar perca --> trein naar ??? (Monte Elmo-Helm), en daarna op het einde van de dag terug, te doen?Mvg,
ChrisS op 17 feb 2017 09:04
Chris
Beste Chris
De reis duurt 40 minuten; als ja in Vierschach uit de trein stapt loop je in een paar minuten naar de gondel. Bij de opstap in Percha hoef je helemaal niet te lopen; je stapt zo van het gondeltje het perron op. je kunt ook nog een station verder instappen in Olang; maar ik heb dat niet gedaan; dus ik weet niet zeker of j de piste en het station vlak bij elkaar liggen.
Trein is toch inbegrepen in de super dolomiti skipas, gewoon opstappen, toch geen ticketje ergens nemen?
Alvast bedankt voor de info Ruud!!! Gaan we zeker eens doen.
Dat dacht ik ook, maar ik begon tijdens m’n reis steeds meer te twijfelen. Wel hadden we een tourist card vanuit onze accommodatie waar de trein en bus in ieder geval wel op zat, maar zover ik kon uitvinden zat het treinticket dus niet inclusief @ChrisS . Als iemand ergens vind dat dit wel zo is zie ik de link graag!
Dus waarschijnlijk ook die Holidaypass nodig,
http://www.skipustertal.com/en/
TICKET INFORMATION
Dolomites Super Ski Card and Holidaypass
Two tickets, a lot of advantage: With the Dolomites Super Ski card and the Mobility Card “Holidaypass” all doors are open to you. With Dolomites Super Ski card you have a free ride for a total of 200 kilometers of slopes from Plan de Corones to the Three Peaks Dolomites/3 Zinnen ski resort. With the Mobility Card “Holidaypass” you can commute with the Ski Pustertal Express free of charge between both ski regions in the Val Pusteria.
*bericht bewerkt door ChrisS op 17 feb 2017 14:01
Yes, die kregen we dus gratis bij onze accommodatie. Zover ik kon terug lezen krijg je deze gratis MITS je accommodatie bij de VVV is aangesloten. Maar zal vast ook op de site staan van je accommodatie :)
Olang en het station liggen niet bij elkaar zoals Percha en
Vierschach
Trein gaat maar één keer per uur rechtstreeks