Sudelfeld, een leuk alternatief voor Oostenrijk

In december bezocht ik het Duitse skigebied Sudelfeld, gelegen in de Beierse Alpen vlak voor de Oostenrijkse grens. Vorige week schreef ik over de ruzie die hier gaande is tussen twee lifteigenaren, maar ik zou het gebied tekort doen als ik het skigebied zelf niet zou beschrijven. Ik vind het een leuk alternatief voor veel Oostenrijkse familiebestemmingen.

Vooraan in de Alpen

Sudelfeld ligt niet ver van Kufstein, bekend van de grensovergang naar Oostenrijk. Om er te komen hoef je echter niet tot Kufstein door te rijden. Je kunt bij Weyarn of Irschenberg al de Autobahn (A8) af, en na een half uur sta je in Bayrischzell, het dorp bij Sudelfeld. Bayrischzell ligt aan de Deutsche Alpenstrasse, in de zomer een toeristische trekpleister. 's Winters wordt het dorp veel minder bezocht, of het zijn dagjesmensen uit München die een dag komen skiën. De meesten rijden door naar Oostenrijk waar meer en vooral grotere skigebieden liggen.

Sudelfeld heeft me in verschillende opzichten verrast, en ook weer niet. Je kunt je überhaupt afvragen waarom je als jong gezin naar Oostenrijk zou rijden als er dichterbij een skigebied ligt dat 32 pistekilometers heeft. Alles speelt zich af op een alm, Sudelfeld profileert zich dan ook als een echt familieskigebied. Het heeft twee kinderlanden waarvan eentje bij het dorp, en verder veel glooiende hellingen.

Nostalgie

Het skigebied is vanuit Bayrischzell bereikbaar via een stijgende weg die bij veel sneeuwval nog weleens voor problemen kan zorgen. Ik sluit niet uit dat sneeuwkettingen dan nodig zijn. Er is ook geen echt alternatief, want er vertrekt weliswaar een lift vanuit het dorp maar dat is een stokoude eenzitter (bouwjaar 1967). Hoewel het geen druk gebied is zal dit 's ochtends weleens voor wachttijden zorgen.

Die 1-persoonsstoeltjeslift, genaamd de “Schwebelift Bayrischzell” is trouwens een must-do! Je bereikt hem via een lange blauwe afdaling die tussen de bomen slingert. Hij heeft iets weg van een pad maar hij is breed genoeg om heerlijke bochten te maken. Hij herinnert me aan de speelse dalafdaling naar Schruns in Montafon. Beneden aangekomen stuit je op blauw-wit geblokte vlaggen en een oertraditionele Beierse berghut, genaamd Andreas Stüberl Schi-Alm. Ik kreeg spontaan zin in een ‘Weizen’ toen ik de eenzitter instapte en uitkeek op het terras.

Pikzwart

Traditioneler wordt het niet, dacht ik nog, maar daar vergiste ik me in. De trage eenzitter bracht me omhoog, en daarna ging ik met een modernere stoeltjeslift door richting het hoogste punt bij Vogelsang (1563 meter). Vanaf hier daalde ik aan de andere kant van het gebied af richting de Rosengasse, een lange zwarte afdaling waar menig skigebied jaloers op zou zijn! Het eerste stuk is verschrikkelijk steil, ik had hem eigenlijk moeten opmeten, en na het steile stuk loopt de piste over licht buckelig terrein verder naar het dalstation van de sleeplift. Een leuke veelzijdige, deels pikzwarte, piste!

Dit dalstationnetje of eigenlijk de hele lift staat symbool voor nog meer Beierse traditie. Overal hangen aanduidingen in een Germaans/Gotisch lettertype waarmee je je 80 jaar terug in de tijd waant. Het skigebied staat bol van de traditie en de Beiers zijn er zichtbaar trots op.

Variatie

Terug in het hart van het skigebied vind je op het Oberes Sudelfeld twee bergrestaurants, waarvan de Speck-Alm de meeste uitstraling heeft. Duitse après-ski muziek schalt er uit de luidsprekers, en de bediening is (wederom) traditioneel. Vanuit het Oberes Sudelfeld kun je eigenlijk weer alle kanten op. Beginners kunnen uit de voeten op de brede oefenpiste naast de Speck-Alm, en bij de Mittleres Sudelfeldlift (ook een sleeplift) heb je brede oefenhellingen die net een graadje moeilijker zijn. Dit is het meest geschikte deelgebied voor families.

Gevorderden kunnen terecht bij de gloednieuwe 8-persoons stoeltjeslift Sudelfeldkopf. Hier liggen verschillende rode afdalingen, waarvan piste 17 de leukste is. Het zijn geen lange, strakke autobahnen maar pistes met een wisselende hellingsgraad en nooit heel lang. Dat vind ik als gevorderde persoonlijk het grootste nadeel. Op de meeste pistes sta je binnen een paar minuten beneden. De afwisseling maakt dit deels goed. Ook onder de 6-persoons Waldkopflift liggen enkele pittige zwarte pistes, en naast de Rankenlift liggen twee van de mooiste pistes van het hele skigebied!

Schwebelift vervangen?

Hopelijk komen de kemphanen in het liftenconflict er snel uit samen, dan wordt dit gebied nog (familie)vriendelijker. Het gebied is een aanrader voor families die een keer iets anders willen dan Oostenrijk. Sudelfeld voelt oorspronkelijker dan de moderne Oostenrijkse gebieden. Daarvoor moet je genoegen nemen met een wat oudere liftinfrastructuur, maar de modernisering is in volle gang. Zo zijn er plannen om de Schwebelift te vervangen door een moderne gondel vanuit Bayerischzell. Of het nu bewust is of niet, de eigen identiteit die dit gebied nu bezit, heeft m’n nieuwsgierigheid naar al die andere Beierse skigebieden verder aangewakkerd.