Hoeveel kilometer pistes heb je nodig?
De winter komt eraan, de zomer loopt echt op zijn einde. Voor komend weekend zal de sneeuwgrens door de hele Alpen rond de 2000 meter hangen. Een heerlijk winters gevoel zal dit even geven. Het wordt ook langzaam aan tijd om de wintersport vakantie te boeken. Iedereen zoekt natuurlijk ‘het beste’ skigebied voor uit. Zelf vind ik piste en off-piste kwaliteit van het gebied het belangrijkste, liever twee fantastische pistes dan 200 kilometer aan ‘mindere’ lijnen. Wat vinden jullie? Hoeveel kilometer heeft een skigebied volgens jullie nodig?
Gevorderden, dus veel pistes
Vaak hoor je het argument: “dit gebied heeft nog geen honderd kilometer aan pistes dus ongeschikt voor de gevorderde skiër?” Ik frons altijd mijn wenkbrauwen als ik dit hoor. Want is het zo erg om een piste twee keer te doen? Zeker als het een fantastische piste is? Natuurlijk, tochten maken is leuk, maar ik geniet het meest van een goede afdaling waar ik echt voluit kan gaan. Het gebeurt mij erg vaak dat ik een bepaalde afdaling doe die zo lekker is dat ik deze maar blijf herhalen. Een hele dag skiën op enkele pistes gebeurt mij regelmatig. In kleine gebiedjes heb je natuurlijk ‘het rondje’ snel gemaakt, maar is dat werkelijk een probleem? Ik heb het nooit als vervelend gezien om dezelfde pistes meerdere keren te skiën. Zo heb ik vorig jaar heerlijk geskied in het gebiedje van Sonntag in Oostenrijk, met volgens het kaartje maar 8 kilometer aan pistes.
Hoeveel heb je nodig?
Ik ben zelf dan ook snel fan van kleine pareltjes, niet al teveel pistes maar wel hele mooie pistes. Een nadeel van veel grote gebieden vind ik de vaak lange verbindingswegen en de soms lange tijden in de liften. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, het Franse gebied van Serre Chevalier springt er voor mij als positieve uitzondering uit en zo zijn er natuurlijk nog veel meer grote gebieden die bijna alleen maar mooie pistes hebben. En begrijp me niet verkeerd, ik sta ook te kwijlen bij de piste kaart van een gebied als Espace Killy of Ischgl met de bijna oneindige mogelijkheden.
Rustiger
Een groot voordeel van de kleinere gebiedjes is volgens mij de rust. veel van deze gebieden kunnen minder wintersporters herbergen en daarmee zal het stukken rustiger zijn op de pistes dan in de grote ‘ski-fabrieken’. Dat betekent feitelijk meer ski-uren en minder wachten. Dat je vaker over dezelfde pistes skiet neem ik graag voor lief.
Hoeveel kilometer pistes?
De vraag rest dus hoeveel kilometer een gevorderde skiër minimaal nodig heeft om zich een vakantie te vermaken. Want te klein kan natuurlijk ook. Zelf denk ik, bij mooie en afwisselende pistes dat zo’n vijftig kilometer aan pistes prima is. Wat vinden jullie? Hoeveel kilometer hebben jullie minimaal nodig voor een lekkere vakantie? Wie gaat er echt op stap om lange tochten te maken met zoveel mogelijk kilometers en moet er niet aan denken om in een klein gebiedje te zitten?
Plaats een reactie
Ik zelf ben ook tevreden met een relatief klein gebied. Maar ben met een heel lieve man getrouwd, maar een die snel uitgekeken raakt. Die wil het liefst elke dag een ander gebied. Maar we kunnen in Karinthie (Turracher Hoogte, Bad Kleinkirchheim, St.Oswald, Hochrindel, allemaal vlak bij elkaar) prima uit de voeten.
Ik ski nu zo’n 10 jaar en ik ben ooit begonnen in Oostenrijk in Bodental, Karinthië. Om te beginnen was dit echt perfect. Heel erg rustig en niemand die je in de weg liep.
Vervolgens ben ik een aantal keer naar Ski Arena Steibis in Duitsland geweest. Dit was wel een echte ‘upgrade’ qua pistes. Enorm lekker geskied daar en de bevolking is zo lekker normaal en gastvrij.
Totdat ik in 2011 naar Val Thorens ging. Het gebied is daar zo immens, je hebt zo veel keuze, er is zo veel afwisseling en er is natuurlijk de mogelijkheid voor mooie trektochten, dat ik nu eigenlijk alleen nog maar kijk naar de grotere skigebieden. Zo staat Espace Killy ook nog op mijn verlanglijst.
