De skileraren bubble

Ruud op 13 januari 2018· 23 reacties

null

In de ogen van sommigen zijn skileraren halve goden. De combinaties van het skipak en de mooie bochtjes is voor velen onweerstaanbaar. Zeker als beginner beschouw je de voorskiënde man of vrouw als absolute expert. En wie heeft als Anfänger er niet eens jaloers een vrij skiënde, perfecte bochtjes makende “skilehrer”of “monitrice” nagekeken?

Verschil in niveau en talent

Maar als zelf je beter gaat skiën, ga je beseffen dat er toch echt niveauverschil is tussen skileraren. Want op de pistes zie je de pas geslaagde Anwärter èn de alleskunner met het Staatliche diploma op zak. Hun kennis, kunde en ervaring verschillen enorm. Nu betekent heel goed kunnen skiën natuurlijk niet per se dat je het anderen ook kunt leren. En mijn ervaring is dat dat zelfs geldt voor skileraren. Technische perfectie en didactisch talent zijn twee verschillende dingen. Uiteraard wordt er in de opleiding aandacht besteed aan de kunst van het aanleren, het beroep heet ten slotte niet voor niets skileraar, maar de één heeft er gewoon meer talent voor dan de ander. Dat geldt aan de andere kant van de skileraarloopbaan ook voor het omgaan met kinderen. Er zijn beginnende skileraren die het Kinderland beschouwen als een verplichte en noodzakelijke stap en er zijn mensen die er helemaal geknipt voor zijn.

null

Verbazingwekkend

Een paar jaar geleden kwam ik in gesprek met een skileraar over een onderwerp dat ik sindsdien uit nieuwsgierigheid vaak aansnijd als ik een skigebied bezoek. Ik kwam er bij een biertje namelijk achter dat Alain, de man die me al de hele dag vakkundig en plezierig het skigebied had laten zien ondanks al zijn ervaring als skileraar maar één ander skigebied dan zijn eigen gebied goed kende. Dat vond ik heel verbazingwekkend. Ik besefte dat ik altijd stilzwijgend had gedacht dat ervaren skileraren niet alleen de pistes in hun eigen gebied megavaak hadden beskied, maar dat ze ook kenners waren van allerlei andere gebieden. Mijn ervaring is inmiddels dat dat vaak niet zo is. Alain legde uit dat hij als local nu eenmaal van jongs af aan bijna alleen maar in “zijn gebied” had geskied.

Een brede blik

Meestal hebben de skileraren die ik tegenkom wel in een aantal gebieden gewerkt of als privé persoon op allerlei plekken rond geskied, maar velen dus ook niet. Eigenlijk best gek, niet zozeer qua technische vaardigheden, maar vooral omdat je niet goed kunt inschatten wat klanten in andere gebieden ervaren hebben. En misschien ook wel minder goed waaraan ze behoefte hebben. Als je echt alleen in je eigen land geskied hebt, heb je ook niet ervaren hoe buitenlandse gebieden dingen georganiseerd hebben. Je krijgt geen brede blik op die manier, het is een beetje skiën in je bubble zal ik maar zeggen. Ik vind het in ieder geval een bijzonder idee dat ik meer skigebieden heb gezien dan sommige skileraren en dan ben ik nog helemaal niet zó bereisd qua skigebieden.

Ruud
droomt het hele jaar van witte bergen. Altijd bezig met het plannen van nieuwe trips, blogt hij over wintersport wetenswaardigheden.

