Boze buurman plant bomen op skipiste

Burenruzies komen in alle landen voor. In de Alpen willen deze ruzies nog wel eens grootse vormen aannemen. Met jachtgeweren, kettingzagen en ander groot materieel dat aanwezig is in ongeveer elk Alpenchalet kunnen deze ruzies snel uit de hand lopen. In het skigebied van Vars is een burenruzie zo ver opgelopen dat een van de partijen een piste heeft volgeplant met lariksbomen. Hierdoor is deze niet meer bruikbaar (of het is een tree-run geworden).

Het probleem

Aan de ene kant van het conflict staat de accommodatie uitbater Marc Arnaud, hij bezit een deel van het terrein waar blauwe La Faisandière overheen loopt. Deze piste is speciaal aangelegd om via het Claux gedeelte van Vars naar Peynier te gaan. Hier staan gloednieuwe en mooie chalets van een concurrent van Arnaud, namelijk Philippe Billy, de andere persoon in het conflict. Arnaud wil niet meer dat er mensen over zijn terrein skiën om bij deze gloednieuwe (en mooie) onderkomens te komen. Nu heeft hij dus bomen geplant en met rood afzetlint duidelijk gemaakt dat het privéterrein is en er niemand door mag en men dus niet meer zo makkelijk bij de accommodaties kan komen.

Geval staat niet alleen

Dit geval staat niet alleen, op meer plekken worden ruzies uitgevochten over de rug van de wintersportindustrie. Zo ken ik een boze boer die dikke palen sloeg op een plek waar normaal gesproken langlaufloipes liepen zodat de pistenbully’s niet meer konden rijden. Ook zijn er boze mensen die sneeuwkanonnen onklaar maakten. Het is natuurlijk makkelijk en snel scoren want met de wintersport raak je de belangrijkste economie van veel Alpendorpjes.

Heeft dit zin?

Ruzies zijn natuurlijk het beste op te lossen met een volwassen gesprek. Zaken op de spits drijven heeft nooit echt zin. Aan de andere kant heeft Arnaud wel de media gehaald met zijn actie, ik schrijf er zelfs dit blogje over op een Nederlandse website. Tegelijkertijd zal hij wel weten dat zijn aanplanting niet echt veel nut heeft en anders komt hij daar binnenkort wel achter. Privéterrein of niet, als er een toestemming ligt mag een gemeente deze piste namelijk sowieso gebruiken. Dominique Laudré, de burgemeester van Vars heeft in diplomatiek bewoordingen duidelijk gemaakt dat dit geen probleem op zal leveren voor komende winter. “Meneer Arnaud is een intelligente man die nu een zwaar drukmiddel gebruikt, maar ik ben er zeker van dat dit probleem uit de lucht is voordat de winter begint”. Dit zijn vriendelijke woorden, maar de burgemeester kan rekenen op de Franse wetgeving. Het skigebied heeft per brief laten weten dat Mr Arnaud de bomen moet verwijderen, doet hij dat niet dan zal de zaak voor de rechter komen.

Recht van gebruik

Veel hellingen in het middelgebergte, waar de meeste skigebieden liggen, zijn privéterrein. Meestal zijn het stukjes land van lokale families. Het runnen van een skigebied zou onmogelijk zijn als al deze mensen bezwaar zouden mogen aantekenen tegen de skigebieden. Dus heeft de Franse staat een wet (Loi n°2006-437) gemaakt waarin staat dat overheid het gebruik van terrein mag toekennen aan een skigebied als dat in het algemene nut is van de lokale regio. Dit is in Oostenrijk wat anders geregeld waar sommige boeren aardig wat pachtgeld verdienen aan skigebieden en het de uitbaters van gebieden soms best moeilijk kunnen maken bij nieuwe liften of pistes. In Frankrijk mag een skigebied, mits zo aangegeven door de regionale overheid, andermans privéterrein als piste inrichten en/of er mogen liften overheen gebouwd worden. Dat betekent natuurlijk het gebruik in de winter maar ook voor onderhoud van de pistes in de zomer. Dit is kort gezegd wat in meer dan 80 pagina’s wordt beschreven. Meestal gaat het gebruik van het terrein in goed overleg.

Contract

Ondanks dat de overheid het recht heeft om privéterrein door skigebieden te laten gebruiken worden er meestal op een nette manier contracten afgesloten met de landeigenaren. In deze (standaard)contracten neemt de gemeente of het skigebied de verantwoordelijk van het gebruik op zich en worden er afspraken gemaakt hoe het terrein na de winter wordt opgeleverd. Ook slepen sommige grondeigenaren er een kleine vergoeding (seizoenspas e.d.) uit. Meestal is dit geen een probleem want het overgrote deel van de bewoners begrijpt als geen ander dat skigebieden broodnodig zijn om de lokale economieën te laten draaien.

Soms, uit jaloezie, angst voor concurrentie of andere typisch menselijke eigenschappen, gooit iemand z’n kont tegen de krib en probeert hij ruzies op deze manier te beslechten. Voor de wintersporters in de winter is daar meestal weinig van te merken. En verder houdt het de gemoederen in de Alpendorpjes ook een beetje bezig in het laagseizoen. Hebben we hier ook wat te bespreken bij de bakker…

En, als die bomen toch blijven staan, dan hebben we er gewoon een leuke tree-run bij…