Column: Gestrand

Ruud op 06 oktober 2017· 28 reacties

null

“Nog één?”, roept een skigenoot vlak voordat hij remt bij de lift waar wij al staan. Om vervolgens helemaal niet op het antwoord te wachten en naar de poortjes te glijden.

Knallen

“Nog meer overbodige vragen?” antwoordt een ander. We kunnen er namelijk maar geen genoeg van krijgen. Dat krijg je zo’n eerste dag in een onbekend, ditmaal Italiaans, skigebied. We hebben de hele dag achter een begeleider aan geskied, dus het is heerlijk aan het eind van de dag even zelf te knallen. En knallen doen we, we staan nog niet boven of we gaan alweer. De afdaling heeft meerdere varianten en ieder kiest zijn eigen traject. Het is doodstil op de pistes, want het is tegen sluitingstijd. Als we opschieten redden we er misschien nòg eentje. “Wat is wintersport toch geweldig” denk ik als ik in volle flow met grote bochten naar beneden suis. We vinden elkaar beneden weer en stappen inderdaad nog eens in de gondel omhoog.

Even uitkijken

Op de top treuzelen we even om te genieten van het uitgestorven skigebied: lege pistes waar je maar kijkt. Het wordt een beetje mistig. Even goed opletten dus, uit al die varianten moeten we wel de goede kiezen om bij het hotel te komen. Ik zet als één na laatste af. Halverwege merk ik dat de laatste skigenoot achter mij de verkeerde afslag neemt. Ik roep nog maar hij knalt door. Ik zet weer af en ski verder. Een stuk lager kom ik in de mistflarden. Te laat merk ik dat ik langs de splitsing ben geknald waar je weer twee varianten kunt kiezen. Shit: op de verkeerde piste terecht gekomen. Ik kijk of ik kan afsteken door de sneeuw om weer op de goede piste te belanden, maar ik kan geen 50 meter meer vooruit kijken van de mist. Niet verstandig dus. Dan maar als een gek naar beneden. Misschien kan ik nog een keer omhoog?

null

Gestrand

Als ik onder aan de piste bij de lift kom zie ik dat het een kansloze missie is: de gondel gaat niet meer. Zucht. Ik ben in het dorp beland, terwijl ons hotel boven het dorp op een heuvel ligt. Ik stap van de ski’s en loop naar de weg. Ik overleg met mezelf. Ski’s in het depot zetten en naar het hotel lopen? Nee, want enig zoeken levert geen depot op. Ski’s laten staan tot morgen? Nee, want ik weet niet of we hier morgen wel starten. Dan maar lopen. Zo heel ver kan het toch niet zijn. Er lopen twee wegen omhoog. Op gevoel kies ik de linker weg, maar na een bocht wordt de weg heel steil. Pff, het zweet breekt me uit, heuvel op met mijn skischoenen aan en ski’s en stokken op de schouder. Ik ben niet helemaal zeker van de weg. Toch maar even checken. Ik pak mijn mobiel om een kaart op te zoeken. Kaart wil niet laden; verbinding is zwak. Dubbelzucht. De app lukt wel: ik meld me in de groepsapp. Niemand antwoordt. Die zitten vast inmiddels in de sauna. Dan maar het hotel bellen. Ik zoek het nummer op. Bereik valt weg. Diepe zucht.

null

Con piacere

Ik besluit maar eens een auto aan te houden. Als er één zou willen langskomen tenminste. Dan doemen er twee mensen op uit de mist. Yes! Ik schiet ze aan en leg de situatie uit. Zoals Italianen betaamt overstelpen ze me met Italiaanse energie en Italiaanse woordenstromen. Veel “prego” en “con piacere” Omdat zij wel bereik hebben, zoeken ze het nummer van het hotel op en ratelen tegen de receptionist. Alles geregeld. Ik moet blijven staan en dan komt alles goed. Een klein poosje later remt het hotelbusje vóór mijn voeten. Met een air van ”maakt u zich geen zorgen, we halen tien keer per dag gestrande gasten op”, worden mijn ski’s in het busje gezet. Ik merk dat het toch best nog een eind lopen zou zijn geweest. “Grazie!” zeg ik tegen de signore van het busje. “Prego” klinkt het bekende antwoord.

