Fotoreport: Op zoek naar steil terrein...
Het was een zeer drukke kerstvakantie. Ik heb nog nooit zoveel wintersporters in de Kerstvakantie gezien. Het leek de voorjaarsvakantie wel. Dit is goed nieuws voor de skigebieden die hun geld moeten verdienen in de vakantieperiodes. Echter als je zoals ik gewend bent om in bijna uitgestorven skigebieden te skiën dan vind je wachtrijen snel te lang. Verder hadden Sandra en ik ook wel zin in wat steil terrein, en met een lager lawinerisico, werden heel wat couloirs mogelijk.
Op zoek
Het skiën van steil terrein is serieus. Een val kan levensgevaarlijk zijn en zelfs een klein lawinetje of vallende stenen kunnen zeer ernstige gevolgen hebben. Alle off-piste gevaren zijn uitvergroot. Ook kan slechte sneeuw makkelijk roet in het eten gooien. Om een steile lijn veilig te skiën moeten er veel variabelen goed zijn. Het is dus altijd zoeken naar de hellingen met de meeste kans op goede en veilige sneeuw. Het uitpluizen van kaarten, websites en het rondbellen naar vrienden die ook veel off-piste skiën levert vaak een schat aan informatie op. Het uitzoeken van hellingen is voor mij een deel van de lol. Na een avond gebogen over kaarten te hebben gezeten vonden wij een mooie couloir wat wel eens in goede condities kon zijn. Vlakbij het skigebied van Serre Chevalier.
Gevonden
Maar wat in theorie een goede keuze kan zijn, kan ik de praktijk soms tegenvallen. Dit keer niet. Wij vonden een fantastisch couloir, met 10 a 20 centimeter verse sneeuw op een harde sneeuwlaag. Prima en relatief veilig skiën, in een ongelofelijk mooie omgeving. We moesten het couloir zelf omhoog klimmen, maar dat is voor ons een deel van het plezier, een groot deel zelfs. Zoals ik al vaker heb gezegd, heeft het meer met bergsport dan met wintersport te maken. Maar ik wil jullie deze beelden niet onthouden. Het was een fantastische dag, ver weg van alle drukte!
Lijkt dit jullie wat, zelf dit soort hellingen opklimmen of af te skiën? Of gebruiken jullie liever liften en staan jullie liever op minder steile hellingen?
Plaats een reactie
Toch vraag ik me af; geniet je dan wel van zo’n afdaling? Zelf heb ik liever een uitdagende helling die niet te steil is. Dat geeft me meer voldoening dan een hele stijle piste waar ik vol concentratie vanaf moet en kapot ben als ik beneden aan kom.
@ ReneS, ja ik, wij, genieten met volle teugen van zo’n afdaling. De uitdaging, het mentale aspect en de krachtinspanning die hiervoor nodig zijn zijn juist de zaken waar wij zo ontzettend van houden.
@ReneS, met toerskiën heb je maar 1 afdaling. En je bent al uitgeput als je boven komt :). Helemaal niet te vergelijken met piste skiën. Een groot deel van toerskiën is de rust, de natuur en de uitdaging (mentaal en fysiek).
“Tempting Fear” By Rogier ;)
- het rijmt nog ook! Mooie beelden!
Die 1 of 2 weken dat ik ga wil ik het liefst zoveel mogelijk skikilometers maken.
Dus in dat geval ga ik liever met de lift naar boven en het scheelt dat ik buiten de drukke periodes kan boeken.
Maar als ik net als jou elke dag in de bergen zou zijn dan leek me zon berg oplopen en afskien.
Ook heel mooi om te doen en lekker uitdagend lijkt me dat.
Super gave foto’s! Heb vandeweek in Vakfrejus mijn eerste “echte” offpiste afdaling gemaakt met een hellingspercentage van 36 graden max. Maar kan je dat met de muur die jullie hebben beklommen vergelijken of zit daar nog wel een verschilletje in??
@ Gast 583, daar zit wel een aardig verschil in, in dit couloir zijn lange stukken 45° Met een lang stuk 48°.
Mooie foto’s! Wel een vraag: waarom hebben jullie bij het omhoog klimmen/lopen in het couloir jullie vellen nog onder de ski’s?
Oh dat is dan nog wel een aardig groot verschil! :) Dat wordt dan nog even flink oefenen!!
Wooow hele diepe buiging.
@Gast789: Dat is een oplettend oog en hele goede opmerking. Normaal halen we deze al voor het couloir af. Soms verbergen we deze zelfs onder het couloir om een lichtere rugzak te hebben. Maar dit keer gingen de ski’s vanwege een hele vervelende sneeuw om in omhoog te vellen (suikerachtige sneeuw op betonharde sneeuw) al vroeg op de rugzak, ver onder het niveau waar we ze normaal op de rugzak zouden doen. De kans bestond nog dat we ergens de ski’s weer tijdens het omhoog lopen onder zouden doen. Vandaar.
Wow, respect!
Ongelofelijk knap zeg, respect! Toch zou ik zelf nooit zoiets doen. Zoals ReneS al zegt, is voor mij zo’n stijlen helling alles behalve ontspannen.