Live vanuit Ehrwald

Na mooie beelden van een besneeuwde Zugspitz Arena eerder deze week rekende ik mezelf al rijk voor enkele dagen perfect skiplezier. Bij aankomst bleek al snel dat warmte en regen op de loer lagen als spelbrekers.

Papsneeuw is ook sneeuw

De vrijdag begon nochtans met een moedig zonnetje dat het wolkendek met enig succes wist te doorbreken. Helaas niet moedig genoeg om het een hele dag uit te houden, druppelgewijs diende de regen zich aan. Al gauw nam de neerslagintensiteit toe, in die mate dat je zelfs met het perfecte materiaal na een uur doorweekt de eerste, beste bar binnendruipt.

Bovenaan de Issentalkopfbahn (2000m) viel deze neerslag als sneeuw en - oh wauw - heel even daalde de sneeuwgrens tot op de Ehrwalder Alm (1500m). Diezelfde Issentalkopf stoeltjeslift sloot in de vroege namiddag al wegens sterke wind. Als laatste zetel mochten wij nog naar boven, onderbroken door enkele plotse stops wegens de opflakkerende windvlagen.

Enorm rustig

Al bij het oprijden van de parking werd duidelijk: hier is niemand. Een handvol auto’s stond er geparkeerd, in schril contrast met de drukke vakantieweken. Dan vinden Nederlanders en Vlamingen massaal de weg naar deze dichtbijgelegen regio. De matige sneeuwkwaliteit werd dan ook gecounterd door dit gebrek aan publiek: de slushy pistes bleven er heel de dag behoorlijk egaal bijliggen. Een slalom had niet gelukt - daarvoor zakte je te hard weg in het sneeuwdek - maar ontspannen slushskiën zonder buckels des te meer.

Het sneeuwdek hier is nog dik genoeg om mee te kunnen tot einde seizoen in het Paasweekend, wel zou een nachtje stevig vriezen met open hemel zeer welkom zijn. Wie hier heeft geboekt voor een Paasski zal zich nog prima kunnen vermaken.