Plaats een reactie

Interessant onderwerp Ruud.
Maar het eerste deel heeft vooral betrekking op Oostenrijk en misschien wel op Zwitserland-Duitsland en Italië. In Frankrijk bij de ESF is dit namelijk nihil omdat men daar pas als leraar aan de slag mogen als je je volledige opleiding hebt afgerond, daardoor sta je daar wel bij iedere leraar/lerares met je mond open te bewonderen hoe makkelijk het toch kan zijn😉
Het is daar zelfs zo dat juist die ouwe rot als een malle die berg afkomt maar op het gebied van taalbeheersing vaak alleen de Franse machtig is en de jonkies, die dus minder ervaring hebben, wel Engels als extra in hun pakket hebben wat dan toch weer handig is voor de cursisten zoals ik die van het Frans weinig bakken😃🙈

Over het stuk stuk de leraar volgen in zijn gebied hadden we eens in Oostenrijk een anwarter die net z’n papiertje op zak had en voor het eerst in dat gebied was wat niet echt handig was want hij had weinig van het pistenplan begrepen wat mij nu toch echt ook wel handig lijkt en het zenuwachtige wat hij had probeerde hij te onderdrukken door een collega te volgen met een groep die al een stuk verder gevorderd waren dan ons groepje wat resulteerde in een zwarte afdaling met ons, ja dat lukte ons ook want hij was niet zwart zwart en over de volledige breedte met genoeg gestuntel kwam de groep beneden maar het was toch handiger geweest als onze leraar bovenaan de lift naar links was gegaan en we via de blauwe ons ding hadden gedaan voor een betere leercurve.

Maar in welk land je ook zal lessen is een klik met je leraar/lerares toch in mijn ogen een flinke up voor een geslaagde cursus want anders gaat het weinig worden die dag-dagen-week.

LA NORMA😍☃️

Ik ben inmiddels in 13 verschillende skigebieden geweest in zowel Oostenrijk als Frankrijk en de verschillen zijn soms, ook in kennis en kunde van de leraren, groot. Mijn ervaring in Frankrijk is inderdaad dat de kennis van het eigen gebied vaak hoog is maar daar meer sprake is van het bubbel effect. Oostenrijkse leraren skiën over het algemeen ook nog wel eens in andere gebieden, ook door combinaties en samenwerkingen tussen gebieden. Ik zie het niet per definitie als een belemmering voor het aanleren van een goede techniek, echter wel als ze het “thuisgebied” juist niet goed genoeg zouden kennen zoals @piefke al aangaf

Het verschil in leraren is inderdaad groot.

Juist het didactische is belangrijk en bij kinderen al helemaal. In Westerhoven heb je een leraar die echt zo geweldig is met kinderen, daar heb ik meer bewondering voor dan de skiniveaus die sommige leraren hebben.

Als je als Franse local in de bergen woont en je wilt graag skileraar worden. Heb je minimaal 3 tot 5 jaar nodig om eindelijk skileraar te worden bij de ESF en je zo te mogen noemen. Als beloning voor de jaren opleiding wordt je meestal aandeelhouder van de skischool en heb je een goed salaris. Een salaris waarbij je het gehele jaar in het dorp kan wonen en leven met je gezin. Een groot verschil met Oostenrijk denk ik zo. Ik snap dan best goed dat je dan ook niet gaat jobhoppen en in andere gebieden les gaat geven. Want als de eerste sneeuw valt mag je weer ah werk. Ik heb liever dat degene het gebied goed kent en de klassen mee kan nemen waar de condities goed zijn of buiten piste kan gaan.

Het voordeel van zo’n bubble is wel dat lokale skileraren elke vierkante centimeter van hun gebied kennen en in bijna alle omstandigheden weten waar de beste sneeuw/zichtbaarheid/drukte te vinden is.

Ik begrijp niet helemaal welk groot voordeel een skileraar zou hebben door een brede kennis over veel gebieden te hebben? Uiteindelijk geef je de lessen in het skigebied waar je bent, in de omstandigheden van het moment. De voorkennis en kunde en beperkingen van de leerlingen kan je snel genoeg achterhalen door ze te zien skiën op de juiste pistes…

De enige skileraren bubble die ik kan vinden is dat ze VEEL te weinig geld verdienen 👎

Als ze kort door de bocht gezegd een cursusje anwärter doen in Snowworld of een weekje Oostenrijk en zich skileraar noemen. Hoef je ook niet meer te verdienen dan een horecamedewerker.

