Roadtrip door de Alpes Vaudoises, deel 3: Les Diablerets
Als we vanuit Bern het Zwitserse kanton de Vaud (Waadt op z’n Duits) binnenrijden, zijn we ondertussen ook al de taalgrens gepasseerd. Hier kunnen we ons beste Frans weer uit de kast halen. Heel veel Nederlands zullen we de komende dagen niet gaan horen, de meeste kentekenplaten die we omhoog zien rijden zijn wit. Of komt dat door de heftige sneeuwval? Hoe dan ook, we hebben een mooie week in het vooruitzicht, want we verkennen vier skigebieden in de Alpes Vaudoises. In dit blog deel III: Les Diablerets.
Schitterende uitzichten en behoorlijk wat uitdaging
Het laatste skigebied in de Alpes Vaudoises dat we verkennen is de gletsjer van Les Diablerets, die luistert naar de naam Glacier 3000. Een minuut of vijf rijden buiten het op 1.200 meter hoogte gelegen dorp, gaan er twee grote cabines omhoog. Eentje vanuit Reusch en de ander vanaf de Col du Pillon. De meest efficiënte manier om snel boven te komen, is via laatstgenoemde, die via een tussenstop op de Cabane (2.525 meter hoogte) naar de Scex Rouge op 2.971 meter hoogte zoeft.
Heerlijk vlak: ideaal voor beginners
Het Scex Rouge topstation is het startpunt voor een verkenning over de gletsjer van Les Diablerets. De pistes op het plateau (ontsloten door sleepliften) zijn heerlijk vlak en breed. Het mag duidelijk zijn dat de sneeuwkwaliteit hier altijd uitstekend is en daardoor is dit deel van het gebied bij uitstek geschikt voor beginnende skiërs en snowboarders. Makkelijke pistes, in combinatie met een echte ervaring in het hooggebergte. De uitzichten zijn majestueus. Aan de zuidkant kijk je het Rhônedal in en zie je de pistes van Veysonnaz liggen, aan de oostkant doemen de Eiger en de Jungfrau op, in het noorden zie je in de verte de Jura liggen en in het westen lijken de machtige Dents du Midi gedegradeerd tot een middelgebergte. Op de Scex Rouge vind je naast het restaurant ook een indrukwekkend uitzichtpunt met een 107 meter lange hangbrug tussen twee bergpieken: de Peak Walk.
Geweldig off-piste skigebied
Het feit dat de gletsjer zo vlak is, wil niet zeggen dat het gebied niets te bieden heeft voor meer gevorderde skiërs en snowboarders. Les Diablerets staat bekend als een van de beste off-pistegebieden in de regio. Je bent dan niet op de gletsjer onderweg, maar op de morene en je bevindt je nog steeds in het hooggebergte. Een gids en uiteraard de juiste uitrusting (lawinepieper, schep en sonde) zijn dan ook een must. Met de juiste condities en de juiste begeleiding verandert de Glacier 3000 in een paradijs voor freeriders. Op de morene van de gletsjer zijn prachtige poedervelden te vinden, die ook de minder ervaren freerider aan zullen spreken. De echte cracks dalen af richting het dalstation van een van de gondels en hebben dan een kleine 1.500 hoogtemeters in de benen zitten.
Ideaal voor een skisafari
We hebben in een kleine week vier skigebieden in de Alpes Vaudoises verkend. Vier gebieden met ieder een eigen karakter. Van het sportieve Les Diablerets tot het mondaine Villars-sur-Ollon, en van het gezellige Leysin tot de pure rust in Rougemont. Toch hebben ze wat overeenkomsten. Los van de gemakkelijke bereikbaarheid (na Montreux ga je de bergen in) vind je hier het klassieke Zwitserland, komen wachttijden bij de liften nauwelijks voor en geniet je van spectaculaire uitzichten. De skigebieden lenen zich allemaal uitstekend om je er meer dan een paar dagen heel goed in te vermaken. Omdat ze ook niet zo heel ver uit elkaar liggen, is een skisafari waarbij je van dorp naar dorp hopt, heel goed mogelijk. Je hoeft daarbij niet bang te zijn om veel landgenoten tegen te komen, want het publiek is behoorlijk internationaal.
