Stapje voor stapje naar de winter...

Het is herfst, en dat is aan alles te zien. De bomen worden geel, elke nacht is het kouder, en net als in Nederland hebben wij ook hier in de Alpendalen de eerste nachten met vorst gehad. Oostenrijk en Zwitserland hebben al een paar flinke herfstdumps achter de rug en in Frankrijk zijn de toppen ook al een paar keer wit geweest. De herfst maakt een ding heel duidelijk en dat is: de winter komt eraan!

Iedereen gek
Elke herfst maak ik iedereen om mij heen gek met dezelfde overpeinzingen. Wanneer zal de eerste sneeuw vallen? en wanneer blijft deze liggen? Wanneer kan ik weer op mijn (toer)ski’s staan zonder gletsjers nodig te hebben? Ik ben niet de enige die mezelf dit soort vragen stelt. (En dat stelt me weer enigszins gerust ;-) )
Ik wacht elk jaar smachtend op de eerste vlokken, en vol verwachting wacht ik op goed nieuws van onze weerman Roel. Elk jaar lijkt dit virus wel vroeger te beginnen, en ik onthoud alle keren dat ik half oktober al door de diepe poeder raasde terwijl dat toch de uitzonderingen zijn.

Niet te vroeg
Elke dag kijk ik dus naar alle weerberichten en hoop dat de sneeuw voorspeld staat, alhoewel dat voor de natuur en vaak ook voor skigebieden helemaal niet ideaal is. Als de sneeuw namelijk veel te vroeg valt, zullen veel bomen onder het gewicht van deze sneeuw (ze hebben de bladeren nog) bezwijken, het zou niet de eerste keer zijn als mijn dal zonder elektriciteit of telefoon komt te zitten door omvallende bomen die deze lijnen meenemen. Verder zijn in veel skigebieden werkzaamheden bezig, natuurlijk gaat dit ook allemaal door als het sneeuwt, maar sneller gaat het niet.

Proberen te genieten
Verder moet ik niet vergeten te genieten van de herfst. In de Alpen is de herfst zo ontzettend mooi, de vele en snel veranderende kleuren de diep blauwe luchten en de eigenlijk best lekkere spanning van wanneer de eerste sneeuw valt. Ik probeer zeker te genieten van de herfst, als de winter maar op tijd komt!