Ik heb het over Staatlich @jamie010
Landes ook trouwens.
“Cursusje doen in Snowworld” zoals je zegt. Heeft natuurlijk zeer weinig te maken met “het beroep van” vooral niet als je dat alleen maar in NL doet.

Als ze kort door de bocht gezegd een cursusje anwärter doen in Snowworld of een weekje Oostenrijk en zich skileraar noemen. Hoef je ook niet meer te verdienen dan een horecamedewerker.

Jamie010 op 13 jan 2018 14:21

Als iets echt goed kunnen het uitgangspunt zou zijn voor een fatsoenlijk salaris zou een groot deel van Nederland niet te eten hebben…

I can stick uphill ice, on my saucer...

Het voordeel van zo’n bubble is wel dat lokale skileraren elke vierkante centimeter van hun gebied kennen en in bijna alle omstandigheden weten waar de beste sneeuw/zichtbaarheid/drukte te vinden is.

Ik begrijp niet helemaal welk groot voordeel een skileraar zou hebben door een brede kennis over veel gebieden te hebben? Uiteindelijk geef je de lessen in het skigebied waar je bent, in de omstandigheden van het moment. De voorkennis en kunde en beperkingen van de leerlingen kan je snel genoeg achterhalen door ze te zien skiën op de juiste pistes…

Morzel op 13 jan 2018 13:55

mee eens… als ze het ski gebied supergoed kennen kunnen ze heel handig op weersomstandigheden inspelen ook.

Als ze kort door de bocht gezegd een cursusje anwärter doen in Snowworld of een weekje Oostenrijk en zich skileraar noemen. Hoef je ook niet meer te verdienen dan een horecamedewerker.

Jamie010 op 13 jan 2018 14:21

Zo lekker kort door de bocht!
Als je 15 of 16 bent, kunt lopen, een dienblad vast kunt houden en een klein beetje klant vriendelijk bent kun je in de horeca starten. Voor skileraar komt wel wat meer kijken. Ja een anwarter cursus duurt maar 10 dagen maar voordat je daar naar toe gaat moet je al redelijk kunnen skiën. Voor LSL1 en LSL2 en de bijbehoren Schnee en Lawinekunde komt heel wat meer kijken.
Daarnaast een groot verschil of je met een groep in het skigebied onderweg bent (en daar verantwoordelijk voor bent!!) of dat je een paar glazen bier op een tafel zet.
Kortom, daar zit absoluut een verschil tussen!!

Beetje kort door de bocht dit artikel en niet echt terecht t.o.v. de vele goede leraren in de verschillende landen. Daarnaast zegt het aantal skigebieden wat je bezocht hebt echt helemaal toch niets over je niveau of wijze waarop je les kan geven?

het is goed als leraar om het ski gebied goed te kennen maar ook meer gezien te hebben , zelf ongeveer 30 gebieden gezien met hun eigenschappen , zo krijg je toch meer een totaal beeld , gr Maarten Meeuwsen .

Als skileraar zijnde vind ik dit bericht inderdaad een beetje kort door de bocht, jammer!
Of je nou Anwarter, Landesleraar of Staatlich bent, in de bergen zijn wij verantwoordelijk voor onze gasten.
Dan is het juist prettig (en noodzakelijk) dat wij het gebied waarin wij lesgeven op ons duimpje kennen, zodat wij elke gast de goede leerervaring kunnen bieden op de juiste piste en in de juiste omstandigheden. Want die ene dag die rode piste met goede sneeuw is iets heel anders dan diezelfde piste een paar dagen later als het enorm ijzig is. Als skileraar is het wat mij betreft dan ook helemaal niet noodzakelijk om veel andere gebieden te kennen, je lessen pas je namelijk aan op wat je in jouw gebied voorhanden hebt en aan het niveau van de gasten. Iets anders is natuurlijk dat je ervaringen van de ene skischool mee kunt nemen naar de andere, maar dat staat los van het gebied.

