Op bezoek in Val de Wanne (Ardennen) - deel 2

In het tweede deel over het Belgische skigebied Val de Wanne zoomen we wat verder in op het skigebied. Hoe worden de pistes geprepareerd, waarom zijn snowboarders hier op de verkeerde plek en wat zijn de verschillen met andere skigebieden die dichtbij liggen.

Medewerkers

In deel 1 lazen we dat Val de Wanne bij een volledige opening zo’n 16 mensen in dienst heeft. Bij beide sleepliften staan twee bedienden, waarvan één de taak heeft om continu de sneeuwlaag bij het vertrek dik te houden. Binnen in de chalet zijn zes tot zeven mensen in de weer, bij de skiverhuur heeft hij vier paar helpende handen nodig. “Mijn medewerkers komen niet hoofdzakelijk uit Vlaanderen of Nederland. Ik werk zoveel mogelijk samen met mensen uit de buurt want Val de Wanne is écht iets van hier.”, zegt Henk. Zijn vereiste is dat alle medewerkers voldoende mondig zijn in het Frans, “want als local niet aangesproken worden in je eigen taal, is niet fijn”.

Hoe prepareer je een skipiste zonder pistenbully?

Het is een interessante vraag die op het forum en in reacties onder artikelen al enkele keren is voorbijgekomen. De combinatie van een geringe sneeuwhoogte en het zware gewicht - i.e. negen ton - van een pistenbully is een probleem. Hier heeft Henk een ingenieuze oplossing voor bedacht. Preparatie met een pistenbully heeft geen enkel nut hier. De rupsbanden zouden de kleigrond naar boven trekken, waardoor we de weinige sneeuw kwijt zijn. Er is wel een sneeuwscooter en in vergelijking met een pistenbully is dit een lichtgewicht. De sneeuwscooter trekt een zelfgemaakte bak die opgehoopte sneeuw weer platduwt, waardoor de piste er weer netjes bijligt.

De bak, waaronder langlaufski’s zijn gemonteerd, is tweeënhalve meter breed. Met zandzakjes wordt het geheel verzwaard zodat de sneeuw goed aangedrukt wordt. Bij een pistenbully vind je achteraan de gekende gele matten die de ribbelstructuur, het corduroy, op de piste aanbrengt. Bij Henk zijn bak volstaat een eenvoudige PVC-afvoerbuis van vijf meter lang. “Met dit systeem krijgen we de piste op zo’n twee uur weer lekker glad. Timing is erg belangrijk omdat het bovenaan de piste hard kan waaien. Door zo snel mogelijk de sneeuw na sneeuwval aan te drukken, voorkomen we dat de sneeuw bovenaan wegwaait”, zegt Henk.

Het installeren van kunstsneeuwvoorzieningen zou een grote aanwinst zijn de skipiste. De vorige eigenaar van Val de Wanne, voormalig Belgisch skikampioen Ricky Mollin, heeft hier destijds het startschot voor gegeven. Helaas stuitte dit op veel weerstand bij lokale boeren en natuuractivisten, tot vernielingen aan toe. “Zo’n installatie hoeft geen giga-infrastructuur te zijn, dat kost gewoonweg teveel. Enkele sneeuwkanonnen, zodat we sneeuw kunnen bijspuiten waar nodig, zou al voldoende zijn”, zegt Henk. Helaas staan alle politieke neuzen hiervoor nog niet in dezelfde richting.

Niet geschikt voor snowboarders

Niet enkel in Val de Wanne, maar ook in bijvoorbeeld Ovifat is snowboarden expliciet verboden. Voor eens en altijd willen we de vraag beantwoord zien waar dit harde verbod vandaan komt. Henk legt uit dat de Poma-sleepliften nogal heftig zijn voor snowboarders. Beginners geraken gewoonweg niet lekker boven, voor geoefenden is het geen probleem. Maar het zou teveel tijd kosten om bij het verkopen van skipassen telkens de vraag te stellen of iemand gevorderd is. Daarnaast overschatten mensen zichzelf. Hij wil teleurgestelde klanten liever voorkomen. Op termijn wil hij wel een kabelsleeplift installeren om snowboarders toch welkom te kunnen heten.

Ardennen zijn geen Winterberg of La Bresse

Dat de Ardennen zich qua bergen niet kunnen meten aan de Vogezen of qua infrastructuur aan het Sauerland, staat buiten kijf. Op welk vlak probeert Henk zich dan wel te onderscheiden? “We kunnen ons niet onderscheiden, ik probeer gewoon een leuke skigelegenheid aan te bieden waar je je voor een dag prima kan vermaken. Zelf ben ik een fervent en verwend skiër, met La Plagne en Les Trois Vallées als favoriete bestemmingen. Toch geniet ik hier van de eenvoud en het feit dat je er even tussenuit bent en je kunt proeven van het skiën”.

“Ik bied het skiën tegen democratische prijzen aan met een gezellig chalet om iets te eten en te drinken. De Ardennen komen kneuterig over, maar wel authentiek. Mensen weten wat ze kunnen verwachten”, zo besluit hij tevreden. Waar het in de Alpen meer en meer draait om mega-gebieden met indrukwekkende investeringsbedragen en bouwwerken, is deze insteek een les tot tevreden zijn met wat je hebt. The sky is the limit, maar niet in de Ardennen.

Ondanks het streven naar eenvoud en authenticiteit, is de wintersportinfrastructuur in Wallonië aan een grondige verfrissing toe. Henk beseft dit maar al te goed. Hij vindt het jammer dat er vanuit de Waalse overheid geen enkel initiatief komt om het wintersporttoerisme een boost te geven. “Men kijkt niet om naar de skisport”, betreurt hij. “In Winterberg werken alle soorten van actoren samen om te investeren en een gezamenlijk project uit te dragen. Hier stuit je als ondernemer voornamelijk op weerstand, met als belangrijkste argument de opwarming van het klimaat.” Hij stelt dat wanneer de zes Waalse skigebieden een bescheiden seizoen zouden kunnen garanderen met kunstsneeuw, dat voor een ongelooflijke boost zorgt in het toerisme en de economie. Werkloosheid piekt hier in de winter door de seizoensgebonden arbeid, zoals kajakverhuur of tuinbouw. Wallonië, met zijn gemotiveerde en hardwerkende mensen, is het volgens hem waard.

50 jaar Val de Wanne

Tot slot rest ons nog te vermelden dat de skipiste in Val de Wanne dit seizoen zijn 50ste verjaardagskaarsje mag uitblazen. Mocht de sneeuw deze winter weer neerdalen in de Ardennen, dan is dat zeker reden om een keer een bezoekje aan Val de Wanne te brengen. Meer weten? Je vindt alles over Val de Wanne op valdewanne.com.