Rondje!

Tien minuten later stap ik mijn kamer binnen. “Snel naar de wellness”, spoor ik me zelf aan. Ik gooi mijn kleren op de grond en loop in badjas naar beneden. Na een verfrissende douche stap ik de sauna in en ja hoor, daar zit het hele groepje. Inmiddels was mijn melding in de groepsapp toch doorgedrongen, dus ik word met gejoel ontvangen. “Rondje, rondje!” wordt er gescandeerd. Lachend zeg ik: “Tuurlijk, prego signori”

Ruud
droomt het hele jaar van witte bergen. Altijd bezig met het plannen van nieuwe trips, blogt hij over wintersport wetenswaardigheden.

Plaats een reactie

Je zal in bijvoorbeeld L3V maar gestrand zijn in het verkeerde dal. Kost je wel een paar honderdjes aan taxi…

Voorzitter Nederlandse Vereniging Brakke Skiliften

@havana daar valt het relatief nog mee. Als je in Le grand domaine in het verkeerde dal zit en je moet met de taxi van Valmorel naar St Francois Longchamps dan ben je al snel 2,5u onderweg… De col de madalaine die daar ligt is namelijk dicht in de winter.

Born to Ride

Mooi verhaal weer @Ruud! Prachtig.

Gelukkig zelf (nog) geen verkeerde afslag genomen. Een vriend van me wel… En dat verhaal komt nog regelmatig ter sprake… :)
De rest van zijn groep nam wél de goeie afslag naar het restaurant… Maar hij schoot compleet het verkeerde dal in! Roepen hielp niet, hij was al vertrokken en op volle vaart. Zeker twee uren later dan de rest van de groep kwam hij eindelijk in het restaurant. Super chagrijnig, moe en hongerig ging hij aan tafel zitten. En toen het eten niet binnen vijf minuten op tafel stond, stampte hij vervolgens woest de keuken in om te vragen waar zijn eten bleef… Gelukkig reageerde de restaurant eigenaar naar verluid redelijk koeltjes… Die vriend van me had duidelijk even zijn dag niet… - Tsja, dan moet je maar opletten! Zeker zo laat op de dag! ;)

*bericht bewerkt door Nelis op 06 okt 2017 10:27

Bergen + Sneeuw = ❤

Toch een beetje de vrees van elke wintersporter denk ik? Uiteindelijk gaat het wel goed in 99% van de gevallen :)

Zelf heb ik het maar 1x voorgehad, in L3V. Zelf verbleven we in Valtho, maar we waren gaan skien in Meribel. Bij terugkomst in Les Menuires bleek de verbinding net 5 minuten dicht te zijn door plots sterke wind.
In het dorpje van Les Menuires samen met een 100-tal andere gestranden een bus gezocht (die maar 2 uur later reed en heel duur was…), om dan uiteindelijk een taxi te kunnen bemachtigen (wat niet makkelijk was met al dat volk).
Nog steeds vind ik het onbegrijpelijk dat een dergelijk gebied geen degelijke busverbinding heeft.
Ik ga ook veel skien in Les Quatres Vallees, en daar heb je in het hoogseizoen een gratis bus om de 10 minuten.

Ook Monte ROsama is een verschrikkelijk gebied om net aan de verkeerde kant van de pas te stranden

Genieten

Wat denk je van Zermatt-Cervinia 😁

@havana daar valt het relatief nog mee. Als je in Le grand domaine in het verkeerde dal zit en je moet met de taxi van Valmorel naar St Francois Longchamps dan ben je al snel 2,5u onderweg… De col de madalaine die daar ligt is namelijk dicht in de winter.

Matthias123 op 6 okt 2017 10:04

Wat dacht je van Zermatt-cervinia?;)

Let it snow

@Matsoematsoe. Als je van Meribel naar Val Thorens moet hoef je niet in Les Menuires te zijn. Kwestie van bij vertrek vanuit Meribel de juiste route opzoeken. Als er dan liften uitvallen op die route is dat natuurlijk pech.