Hangt ervan af …
Er zijn dagen dat 5km genoeg is. Lekker techniek trainen en genieten van het gevoel wanneer iets écht goed gaat. Meestal zijn het dan kleine gebiedjes. Lekker gemoedelijk, niet aanschuiven, ons-kent-ons. Voor beginners raad’k het zeker aan want dan moeten ze niet altijd nieuwe pistes leren kennen maar kunnen ze zich gewoon concentreren op de techniek en het gevoel. Hell, als’k zie op welk materiaal véél mensen rondskieën, denk’k vaak dat ze beter eerst een dag vooral herhalingspistes nemen om hun gerief te leren kennen en dan pas als een baksteen ergens af te suizen en liften te halen.
En er zijn dagen dat veel nog niet genoeg is. Afwisselende landschappen, afwisselende pistes, jezelf laten verrassen door een leuke coupe en de uiterste grenzen of afgelegen plekjes van een groot gebied leren kennen.
Een helling, goeie sneeuw, voor meer hmeters op één dag is één lift al voldoende. Ik heb me in Abisko (Zwöden) bijvoorbeeld verschrikkelijk vermaakt. Maar eerlijk is eerlijk, voor een meerdaags verblijf ligt het minimum toch wel op een km of 50. Een volwassene hand (met kind, dat dan wel weer wel) is snel gevuld
Bij het zoeken naar een vakantie is bij ons 150 km eigenlijk wel de ondergrens.
Wij gaan altijd buiten de vakanties om dus qua drukte hebben we eigenlijk nooit problemen, neem daarbij mee dat wij toch behoorlijke km-vreters zijn en je komt toch wel op de grotere gebieden uit.
Valthorens nu 2x geweest en dat blijft toch wel het gebied voor mij, wat een genot om heerlijk lange tochten te maken en niet dezelfde pistes te hoeven doen.
Op zich maakt het me niet heel veel uit, als er maar sneeuw ligt. Heb 2,5 jaar geleden heerlijk geboard (3 dagen) op ca. 30km piste op de Kitzsteinhorn. Maar voor een week heb ik wel het liefst 200km…
Een aantal keer dezelfde geweldige piste nemen vind ik geen enkel probleem, zeker niet als je lekker aan je techniek aan het werken bent. Maar het moet niet de enige optie zijn (omdat er nu eenmaal niet veel andere pistes zijn om te nemen). Als het een keus is om een aantal keer dezelfde piste te nemen, is dat een heerlijke afwisseling. Maar de optie hebben om verschillende dagen achter elkaar verschillende delen van een skigebied te doen vind ik nog lekkerder. Dus eerlijk is eerlijk: onder de 120 km piste wordt het niet als ik een week ga. En liefst ook nog wat verschillende hellingen en dalen…
Voor ons is de ondergrens toch echt 50km. Natuurlijk is het leuk om een piste die je goed ligt meerdere keren te doen. Maar de afwisseling die hoort bij verschillende pistes is ook erg leuk. Vandaar dat we daar toch altijd rekening mee houden.
Ik begrijp volledig wat je bedoelt. Ik heb er zelf ook geen probleem mee om in een kleiner skigebied te skiën als het er maar leuk uitziet. Natuurlijk moet je wel een 150km hebben als gevorderde, maar die kan je op veel plaatsen ook behalen door de ene dag naar dat skigebied te gaan en de volgende dag naar een ander.
Dit jaar bijvoorbeeld gaan we naar Lienz: eerste dag Zettersfeld(20km), tweede dag Hochstein(20km), derde dag Sillian(55km), vierde dag Matrei(110km), vijfde dag Brunnalm(50km) en zesde dag nog eens Matrei. Zo heb je toch veel kilometers binnen beschikking maar heb je de rust en kleinschaligheid van kleine skigebiedjes en dat allemaal met dezelfde skipas.
Ligt eraan welk gebied, dit jaar ga ik naar het aardig grote skigebied Ischgl, waar ik ook al eerder ben geweest en ik moet zeggen dat Ischgl ondanks de grote drukte erg tof kan zijn, maar dat ik ook het wat kleinere Galtür erg leuk en vooral mooi vind. Pitztaler Gletscher & Rifflsee is ook prachtig, op dit moment nog maar 67 pistekilometer, maar in 2015 wordt het gebied zo’n 100 kilometer groter, omdat het wordt verbonden met Sölden.
Ik ben het met Rogier eens, ik heb liever een ‘wat’ kleiner gebied met weinig tot geen wacht tijden.
