Hoe klemt een loskoppelbare sleeplift?
In veel lange (vooral Franse) sleepliften draait een kabel heel hard rond, en hangen de pannenkoeken werkeloos in het station totdat een skiër er eentje pakt. Met een soms flinke klap schiet je naar voor: de pannenkoek zit aan de kabel. Eenmaal boven laat je pannenkoek los en glijdt deze gedeeltelijk zelfstandig weer naar beneden naar het station. Deze keer in de domme vraag van de week, de vraag hoe deze sleepliften precies werken. Heb jij een ‘domme vraag?’ stuur deze door naar rogier@wintersporters.nl en we proberen de vraag te beantwoorden.
Simpel systeem
Het loskoppelbare systeem van sleepliften is een vrij simpele klem. De kabel van de sleeplift loopt door een een cilinder, de kabel blijft hier altijd doorheen lopen (in tegenstelling tot loskoppelbare stoeltjesliften). De pannenkoek is via een stijve buis aan de kabel vast gezet. Al pak je als skiër de buis van de pannenkoek dan trekt het gewicht van het hele systeem de cilinder in een hoek waardoor hij zich vastklemt op een kabel. Het gewicht van een skiër helpt zeker, maar is niet nodig. Gelukkig maar, want anders zouden de pannenkoeken naar beneden komen zeilen als een skiër of boarder uit de lift valt. Het is de hoek van de cilinder die verandert en deze meteen vastklemt op de kabel.
Precieze hoek
Eenmaal weer beneden in het ‘station’ wordt de pannenkoek en zijn buis in een hele precieze hoek geloodst hierdoor loopt de kabel zonder enige wrijving door de cilinders heen. De cilinder staat nu parallel aan de kabel. Als je goed naar de lift-stations kijkt zie je de pannenkoek duidelijk hangen op een rails die aflopend is, en je ziet de cilinders allemaal in dezelfde hoek staan. De kabel loopt er soepel doorheen.
Snel maar niet eenvoudig
Dit systeem is voor het eerst gebouwd door POMA, in 1944 en in 1946 voor het eerst in gebruik genomen in L’Alpe d’Huez. Je ziet deze POMA liften veel in Frankrijk, Italië en Zwitserland. En minder in Oostenrijk. Deze sleepliften hebben als voordeel dat ze relatief snel zijn, maar ze zijn ook erg onderhoudsgevoelig, en vanwege de stijve buizen die gebruikt worden om het hele systeem vast te laten klemmen worden de katrollen in het hele systeem ook zwaar belast zeker als skiërs en boarders die naar boven gaan bochten maken en kunstjes uitvoeren. Ook zijn deze liften vanwege de snelheid en de grotere kans op de zogenaamde ‘lanceerstart’ minder geschikt voor beginnende wintersporters.
Plaats een reactie
Ik kan mij deze nog herinneren in Portes du Soleil, uitdagend om op je snowboard deze sleeplift te nemen!
Ha Rogier, bestaat die cocumelle sleper nog in serre chevalier? Die torpedeert wintersporters en kostte mij bijna mijn kinderbijslag:)
@nils3 Nee, maar die in Pelvoux kan er ook wat van ;-)
Heb jaren geleden meegemaakt in La Norma dat snowboarders niet met dit soort liften mee mochten vanwege het “afschieten” Gelukkig stond ik toen nog op skies. :P
Sleepliften…Damn al een decennium niet meer gezien.
Ik ging afgelopen jaar voor het eerst naar Frankrijk. Daar ook een aantal van deze liften gezien. Ik vind het wel een grappige variant. Wel heb ik gemerkt dat er een lange rij kan vormen door de moeilijke start in de lift, zoals @Rogier al aangeeft. Als je deze als verbindingslift hebt is het wel wat minder.
Vreselijk dat “afschieten” de eerste keer schrok ik me rot, vlgd keren goed door de knieën en met twee handen stevig vast houden. Een groepje beginnende snowboarders kwamen er niet weg, lift meneer was het op een gegeven moment zat en stuurde ze door naar de stoeltjes lift.
Afschieten, kwestie van aanloopje nemen!
@Martijnt Of juist niet. Ik vind het wel leuk ;-)
Ik kan me deze liften nog herinneren van Les Sybelles. Daar heb je ze als verbindings lift van le Corbier naar la Toussuire. Wat een hel was dat altijd. Was mijn eerste wintersport snowboarden. Nadien ook altijd dit soort liften vermeden.
@Rogier Om te zien erg vermakelijk natuurlijk! Voor jezelf minder plezierig ;) Ik heb toen voorgedaan aan mijn vrienden en de groep die mee was, daarna iedereen moeten helpen waarbij sommigen nog steeds vol op hun plaat gingen. Ik kon er goed om lachen, maar dan duurt het allemaal wel langer. En uiteindelijk was het dacht ik de enige lift die we daar konden nemen om door te kunnen gaan
Bij Les Sybelles als beginner is het bijna de enige optie om van Corbier naar La Toussier te gaan, en wat was dat ding lang! Cretes van Serre Chevalier is er ook zo een die je wel moet nemen als je naar de andere helft wilt. Vooral als het wat drukker is lijken ze de snelheid flink op te voeren wat vaak tot spectaculaire sprongen leidt.
Ben zelf vrij snel gaan oefenen met beide bindingen vast in een sleeplift, kost me veel minder moeite en mijn board doet minder snel rare dingen.
En ik altijd maar denken dat er nog een versleten veer in zou zitten om de klap enigsinds op te vangen :D
Ben ik de enige die na 3x lezen nog steeds niet snapt hoe het werkt?
@Matis In andere woorden nog een keer dan. Aan de stang van de pannenkoek zit een buisje die net iets groter in diameter is dan de kabel. In het station hangt deze buis precies paralel aan de kabel. De kabel raakt deze dus niet en kan er soepel doorheen lopen. Al pak je de pannenkoek dan valt de stang en komt het buisje uit deze positie en wordt het buisje in een hoek op de kabel gedrukt. Hiermee klemt dit buisje, de cilinder, zich op de staalkabel. Op dezelfde manier als ‘klemknopen’ uit de zeilsport of bergsport. Is het zo duidelijker?
Zie dit filmpje:
Met name in het eerste deel zie je precies hoe het werkt. Het tweede deel laat duidelijk zien dat in de buis van de pannenkoek een veer zit die de klappen opvangt. Weinig sneeuw overigens in dat gebied ;-)
Voor de liefhebbers: L’Homme de Pierre lift in Risoul. Bij de start een helling van meer dan 30% en een goede ouderwetse pannekoek. Spektakel verzekerd.
Man man man wat een liften zijn dit. Krijg nu nog pijnlijke ballen en hoogtevrees als ik aan een paar lanceringen in de buurt van Châtel terugdenk.