Live: Drie dagen in Les Deux Alpes

Vrijdag, zaterdag en zondag bracht ik samen met mijn twee oudste kinderen en een paar van hun vrienden drie heerlijke dagen door op de pistes van Les Deux Alpes. Het was kort –het heet niet voor niets een shorttrip- maar erg aangenaam. We hebben veel beweging en vitamine D gehad. De zon scheen namelijk volop.

Lenteweer?
Dat het mooi weer zou worden was niet onverwacht: alle weerberichten voorspelden zon. Maar ze zaten er qua temperatuur toch wel een beetje naast volgens mij. In plaats van het aangekondigde lenteweer kregen we een vrij koud weertype. Op zaterdagmiddag stond er zelfs een harde ijskoude wind. Op zondagochtend was het wat milder, maar ’s middags was de koude wind er weer. We verwachtten –relatieve- warmte en pappistes in de middag, maar we troffen heerlijke stevige pistes en lekkere sneeuw. Ik had zelfs een dikke fleece thuisgelaten. Dom natuurlijk: in de bergen moet je op alles voorbereid zijn. Toen zaterdagmiddag de gondel naar de top dichtging en we de stoeltjeslift namen naar de gletsjer hadden we het ijskoud. Het stoeltje schommelde als een gek en we werden getrakteerd op een zandstraling van opwaaiende sneeuw. Boven aangekomen waaide je van de pistes af. De jagende sneeuw leverde wel spectaculaire plaatjes op. Daar had ik graag filmbeelden van gehad, maar jammer genoeg had ik de videocamera laten vallen in de sneeuw, waardoor er vocht in is gekomen. Alle beelden waren helemaal wazig.

De staat van de pistes
Voor mij waren de condities vrij ideaal. Ik vind warm weer met papperige sneeuw helemaal niet lekker. Ik ski nog liever op ijs dan in de pap. Wij hadden lekkere harde pistes die de hele dag geprepareerd bleven, op een aantal pistes skiede je ’s middags nog over de ribbeltjes. Een fijn laagje poeder was natuurlijk leuk geweest, maar pas zondagmiddag laat werden de pistes wat ijzig. De rest van de dagen was het mijn soort piste: lekker hard met dun laagje zacht er op. Geen hopen, geen bobbels. We hebben meerdere keren letterlijk gejubeld van plezier. Keek niemand gek van op, want het was stil in het skigebied. Je kwam pistes tegen waar aan het eind van de dag nog nauwelijks sporen op stonden. Vrijdag was het nog bedrijvig, maar zaterdag hadden we vaak afdalingen voor ons alleen. Zondag was het weer iets drukker, maar het gebied is best groot, dus de drukte verspreidt zich goed.

Meningen verschillen
We spraken echter op de terrassen en in de liften ook medewintersporters die niet zo enthousiast waren over de condities. Die alles te hard of zelfs te ijzig vonden en die vonden dat er dringend verse sneeuw nodig was. Op Sneeuwhoogte+ stond een update van iemand die vond dat de condities “hard achteruit” gingen. Terwijl wij ze juist zo heerlijk vonden. Nu was het wel zo dat als je helemaal beneden bleef bij het dorp, waar de temperatuur duidelijk boven nul was en er geen koude wind stond, de pistes inderdaad zacht werden. Maar waarom zou je dat doen, als er een flink gebied boven ligt met meer winterse omstandigheden? Misschien alleen als je de oefenweitjes beneden doet.

Het skigebied
Overigens zit Les Deux Alpes als gebied wel wat bijzonder in elkaar. De berghellingen naar het dorp zijn het steilst, waardoor je voor de terugkeer naar het dorp de keuze hebt tussen een paar zwarte afdalingen - die inderdaad aan het eind van de middag behoorlijk ijzig waren - en een heel lang groen pad. We hebben beide gedaan, de zwarte was onaangenaam door de plakken ijs (nog afgezien van het feit dat niet iedereen een zwarte piste kan of wil skiën), het pad was op zich goed te doen, hoewel er nogal wat skiërs in pizzapunt de zaak blokkerden. Bovendien zal het pad in warmere delen van het jaar wel prut en pap zijn. Dit jaar is er voor het eerst ook een rode piste naar het dorp. Nieuw aangelegd en goed te doen. We lieten ons vertellen dat er volgend jaar bovendien twee blauwe dalafdalingen zullen worden aangelegd. Vanaf het midden en het topstation vind je verschillende soorten afdalingen, van licht tot vrij donker blauw en ook meerdere roden waarvan een aantal leiden door smalle dalletjes of je leiden naar verstilde plekken. Maar ook zeer brede blauwe en rode banen waar het heerlijk carven is. Het topstation is eigenlijk nog niet de top van het gebied; je kunt namelijk nog verder omhoog naar de gletsjer. En vandaar nog hoger naar de Dôme de la Lauze op een zeer respectabele hoogte van 3560 meter! Vanaf de gletsjer is het uitzicht fenomenaal, maar ook op andere plekken zijn de vergezichten heel mooi. Je zit ten slotte echt in het hooggebergte. Hier en daar kijk je helemaal de dalen in, waar toen wij er waren, steeds een dik wolkendek hing waar je van bovenaf op keek. Een situatie die in het Frans zo mooi “la mer des nuages” heet, oftewel de “wolkenzee”. Al met al vond ik het een leuk skigebied, hoewel de snowboarders in ons gezelschap wel vonden dat ze regelmatig vlakke stukken tegenkwamen.

De balans
Wij hadden drie topdagen. Zon, mooie condities, terrasjes, lekker eten en –het belangrijkste- lekker doorgeskied. Mijn tweede trip van het seizoen was dik geslaagd.