Hen48

@havana daar valt het relatief nog mee. Als je in Le grand domaine in het verkeerde dal zit en je moet met de taxi van Valmorel naar St Francois Longchamps dan ben je al snel 2,5u onderweg… De col de madalaine die daar ligt is namelijk dicht in de winter.

Matthias123 op 6 okt 2017 10:04

Orelle - Val Thorens is toch ook een mooie afstand. Volgens mij kun je in de winter ook niet binnendoor en moet je via Albertville - Moutiers omrijden. Maar Zermatt - Cervinia is beroerder inderdaad.

Zonder in te willen breken op de leuke post van @Ruud, mooi topic trouwens: Wat ligt in 1 skigebied (en sta je op de ski’s zo), wat met de auto “mijlenver” uit elkaar ligt.

*bericht bewerkt door Veenhoorn op 06 okt 2017 13:38

Als ik wit zie, dan gaat het bergafwaarts met me.

@Ruud: wat is er gebeurd met die laatste skigenoot achter je die de verkeerde afslag nam? Was die alsnog eerder dan jij beneden?

@Juul

@Ruud: wat is er gebeurd met die laatste skigenoot achter je die de verkeerde afslag nam? Was die alsnog eerder dan jij beneden?

Juul op 6 okt 2017 13:56

Die bleek vlak vóór mij toch op hetzelfde kruispunt te zijn beland en daar wèl de goeie afslag te hebben genomen…en die zat dus heerlijk in de sauna 😳

Blogger, skiër, verslaafd :-)

Mooi verhaal @Ruud. Heb het zelf ook maal mee gemaakt maar in een andere situatie. In 1999 tweede kerstdag (storm Lothar) in Brixen in Thale. We waren vroeg begonnen en het was onze eerste dag, er was wel behoorlijk wat wind maar niet extreem, dus de gondel draaide gewoon. Zoals altijd nemen we de eerste dag wat eenvoudige pistes .Na enkele malen piste 3 ( is richting Scheffau) te hebben gedaan . Stopte deze vanwege de harde wind .Dan maar piste 2 richting de Hohe Salve. Na 1 rondje stopte deze er ook mee, en ook de gondel naar het dal was inmiddels, buiten gebruik Dus na nog geen 2 uur skiën was het gedaan we konden geen kant meer op, het grote nadeel van Brixen is dat je eerst nog omhoog moet voor je bij de dal afdaling bent.

Het zag er ook niet uit dat de liften weer spoedig aan zouden gaan alles werd binnen gehaald, en de wind nam toe. Ook de frustratie van vele gestrande skiërs en de daarop volgende chaos. En niemand wist iets, maar eindelijk werd er gezegd , er zouden taxi busjes komen om ons op te halen.
maar na nog even gewacht te hebben en er niets verscheen besloten om via de weg, waar ook de taxi over moesten komen naar de dal afdaling te lopen, want we wisten dat die wat verderop moest liggen . Maar dit was toch iets verder als gedacht, Vooral op skischoenen.

Toen we bij een weiland uitkwamen en zagen dat de dal afdaling nog behoorlijk ver was en besloten we dat ik de auto zou gaan halen.En mijn vrouw zou wachten. Dus alleen door het weiland geskied en eindelijk was ik bij de dal afdaling en zo beneden.
Bij de gondel gevraagd waar ik heen moest om naar boven te komen .Ik ben nog nooit zo blij geweest met de zuid helling van Brixen
zodoende kon ik redelijk makkelijk omhoog rijden zonder sneeuwkettingen ,om mijn vrouw op te halen, die gelukkig stond op een plekje waar ik kon keren. Op de terug weg kwamen we de taxi busjes tegen .
Achteraf hadden ze eigenlijk niet moeten starten want Lothar was 1 van de zwaarste stormen van Europa met erg veel schade.

Nog steeds vind ik het onbegrijpelijk dat een dergelijk gebied geen degelijke busverbinding heeft.

Een soort van noodoplossing als er veel uitvalt zou wel handig zijn, maar een reguliere verbinding tussen Courchevel, Valtho en Orelle? Ik vermoed dat dat kostentechnisch heel lastig wordt, een ritje in die volgorde is een kleine 200 km.

