Vergeet-me-nietje: Hochzeiger

Te midden van de populaire skigebieden in Tirol liggen talrijke kleinere skigebieden die minder frequent worden bezocht. Omdat wintersporters zich vaak blindstaren op het aantal pistekilometers worden deze gebiedjes (soms onterecht) genegeerd. Hochzeiger in het Pitztal is hier een perfect voorbeeld van, in dit artikel keer ik terug naar een van mijn favoriete Tiroolse skigebieden.

Van landbouwgebied naar skibestemming

In de jaren vijftig onderging het Oostenrijkse Pitztal hetzelfde lot als vele andere dunbevolkte dalen in Oostenrijk. Landbouw werd steeds onrendabeler en een groot deel van de jongeren trok naar de steden. Om deze trend tegen te gaan, stonden de bewoners voor een dilemma. Toerisme en industrie waren de twee mogelijkheden om uit deze situatie te ontsnappen, maar dit betekende wel een einde aan de rust. Toerisme bleek al snel de enige juiste oplossing, maar verre van makkelijk in het idyllische dal. Met steun van de Tiroolse regering en nauwe samenwerking van de lokale bevolking werd deze transitie uiteindelijk toch verwezenlijkt.

De Hochzeiger boven het dorpje Jerzens bleek de ideale kandidaat om met skiliften ontsloten te worden. Tussen het ruige berglandschap had men hier de beschikking over vele glooiende weides, die bovendien ook in de winter vrijwel de gehele dag in de zon liggen. Terwijl er nog geen fatsoenlijke toegangsweg was gebouwd, werd in 1960 al de eerste sleeplift geopend. In slechts twintig jaar groeide Hochzeiger uit tot een volwaardig en geliefd skigebied. Zo werden eind jaren tachtig al de eerste besneeuwingsinstallaties aangelegd en kwam er een moderne en capaciteitssterke, koppelbare stoeltjeslift.

Compact, sneeuwzeker en zonnig

Tegenwoordig is het skigebied van alle faciliteiten voorzien. Hochzeiger beschikt over een bescheiden aantal van 40 kilometer aan pistes, maar de veelzijdigheid van het skigebied maakt veel goed. Het dalstation ligt op een sneeuwzekere hoogte van 1.450 meter. Ook in winters met schaarse sneeuwval kan er in december meestal volop worden geskied. Maar liefst 90 procent van de pistes ligt boven de 2.000 meter. Door de naar het zuidwesten georiënteerde hellingen kun je hier ook in hartje winter in het zonnetje skiën of snowboarden. Zeker tijdens diepvriesomstandigheden een niet te onderschatten voordeel van Hochzeiger ten opzichte van andere, schaduwrijke skigebieden in de omgeving zoals See in het Paznauntal.

De liften zijn ook modern genoeg om je snel naar boven te brengen en de schitterende vergezichten maken het plaatje af. Bijna alle liften en pistes liggen bij elkaar in één kom. Alleen de in 2009 gebouwde Zirbenbahn ligt wat meer afgelegen. Bij deze stoeltjeslift liggen twee parels. Een flink steile zwarte piste (nr. 12) met de naam Zirbenfall en een schitterende rode piste (nr. 10) die over de kam loopt en geheel terecht de naam Panorama-Abfahrt heeft gekregen. Laatstgenoemde is wat mij betreft het paradepaardje van het skigebied.

Terwijl je vanaf de Panorama-Abfahrt het ruim anderhalf kilometer lager gelegen Inntal inkijkt, heb je vanaf de bergstations van de stoeltjesliften een prachtig uitzicht op de Wenner Alpe. Ooit had men het idee om het skigebied naar dit ongerept dal uit te breiden, maar dit project is uiteindelijk gestrand.

Sportief en veelzijdig

Hoewel het gebied voor gevorderden natuurlijk wat klein is, kent het toch wat uitdagingen. Zo zijn veel pistes sportief te skiën. Vanaf het hoogste punt van het skigebied kun je bijvoorbeeld in één keer via verschillende pistes ruim 1.000 hoogtemeters afdalen. Let wel op voor de vele pistekruisingen, met name in het hoogseizoen moet je je snelheid op deze pistes een beetje aanpassen. Andere aanraders voor gevorderden zijn de eerdergenoemde Zirbenfall en de brede zwarte 4 bij de stoeltjeslift Hochzeiger 2.5. Van de zwarte 4 kon ik tijdens mijn bezoek geen genoeg krijgen. De kleinschaligheid betekent dus niet dat gevorderden zich hier niet kunnen vermaken. De vele brede pistes nodigen uit om eens flink op de kanten te carven.

Voor beginners is de Familien-Abfahrt (blauwe piste 1B) de place to be. De schitterende blauwe piste ligt al vroeg in de ochtend mooi in de zon en is goed geschikt om te oefenen. Ook de dalafdaling is een topper die ook voor beginners goed te doen is. De moeilijkere passages kunnen zij omzeilen via de blauwe piste 1C.

Faciliteiten voor kinderen

Vrijwel alle kenmerken van Hochzeiger spreken in het voordeel van families met kinderen. Het is een bijzonder compact gebied, waardoor je bijna niet kunt verdwalen. Vanuit elke uithoek van het gebied kun je weer terug naar het centrale punt bij het dalstation komen. Je kunt dus als ouder met een gerust hart je oudere kinderen eens alleen op pad sturen. Eetgelegenheden zijn er enkel in het centrale deel van het skigebied tussen het dal- en bergstation van de gondel. Ze liggen allemaal dicht bij de kinderlanden. Qua panorama heb je weinig keuze; omdat ze vrijwel allemaal op dezelfde helling liggen heb je vanaf alle terrassen vergelijkbare uitzichten.

Het skigebied beschikt over een breed aanbod aan faciliteiten voor kinderen en overal is aan gedacht. Zowel bij het dalstation als het bergstation van de gondel ligt er een kinderland, waar ook Nederlandstalige skilessen worden aangeboden. Beide kinderweides zijn met leuke speelelementen aangekleed. Daarnaast vind je onderaan de rode 11 bij de Zirbenbahn de Pitzi Pistenregeln Weg. Hier kunnen kinderen spelenderwijs kennismaken met de 10 FIS-pisteregels. Een funpark, snelheidsmeting en een funslope zorgen voor nog meer vermaak. Naast het skiën en snowboarden kun je winterwandelen en rodelen. De combinatie van de familiale sfeer en een goed prijsniveau maakt Hochzeiger een goed gebied voor gezinnen met jonge kinderen.

Het dorp Jerzens

Daldorp Jerzens is niet direct verbonden met het skigebied. Alleen enkele hotels in het dorpsdeel Kaitanger liggen dicht bij de piste. Je zult dus vanuit Jerzens de auto of skibus moeten nemen. Met eigen vervoer is het meenemen van sneeuwkettingen noodzakelijk, want de steile weg naar het dalstation van de gondel kan bij verse sneeuw een uitdaging zijn. Alternatief is de skibus. Jerzens zelf is geen bijzonder levendig dorp en beschikt niet over een echte dorpskern. Toch kun je bij het dalstation van de gondel wel een aantal après-skitentjes vinden waar het gezellig kan worden.

Een nieuwe gondel vanuit Jerzens lijkt dichterbij te komen, maar dit project staat nog in de kinderschoenen. De gondel zal in de toekomst de dagelijkse rit naar het huidige dalstation bij het dorpsdeel Kaitanger overbodig maken, maar het zal nog zeker enkele jaren duren voordat het realiteit wordt.