Boekelskiën de tips
De een is er helemaal weg van, en de ander kan zich geen grotere nachtmerrie op de piste bedenken: boekels. Boekels zijn (door skiërs gevormde) ophopingen van sneeuw. Om goed door boekels heen te komen is een zekere mate van techniek nodig. Enkele handige tips:
Voorjaar het ‘boekelseizoen’
Komende weken is het belangrijker dan ooit om een redelijk door boekels heen te komen. Omdat de sneeuw overdag ietsjes dooit ontstaan er snel grote hopen met sneeuw welke al dan niet bevriezen. Een volledig gladde piste in de ochtend kan 's middag reeds een waar ‘mijnenveld’ van boekels zijn. Het geluk is wel dat in het voorjaar boekels ‘zacht’ zijn waardoor het skiën stukken makkelijker is.
De baas
Het allerbelangrijkste om goed door een boekelveld heen te komen is: de baas over je ski’s blijven. Misschien klinkt dit wat flauw, maar het is belangrijk continu druk op de ski’s te houden. Druk houdt je op de ski’s door met je scheenbenen naar voor te drukken in je skischoenen, deze druk moet continu aangehouden worden. Om het moment dat je 'naar achteren hangt ’ (de meest voorkomende fout) verlies je bij de eerste vervelende boekel direct alle controle.
Traject
Ook is het belangrijk om een duidelijk traject te kiezen en aan te houden. Er is niets vervelender dan heen en weer te traverseren door boekelvelden. Kies een eerste boekel en blijf daarna in dezelfde lijn.
Erlangs en niet eroverheen
Een goede boekelskiër skiet niet over de hobels heen, maar skiet juist langs alle boekels. Als je (te) vaak over het hoogste punt van een boekel heen skiet raak je snel de controle kwijt. Als je relatief langzaam skiet, kun je telkens een stok plaatsen in de boekel en zo eenvoudig langs de opgehoopte sneeuw draaien. Druk altijd de ski’s richting dal om zo veel mogelijk kracht op de staalkanten te houden en de ski’s assertief langs de boekel te sturen.
Het is echt zeer belangrijk om continu de ski richting dal langs de boekel te ‘duwen’, er mag best veel kracht op de ski worden gezet! Het moment dat je langs het hoogste punt van de boekel bent zullen de ski’s iets loskomen dit is het moment om de ski’s hard in de gewenste richting te sturen.
Plezier
Iedereen die zo een aantal keer probeert om door een boekelveld heen te komen krijgt er vanzelf lol in. Een leuke (maar vermoeiende) training.
Snelheid en souplesse
Om snel door een boekelveld heen te komen is een zekere mate van kracht, snelheid en souplesse nodig. Bij kleine boekels is het heel belangrijk om zeer snel van staalkant te kunnen wisselen om continu goed grip te houden.
Leren skiën
Bij een freeride stage die ik ooit gedaan heb skieden we altijd aan het eind van de dag (met reeds volledig verzuurde bovenbenen) door boekelvelden heen. Want onze keiharde skileraar (en gids) vond dat je in boekels tenminste echt leert skiën, en om op hoge snelheid door een boekelveld te komen moet je technisch goed blijven skiën. Een goede les, maar mijn benen doen weer pijn als ik daar aan denk!
Rogier, alweer een leuk en educatief stukje text van jou.
De text zit vol goede tips! Ik ben zelf geen liefhebber van boekels maar heb er ook geen problemen mee. ik heb liever 100.000 boekels op een piste dan een paar flinke ijsplaten.
Nog enkele tips: kijk ver vooruit! Kijk je naar de punten van je ski’s dan zie niet wat er voor je gebeurd. Ski langs de rand van de piste, hier bevinden zich vaak veel minder boekels. Buig iets verder door je knien. hierdoor ben je soepeler en houw je contact met grond.
Leuk en goed verhaal!
Heb zelf geen problemen met boekelpistes, en vind het ook leuk om zo’n piste te pakken.
Minder leuk is het echter wanneer een rode of blauwe (verbindings)piste halverwege de dag verandert in een boekelpiste. Dan is het vaak stervensdruk met mensen die met een gladde piste al moeite hebben, waardoor het aannemen van 1 lijn/spoor naar beneden voor mij bijna onmogelijk is!
@ Robbert,
Dankjewel inderdaad goede tips, vooral het ver vooruit kijken is een hele belangrijke, en het door je knieën buigen klopt zeker ook (maar dat moet bijna altijd ;-))
Rogier
hee rogier,
oefening baart inderdaad kunst. ik ben afgelopen winter een hele middag van de (gruwelijke) comborcière piste en de Droset piste(beide Arc 1950/2000) aan het afrossen geweest. heel zwaar, maar ik begon er inderdaad handigheid, en zelfs plezier in te krijgen! het gaat zeker nog niet vlekkeloos, maar ik ben van de gedachte af dat ik dit nooit kan leren.