Afgelopen jaar hadden we door harde wind maar heel weinig aan onze 3V liftpas, veel dagen waren de verbindingen naar de andere valeien dicht.
Op een van die dagen, r ond half vier stopte mijn dochter niet in Valtho, maar ging door naar Menuires en haar vriend ging er achter aan. Ik stopte wel en heb een app gestuurd met de mededeling dat er volgens mij geen lift meer omhoog ging (wat helaas bleek te kloppen) en zelfs dat stukje terug omhoog (kilometer of 6-7 over de weg met een taxi?) koste hen bijna 2 uur

Doet me denken aan onze kerstvakantie afgelopen jaar. We zaten in Bramberg, maar skieden in het gebied van Kirchberg/Kitzbühel. Het was best koud dus toen we na een paar afdalingen in Kirchberg weer bij de 3S aankwamen. Het was nog vroeg in de middag en mijn zoon (15) wilde de Hahnekam zo graag een keer doen. Mijn dochter (13) was moe en we besloten dat zij in het restaurant zou wachten en wij nog een keer richting Kitzbühel zouden gaan. De Hanekam hebben we gedaan (ik de rode omweg), mijn zoon de Streif. Daarna terug naar Kirchberg om de 3S te pakken en terug te skiën naar Hollersbach waar onze auto stond.
Dat ging dus niet vanwege de wind die ondertussen was komen opzetten. We konden niet meer vanuit Kitzbuhel in Kirchberg komen, dus ook niet meer bij mijn dochter. Zij had alleen haar oude mobiel bij zich, dus zonder simkaart. Omdat ze bang was dat als ze zou vallen haar nieuwe mobiel kapot zou gaan. Gelukkig kon mijn zoon haar nog bereiken via een berichtje via chapchat. Als antwoord kreeg hij te horen dat ze nog 2% batterij had. De paniek sloeg toen wel toe bij mij.
Ben toen een bergrestaurant in gegaan en heb gevraagd of ze het nummer van het restaurant hadden waar ze zat. Dat kon je op de kaart aanwijzen. Na een kwartier (leek gevoelsmatig wel een uur) kreeg ik eindelijk het nummer en belde naar het restaurant. Degene die ik aan de lijn kreeg schatte de situatie goed in en kwam meteen in actie. Mijn dochter zat er nog en werd door hem gevonden. ‘Ik neem haar straks als we sluiten wel mee naar beneden naar Kirchberg, maak je geen zorgen’, zei de eigenaar. Dat plan zag ik niet zo zitten. Want dan sta je om 17.00 uur met ski’s totaal aan de andere kant van het gebied. Zie dan maar eens om nog in Bramberg te komen.
Beter was dat wij naar beneden zouden skiën en in Kitzbuhel de bus zouden pakken richting Pass Turn. Dat mijn dochter in de 3S zou stappen en bij Jochberg naar beneden zou gaan en daar ook in de bus te stappen. Dat had ik ondertussen uitgevogeld op de skikaart. Maar ja, of de bus daar ook daadwerkelijk langs dat dalstation kwam dat wisten we natuurlijk niet. De eigenaar regelde dat er iemand op mijn dochter stond te wachten. Die bracht haar op de sneeuwscooter naar de gondel in Jochberg. Dus dat was geregeld. Het risico was alleen dat we nu niet meer met haar konden communiceren als er iets mis zou gaan.
In Kitzbuhel pakten we de laatste bus naar Pass Turn, dus moesten we daar maar de taxi pakken om bij de auto te komen. De buschauffeur bleek een chagrijnige hork te zijn, die keer op keer stopte om in discussie te gaan met passagiers. Geen idee waarom hij steeds zo boos werd. Ik had gevraagd of hij wilde zeggen als we in Jochberg bij de gondel zouden zijn, maar deed hij niet. Op het laatst zagen we dat we er waren. Snel eruit om dochter te zoeken. Ze zat daar gelukkig te wachten. We waren dus weer herenigd.
Even wachten, daar had de buschauffeur geen zin in, dus hij reed meteen weg. Sta je in Jocheberg terwijl het steeds harder ging sneeuwen en nog steeds flink waaide. Alles was al gesloten en er was bijna niemand meer op straat. Gelukkig kwam er net een taxibusje aangereden. Hij beloofde terug te keren als hij zijn passagiers af had geleverd. Na 20 minuten kwam hij inderdaad en was het nog een minuut of 40 naar de auto.
Dat was trouwens een dollemansrit om nooit te vergeten. Waar iedereen stapvoets reed, daar denderde hij door. Hij legde uit dat hij die rit net had gemaakt dus wist waar hij makkelijk kon inhalen en waar niet. Kostte 80 euro, maar dat was geen onredelijk bedrag. Auto sneeuwvrij maken en terug naar Bramberg waar we de laatste helling niet opkwamen zonder sneeuwkettingen. Dus dat kwam er ook nog bij.
Nou ja, toen we eenmaal terug waren konden we er ook wel om lachen. Al had ik toch liever die Hahnekam overgeslagen :-)
Voor mij was de les wel dat ik nu probeer te voorkomen dat je op het laatst nog een heel grote afstand moet overbruggen om terug te keren. Over een berg skiën gaat vaak toch wat sneller dan er omheen rijden met een auto/taxibusje.

