Maart 2023: Cervinia vanuit Cervinia

Ook dit was nog een inhaalreisje. We hadden voor maart 22 een (zeer gewild) plekje kunnen vinden in Red Fox Ski Lodge, maar moesten toen annuleren ivm onzekerheid rondom een blessure, maar we hebben het toen naar maart 2023 verplaatst en nu was het dus zo ver.

Cervinia is niet nieuw voor ons, we zijn er drie keer eerder geweest, maar wilden graag nog een keer terug nadat het laatste jaar door slecht weer wat tegenviel (dat was in 2017). In genoeg andere topics (ook van mij) vind je genoeg over de achtergrond, maar kort samengevat: lome, brede hellingen, lekker eten en mooie uitzichten.

Onze aankomstdag was strakblauw. Doordat de reis toch net weer wat verder is dan verwacht, kwamen we wat laat aan en hebben de ski’s dus maar niet meer ondergeklikt. In het dal wel eerst even wat boodschappen gedaan, aangezien er bovenin maar beperkt wat te krijgen is. Waar de weg naar Cervinia vaak al laag besneeuwde bermen heeft, wat er nu tot aan Valtournance weinig wits te zien. Het had wel veel gesneeuwd, maar lager wat alles als regen gevallen. Zodra we Valtournanche voorbij waren werd het een witte droomwereld.

Zondag de eerste skidag. Helaas: bewolkt. Het leek erop dat er bovenin wel redelijk te skiën was. We hebben dus een paar afdalingen boven Pancheron gedaan om vervolgens via Plan Maison naar Cime Bianchi te gaan. Daar was het bovenin prima, maar toen we terug naar Cervinia wilde skiën was het op sommige plekken potdicht. De dag dus maar beëindigd zonder foto’s met een late lunch bij Cretaz, wat weer uitstekend was.

Maandag was het een stuk beter: het was weer strakblauw en dan is Cervinia perfect. We hebben alle pistes aan de Cervinia kant geskied, waarbij de lange afdaling vanaf Testa Grigia terug naar Cervinia onze favoriet was, al wat het bovenste stukje van de Ventina wel erg druk en voor veel mensen toch iets te lastig, waardoor het niet heel lekker was, maar dat is maar een klein stukje.

Dinsdag werd een dagje Valtournance, waar we de dalafdaling al in typische voorjaarscondities aantroffen: keihard :). Ook hier weer lekker alle pistes geskied en vooral in de namiddag veel pistes voor ons alleen. Het trok een beetje dicht, maar dat was gelukkig geen probleem.

Het weer werd de dagen erna wat twijfelachtiger. Woensdag bleek mee te vallen, dus strakblauw en vooral alle varianten bij de uitgestorven pistes van Pancheron geskied en donderdag trok het na de lunch dicht en begon het te sneeuwen, waardoor ook die dag beperkt bleef tot de Cervinia kant. Vrijdags was het het helaas potdicht en regende het, dus helaas niet kunnen skiën…

Wat foto’s:

^^ Vanaf het terras van Cretaz richting Cervinia

^^ Zelfde plek, andere kant op :)

^^ Bewolkt, maar een keer toch prima zicht in Valtournanche

^^ Alleen op de piste bij Pancheron

^^ Piste 29, een van mijn favorieten

^^ De befaamde Ventina

^^ Weet iemand welke berg dit is?

^^ Nogmaals uitgestorven in Valtournanche

^^ Het eten was echt perfect

^^ Vanaf het balkon van Red Fox

Het was een prima weekje, al baal ik van kortere of gemiste skidagen en ook dit jaar bleek dat weer het geval te zijn. De afgelopen jaren heb ik een hoop gebieden gezien, waardoor ik denk ik nu beter een vergelijk heb. Mijn oordeel is nu genuanceerder geworden.

Bij zon en weinig wind is dit gebied onovertroffen. De uitzichten, het eten, de brede hellingen, heerlijk. Afwisseling genoeg, lekker lange afdalingen en bijna overal moderne liften. Doordat er niet veel accommodatie is en het best duur is, is het bijna nooit druk op de piste of bij de lift.

Qua hutten is het onovertroffen, misschien nog wel beter dan de Dolomieten. Echt overal is het echt lekker, maar je hebt inmiddels wel 2 stromingen. De eerste is gewoon de traditionele, met redelijk betaalbaar eten wat echt heel lekker is, zoals ik kende uit eerdere Cervinia reizen. Bijvoorbeeld Cretaz of de hutten in Valtournenche. Nieuw (voor ons) waren de meer upclass hutten (Love, het vernieuwde Rocce Nere). Voortreffelijk eten, maar fors duurder en met een andere sfeer. Er is flink geinvesteerd in hele knappe medewerkers, er zijn dj’s en saxofoonspelers en dus ook de bijbehorende mensen die zichzelf dansend aan het filmen zijn :). Waarschijnlijk geinspireerd door Chalet Etoile, qua bediening, prijs en eten. Ik vond overigens prima dat je per dag kan kiezen waar je zin hebt, maar zeker bij de hippe plekken ben je met zijn 2-en gauw € 75,- verder voor wat eten en drinken. In Valtournence is het een stuk goedkoper, op andere plekken in Cervinia ook.

Dan het weer. Het blijft toch wel een ding. We waren vrij laat (vanaf 20 maart) waardoor Pila niet echt een optie was op de niet skidagen, het was gewoon te warm of te dicht. Zelfs in Cervinia was er wel wat pap te vinden op de zuidstukjes (die zijn er niet zoveel), maar bijvoorbeeld de Cretaz piste was einde dag een slagveld (en dat is echt een steile piste). Combineer dat met de echt lange rit en het kan maar zo dat dit de laatste keer was, al sluit ik een bezoek aan Zermatt zeker niet uit, die kant wil ik graag nog zien en een reis vanuit bijvoorbeeld Aosta met dan verschillende gebieden, is ook nog een optie.