Live: een korte trip naar de Zugspitz Arena

Twee ‘pedagogische studiedagen’ voor de dochter op donderdag en vrijdag waren voor ons genoeg om naar de Zugspitz Arena te rijden. Het werd spannend met de aangekondigde sneeuwval maar in dit blog kan je lezen dat het nog wel meeviel.

Ehrwalder Alm

Woensdag na school reden we weg en 8 uur later stonden we voor het hotel na een vlotte en vooral droge rit. Bestaat toeval? Waarschijnlijk wel maar het was werkelijk bij het inrijden van Oostenrijk dat de sneeuw lichtjes begon te dwarrelen. En dat zou de volgende 36 uur ook niet veranderen. Lekker op tijd naar bed en de volgende ochtend snel op pad. We besloten om te gaan skiën in Ehrwald, meerbepaald op de Ehrwalder Alm. Een familiaal skigebied met overwegend blauwe en rode pistes, ideaal om ‘erin’ te komen. En de sneeuw die bleef maar vallen. Op de pistes volop poederplezier. Later op de middag moesten een paar liften sluiten maar al bij al konden we genieten van een heerlijke skidag met verse sneeuw.

Grubigstein

Het gebied waar zowel men echtgenote als onze dochter leerden skiën mocht natuurijk niet ontbreken: de Grubigstein in Lermoos. Een mooie berg wat mij betreft, de infrastructuur is wel wat verouderd maar ik heb dit nog nooit als storend ervaren. En dit was meteen de kans om nog eens één van de kortste gondels van Oostenrijk te nemen, wat we ook gedaan hebben, gewoon voor de ‘fun’. We waren weer vroeg op pad en zoals je kon horen in het videoweerbericht was het rustiger weer, we hebben zelfs een streepje zon kunnen bespeuren. De pistes lagen best pittig. De sneeuwval in de nacht in combinatie met wat meer volk maakten dikke hopen sneeuw. Later op de middag zou de gondel richting top alsnog sluiten. Ons laatste ritje was inderdaad redelijk ‘pittig’ met een snijdende wind op de top. Honderd meter lager was er niets meer van te voelen. Het weer in de Alpen blijft toch magisch.