*bericht bewerkt door peterpos op 06 okt 2017 17:04

Peter Pos

@ peterpos
Wat een verhaal: da’s heel wat heftiger dan opgehaald worden door een hotelbusje 😄

Blogger, skiër, verslaafd :-)

@peterpos ik moest even denken, huh sneeuw met kerst afgelopen jaar… Dat klopt idd begin januari begon het feest :) Terug te komen op je verhaal. Dat zijn inderdaad niet de leuke dingen om mee te maken. Dan is een borreltje 's avonds extra fijn als iedereen bij elkaar is.

@Ruud, nu is het leuk om te vertellen. Die middag maakte ik me wel heel veel zorgen en voelde ik me enorm machteloos. Het meest baalde ik nog wel dat het juist mijn advies was geweest aan mijn dochter om voorzichtig met haar telefoon om te gaan en die in het appartement achter te laten. Waar is toch die tijd gebleven dat kinderen niet luisteren naar hun ouders ;-)
@Tim, het was in de kerstvakantie, maar dan de tweede week. Ik denk maandag of dinsdag (daarna lagen de pistes er wel fantastisch bij met de verse sneeuw). We werden ook nergens gewaarschuwd. Anders was ik denk ik meteen weer teruggegaan naar onze kant van dat gebied.

Peter Pos

Oh, klassiekertje!

Zelf 2x meegemaakt:

  • 1ste keer 25 jaar geleden toen we in Plagne Montalbert (eigenlijk er iets boven in “Ecole”) logeerden de komen we bij de laatste lift die we moeten nemen (ik denk de Adrets lift) ongeveer 30 seconden te laat toe (een tiental liften verder zien we nog skiërs zitten). Ondanks gesmeek en gevloek bij de liftmannetjes mochten we toch niet meer naar boven. Na even wikken toch besloten om te voet (met skibotten aan en ski’s op de schouder dus!) langs de piste de berg op te klauteren. Gelukkig was dat een niet al te steile piste, maar met skibotten aan en latten op de schouders toch een behoorlijk zware klim (ik schat zo’n 200 hoogtemeters). Toen we anderhalf uur later boven kwamen aan Le Fornelet was het al helemaal donker, terwijl we nog een paar honderd meter moesten skiën. Dat was dankzij de volle maan dan weer een fantastische ervaring: ongelooflijk hoeveel je ziet met maanlicht op de witte sneeuw!