Zo zijn we voor het eers dit jaar naar Grosseck Speiereck geweest (47 km) een heel leuk gebied met voldoende afwisseling! En het grootse voordeel bijna geen wacht tijden (ik betaal liever niet om in de rij te staan)
Onze verblijf plaats ligt zo’n 5 min (lopen met skischoenen) vanaf de (nieuwe) gondel. Op nog geen 10 min rijden vind je Katschberg-Aineck (60 km) daar is het iets drukker met name aan de Katschberg kant maar nog steeds prima te doen. (de A1 vanaf de Aineck naar St. Margarethen is een heerlijke piste).
Dan hebben we nog Fanningenberg (30km) hier zijn we vorig jaar niet eens aan toe gekomen omdat we ons zo goed vermaken op de andere 2.
Het leuke vind ik dat je het gevoel hebt in een heel ander gebied te zijn en ‘ons’ dorp ligt in het midden ideaal! uiteindelijk hebben we dus zo’n 137 km piste tot ons beschikking. dan wel niet aaneengsloten maar dat heeft absoluut z’n charme vind ik!
Ohh en als ik me verveel Obertauern (95km) ligt op een half uurtje rijden ;-)
Ik vind het heerlijk om een paar keer dezelfde fijne piste te nemen, mits de sneeuw goed is en het niet druk is. Heerlijk om hele afdalingen volledig naar beneden te kunnen carven.
Toch heeft mijn voorkeur lekkere tochten maken. Zo zijn de gebieden Hochkönig, Kleinarl-Flachauwinkl-Zauchensee en Bad Hofgastein-Badgastein met name geschikt om grote tochten te maken.
Zijn er nog meerdere gebieden waar men echt grote tochten kan maken? Sella Ronda / Valtho etc.?
De Sella Ronda is inderdaad een bekende. Maar Les Trois Vallées biedt de mogelijkheid voor wel 6 verschillende dagtochten, die je zelf kan uitzetten of die al voor je aangegeven zijn (bijvoorbeeld de zonneroute). En ook in Espace Killy kan je mooie tochten maken. Beide gletsjers in één dag is een leuke en vooral prachtige uitdaging.
@Rogier
Zit er geen snowboarder/ster bij wintersporters.nl die wat meer dingen kan doen met snowboarden.
David.
@ David, daar zijn we mee bezig.
Mayrhofen! 200km piste, gletjer dicht bij. sneeuwzeker en leuke apres ski. ook zijn er veel liften met weinig wacht tijd. ik ga al 13 jaar lang naar Mayrhofen. (Ben zelf 15) ook gaan we elk jaar in de kerstvakantie naar Espace Killy. Dat is ook net zo leuk. nog groter meer sneeuw maar mist gezelligheid en de knusheid.
@Rogier oke leuk
!50 km is de ondergrens. Dit omdat we graag tochten maken, en graag veel van de omgeving willen zien. Het liefst alle dagen een andere kant op.
Net zoals we zomers alle dagen op pad gaan in de bergen en niet de hele dag bij de tent/ het meer zitten of dezelfde geweldige wandeling maken
Mijn favoriete gebied is morzine/ avoriaz, helemaal TOP Dit gebied vind ik mooier dan trois vallee vanwege meer afwisseling. Je kan perfekt tussen de bomen skien en ook boven de boomgrens.
150 km bedoel ik
Voor mij geen grote skigebieden meer, reden duur en druk. Alle skigebieden hebben leuke en minder leuke afdalingen de uitdaging zoek ik bij mezelf. Ik kan ook op blauw genieten door technisch zo goed mogelijk proberen te skiën. of om je as draaien :-)
Dag tochten zijn leuk, genoeg gedaan in het verleden, maar hard skiën met een goede techniek daar streef ik naar dus eerst de piste minimaal 2 x rustig afdalen en verkennen en vervolgens ‘knallen’ . Mij zul je dus alleen tegekomen in de wat kleinere gebieden tussen de 50 en 100 km. Deze zijn relatief rustig en niet duur zeker als je zoals ik met schoolgaande kinderen alleen in de vakantieperiode kan skiën. Meestal gaan wij naar Frankrijk en soms Italië
Ik vindt het leuk om een heel gebied door te cruisen dus toch minimaal 150 kilometer pistes het liefste nog iets meer.
Ik kan me in het Zillertal prima vermaken, wel 3 weken! Elke dag een ander skigebied en dan ook nog plenty keuze aan pistes!