Verder wordt er hier soms met weinig “respect” over leraren met het anwarter diploma gesproken. Ja, er zit enorm veel verschil tussen de ene of de andere anwarter leraar, maar om iedereen dan over een kam te scheren…
Gelukkig geven de meeste leraren les omdat ze het leuk vinden, omdat ze de gasten echt iets willen leren en omdat ze graag in de bergen zijn en skiën hun passie is. En ja, helaas zijn er ook nog steeds leraren die het alleen voor het (rode) pak doen.
Bedenk alleen wel dat de meeste leraren het met de beste intenties doen! Zij hebben de verantwoordelijkheid over soms wel 12 kleine smurfen, die ze beter willen laten skiën en waarmee ze vooral plezier willen hebben. Ondertussen zorgen ze ook dat hun neus gesnoten wordt, ze veilig met de lift gaan, de pisteregels leren, er tussen de middag een warme hap naar binnen gaat en dat ze op tijd bij de wc komen;) Ohja en naast de kinderen een topervaring te laten beleven proberen we ook klaar te staan voor alle ouders die vragen hebben. Natuurlijk hoort dit allemaal bij onze job en we doen het dan ook met alle liefde, maar soms wordt er wel erg makkelijk over gedacht door omstanders en dat is jammer.

Thank God summer is over!

Super geschreven @Lisa

Ik heb gehoord dat dit in Frankrijk blijkbaar in de hand gewerkt door de planningsregels van ESF.
Elk skigebied heeft zijn eigen ESF bureau dat instaat door voor de inplanning van de zelfstandige skileraren.
De verdeling gebeurd via het prioriteitsprincipe dat de monitoren die het langst verbonden zijn aan het skigebied krijgen het eerst een tijdsstip toegewezen krijgen.
Als nieuweling bengel je dus achteraan de lijst en zal je geen volledig ingevuld uurrooster (en volledig inkomen) krijgen.
Hierdoor wordt het natuurlijk totaal zinloos om om de X jaren van skigebied te wisselen.

Weet er iemand hoe de planning van monitoren gedaan wordt in andere landen?

Glide on!

Ik heb zelf het meest geleerd van een “illegale” nl skileraar die de studentenreisorganisatie had geregeld. In plaats van een week lang “follow me” en “flex your knees” te roepen zoals de esf leraar van het jaar ervoor kwam deze jongen naast je skieën en gaf net zolang detail aanwijzingen tot je het wel goed deed. Toen pas heb ik ontdekt dat je ook zonder brandende bovenbenen kunt skieën.
Later trouwens ook goede esf leraren getroffen, maar dat was privéles.

Zelf ga ik al jarenlang als ‘illegale skileraar’ mee met een reisorganisatie voor middelbare scholen. Vaak heb ik me verbaasd over het niveau van mijn collega’s, zowel negatief (zo’n 10 jaar geleden gold in de Voorjaarsvakantie nog wel eens ‘wie kan skiën, mag lesgeven) als positief. Inmiddels zijn de regels aangepast, moet iedereen toch wel liefst anwarter hebben, maar is er voor de ‘oude garde’ de uitzondering dat skibegeleider ook goed is. En dat wordt logischerwijs door heel veel mensen afgekeurd.

Ook ik heb niet meer dan het veterstrikdiploma onder de skileraren. Het diploma is behaald in 3 dagen Oostenrijk, waarbij de grootste frustratie van de NSKiV opleiders was dat mijn maatje en ik en aangaven geen interesse te hebben in Slileraar A en B, waar we wellicht beter hadden gepast. Onze frustratie was het lage (eigen) niveau van de overige cursisten.

Ik zou mezelf absoluut geen echte skijuf noemen. Toch durf ik over mezelf en een aantal van mijn ‘vaste les-maatjes’ te zeggen dat we heel goed weten wat we doen. Dat we op het gebied van lesgeven en skitechniek bijzonder kritisch zijn naar onszelf en elkaar, maar dat we met onze ervaring inmiddels ook heel goed weten hoe we ongemotiveerde pubers uiteindelijk enthousiast krijgen.