  • 2de keer was 5 jaar later in Alpe d’Huez: door dichte mist op de Sarenne veel te veel tijd verloren en daardoor de laatste lift vanuit Alpe d’Huez richting de Vaujany (waar ons hotel was) gemist. Dat was toch wel een ander paar mouwen: GSMs hadden we nog niet en geld (tja, studenten…) ook niet en dus maar liftend richting Vaujany. Uiteindelijk om half tien 's avonds in het hotel toegekomen, waar de reisorganisatie net van plan was om ons al vermist op te geven ;)

Wat denk je van Zermatt-Cervinia 😁

Dr Phil op 6 okt 2017 12:09

Daar neem je best je credit card mee en stop je een propere onderbroek en skikousen in je rguzak, zodat je ergens kan overnachten als je in het verkeerde dal bent gestrand ;)

Ik heb dit jaar nog een stel uit Zuid Afrika een lift naar een ander dal gegeven omdat ze de laatste gondel omhoog net gemist hadden. We waren net op tijd bij de skiverhuur. Ze zouden de volgende ochtend terug vliegen en moesten de huurski’s op tijd inleveren.

Vermoed dat het aantal gestrande wintersporters alleen nog maar zal toenemen nu steeds meer liften worden omgebouwd naar windgevoelige gondels en stoeltjesliften-met-kap.

*bericht bewerkt door havana op 07 okt 2017 08:08

Voorzitter Nederlandse Vereniging Brakke Skiliften

Wat denk je van Zermatt-Cervinia 😁

Dr Phil op 6 okt 2017 12:09

Daar neem je best je credit card mee en stop je een propere onderbroek en skikousen in je rguzak, zodat je ergens kan overnachten als je in het verkeerde dal bent gestrand ;)

Skiwi op 6 okt 2017 19:48

Stijgvellen in de tas, en bikkelen maar :)

echte mannen lopen naar boven,

Het komt misschien door het niveauverschil, maar in de gezelschappen waarmee ik ga wintersporten zou er niemand in de sauna zitten, zonder zeker te weten dat iedereen veilig beneden is.

Welk niveauverschil? Ik lees nergens dat iemand de sauna in is gedoken zonder te weten of het goed is afgelopen met degene die de verkeerde afslag heeft genomen. Of moet je blijven zitten wachten tot diegene (na de melding dat hij of zij in het verkeerde dorp staat en op zoek gaat naar een bus of taxi) de reis naar het hotel ook heeft overleefd?

Het niveauverschil tussen mijn gezelschappen en het gezelschap van Ruud.

Het enige wat ik lees is dat hij geen verbinding/contact kon maken, mijn interpretatie inderdaad dat er helemaal geen contact geweest is.

ik lees in de afsluitende alinea dat “zijn bericht inmiddels toch in de groepsapp was doorgedrongen”. Dat hij zelf de conclusie trekt dat geen antwoord betekent dat ze al in de sauna zitten betekent dus niet dat de rest zich niet heeft druk gemaakt om Ruud, later bleek dat ze zijn bericht wel degelijk hadden gelezen.
Ik interpreteer er ook maar op los in dit geval, maar omdat ik zelf ook een voorbeeld hebt genoemd wilde ik toch even weten waar je precies op doelde. ;)

*bericht bewerkt door Zjanke op 09 okt 2017 14:59

@Marcel4 @Zjanke
Jullie hebben gelijk hoor: normaal gesproken moet je wachten tot iedereen veilg beneden is en dan pas gaan. In dit geval hadden we boven gezegd " gaan en tot in de sauna!" Was alleen een afdaling naar het dorp (zelfs dan kan t nog mis gaan) Daar komt nog bij dat ons hotel twee dependances had en we niet allemaal op dezelfde plek van de piste stapten.

Blogger, skiër, verslaafd :-)

In kleinwalsertal is de bus met je skipas gratis en aangezien je die mee hebt heel handig. Komt tot in elk dorp en veel hotels. Wel een keer op klaarlichte dag dst mijn moeder even niet wist dat we hier al gingen eten. Uiteindelijk was er aan de amdere kant als je iets verder skiede ook ren ingang van hetzelfde restaurant. En ik heb een keer toen het sneeuwde dacht ik de verkeerde afslag genomen maar de rest stond achter een bord in de rij voor de lift.

Ski you later!
Sneeuwalarm

Ontvang gratis een sneeuwalarm per e-mail van jouw bestemming in aanloop naar je wintersport vakantie! De meldingen stoppen automatisch na je vakantie.

Plaats een reactie