Een week in 1 resortje van 20km… nah, dan zal ik me na 2 dagen toch wel stierlijk vervelen. Maar elke dag een ander klein pareltje in de bergen, jaaaa!!! graag! :)
Wat ik dan wel jammer vind (bijvoorbeeld in het Zillertal, de Tirol Card of bij de Dolomiti Superski-pas) is dat je binnen dezelfde skipas wel veel gebiedjes kan bezoeken, maar zo veel tijd kwijt bent aan het reizen naar en van die gebiedjes. Ikzelf vind niets zo lekker als na een dag skiën vanaf de piste het huisje instappen, de ski’s in de skilocker te doen en in een warm bad te gaan liggen met een koud biertje in de hand…
Zo’n 50 kilometer vind ik voor een week wel prettig. Meer is meegenomen, maar op zich niet noodzakelijk. ik vind het belangrijker dat er wat variatie is qua pisten, en dat het niet te druk is. Ik ben afgelopen voorjaarsvakantie ook in Grosseck geweest, en heb me daar een week lang prima vermaakt. We zijn ook nog een dag naar Katschberg geweest, maar daar was het erg druk, dus hebben ze me er niet meer gezien (hoewel het verder een leuk gebied is).
Op zich heb ik aan een paar km wel genoeg, de uitdaging ligt dan in de techniek van het skiën en snowboarden…Maar dat doe ik het hele jaar al op de indoorbaan. Dus als ik die ene keer per jaar op wintersport ga wil ik buiten het skiën/snowboarden ook wel wat van de omgeving zien en heb ik liever wat meer km tot mijn beschikking. Wel kan ik ieder jaar weer opnieuw genieten van hetzelfde gebied als het er mooi is. Ga al tig jaar naar Obergurgl/Hochgurgl en het verveelt me nooit…en ja ik heb alle afdalingen dus ook al tig keer gedaan en dat verveelt me ook nooit. Als ik vaker per jaar zou kunnen gaan zou ik ook wel naar kleinere gebieden willen gaan.
Ik heb ook beide wel. Ik vind het erg leuk om tochten te maken. Maar ik kan me ook heel goed vermaken met een rustige dag winterberg.
20 keer achter elkaar de Kappe hang is denk ik ook uitdagend zat en heerlijk om te doen.
Maar op wintersport ga ik ook voor de mooie uitzichten en dergelijke. Ik ben meer een bergen fan dan een ski fan. Dus de hele dag dezelfde piste is ook de hele dag hetzelfde uitzicht. Dus daarom toch maar een wat groter gebied met verschillende uitzichten. Zoals vorig jaar Grand Massif. Fantastisch met steeds andere doorkijkjes naar de Mont Blanc en het Aravis massief.
Met de krokus ga ik al meer dan 15 jaar naar een skigebied in Voralberg Hitissau met 13km piste, maar je kan er langst alle kanten buien de piste en goed om techniek aan te scherpen. Maar voor één skiverlof is dat wel genoeg voor de andere zit ik liever in een gebied met wat meer km’s mijn favorieten zijn het Sella Masief in Italië en de regio van Flachau in Oostenrijk. livigno dat is dan weer mijn favoriet om met een hoop vrienden te gaan met een uitlopende skiniveau’s.
Tochtjes maken staat bij ons toch bovenaan de lijst. Daarom is 3 vallée (vanuit Valthorens) ons ‘thuisgebied’. Leuk is het om 's morgens bij mooi een tafeltje te boeken op 1 van onze favorite terrasjes en dan ‘cruisen’ :).
Voor mij staat het aantal km pistes wel niet op de eerste plaats, voor mij is de hoogte van het gebied belangrijker.
Het is altijd een combinatie van factoren: sneeuwzekerheid, afwisseling, liften, prijzen, andere mogelijkheden dan skiën, apres-ski.
Het hangt er ook vanaf met wie je gaat. Ik ga graag naar Ischgl, vanwege de afwisseling, de moderne liften en de apres-ski. Maar hier zou ik niet met mijn gezin heengaan. Dan ga ik liever naar een kneuterig gebied. Rustiger, gezelliger en toch voldoende afwisseling voor iedereen.
Het scheelt eigenlijk. Aan de ene kant wil ik een gebied hebben waar de ruimte is om uit te wijken naar andere pistes, maar als er 1 of 2 echt goede pistes zijn, dan kan ik me daar al prima op vermaken. Zo zag ik dat begin dit jaar maar weer. Mayrhofen, vrij groot gebied, maar heb me het beste vermaakt op de A-Horn berg, juist tegenover het populairste gedeelte. De dal afdaling daar was (vooral met “de giga dump begin dit jaar”) echt heerlijk poeder happen op de piste die lekker divers is. Van “Frans-breed” naar bosbaadjes naar lekker stijle rode pistes.
Maargoed, het liefste heb ik dus wel wat keuze in een gebied om een paar pareltjes uit te zoeken. Als je gebied maar bestaat uit zeg, 20km piste wordt die keuze uit pareltjes wel krap… Denk dat 75 tot 100 voor mij toch wel de minimale grens is.