Alleen een opleiding zegt bij geen enkel beroep iets over het niveau van een persoon. Hoe graag we dat ook zouden willen. Ook gebiedskennis zegt niet alles. Ik heb wel eens meegemaakt dat een skijuf (die al haar hele leven met familie in hetzelfde gebied kwam en daar dus alles wist) doodleuk vertelde dat de zwarte piste in Alpendorf echt extreem moeilijk is, als je die kan, kan je in Frankrijk ook vast al het zwart. Heb de betreffende cursist, die net z’n derde week skiles had gehad en met werk naar Portes du soleil zou gaan maar wel vriendelijk verteld ‘Le Mur’ te vermijden. kennis van andere gebieden is misschien niet nodig, iets van ervaring en daardoor een referentiekader is toch wel fijn.

*bericht bewerkt door Helen op 14 jan 2018 10:24

ha, die collega heeft iig geen last van valse bescheidenheid dan. ben bekend met beiden, zowel alpendorf als de chavanette ( en nog wel een paar fijne in LDF :):):))

Edwin van Riel

Herkenbare verhalen hierboven. Zelf ook reeds gemerkt dat je niet per definitie een " landes" of “staatlich” moet hebben om goed les te kunnen geven.
Uiteraard ligt hun technisch niveau hoger, maar sommige instructeurs verwachten dit dan ook van hun lesgroep waardoor ze dan de “mindere” van de groep zo snel mogelijk murw skien zodat deze naar een andere groep moeten overschakelen.
In dit geval helpt het ook altijd dat de betere skiers hun mond durven opentrekken tegen de skileraars.
Ik wil natuurlijk niet alle instructeurs over dezelfde kam scheren. In elke groep zitten de “goei” en de “minder goei”.

Zelf behoor ik niet meer tot het jongere ras van de mensheid maar ik ben wel aan het overwegen om het “anwarter” deel eens te proberen tot een goed einde te brengen.
Misschien niet direkt om les te geven, eerder om m’n eigen niveau en capaciteiten eens te testen.
Wie weet wat er nog tevoorschijn komt.😃
Voor skileraars die het overduidelijk steeds goed menen heb ik zeker veel respect. Ze moeten zich toch ook steeds deels aanpassen aan de lesgroep, en hier kunnen soms lastige klanten tussenzitten. En dan spreek ik alleen nog maar over volwassenen.
Voor kinderen les te geven, nog meer respect.

Het is ook zoals @lisa een beetje zegt, beter een goede “anwarter” dan een slechte “landes” of “staatlich”.
Ook communiceren en probleempjes durven aankaarten aan de ski school zelf durft al wel evens te helpen.

Tenslotte betaal je toch een behoorlijk bedrag voor lessen, in welke vorm dan ook.

Have fun en keep learning.

@Puttie
Als je je eigen niveau wilt testen danwel verbeteren zou ik dat geld eerder in priveles steken. Bij de anwarter opleiding ligt de nadruk echt op hoe je beginners leert skien en de daarbij behorende didactiek. Uiteraard wordt er ook aan je eigen niveau gewerkt en moet je een basis skiniveau hebben, maar de focus ligt hier niet op is mijn ervaring. Verder ben ik het helemaal met je bericht eens!

Hoi Otto-V,
Wat je zegt is eigenlijk hetgene ik bedoel. Hoever ik zou staan in het overbrengen van de theorie naar de praktijk enz… toch bedankt voor je bemerkingen, altijd nuttig.
Eventuele nuttige tips voor hiermee (anwarter) te starten mag ook altijd natuurlijk.
Thx

Afgelopen oktober in Kaprun geweest voor mijn Anwarter, met vooral het idee beter te leren skien. Het gaat, zoals gezegd, vooral om het didactische deel. Die € 1600,- had ik beter kunnen besteden aan een vakantie plus heel de week prive-les… Maar goed, wel veel plezier gehad.

Sneeuwalarm

Ontvang gratis een sneeuwalarm per e-mail van jouw bestemming in aanloop naar je wintersport vakantie! De meldingen stoppen automatisch na je vakantie.

Plaats een reactie