Roadtrip door Noordoost-Italië en Osttirol - deel 2

We waren bezig aan onze driedaagse roadrip door Italië. In totaal zes onbekende skigebieden stonden voor Henri en mij op het programma afgelopen januari (lees hier deel 1). Vandaag neem ik jullie mee op onze tweede en derde dag, waarbij we nog twee Italiaanse skigebiedjes bezochten maar ook langsgingen in het Oostenrijkse Osttirol.

Dag 2: Forni di Sopra & Ravascletto-Zoncolan

Dag twee van onze roadtrip startte in het dorpje Forni di Sopra. Dit dorpje is één van Alpine Pearls, een samenwerkingsverband van bestemmingen die zich inzetten voor ecologisch verantwoord toerisme. Dat is hier wat ons betreft volledig terecht. Forni di Sopra beschikt over twee skigebiedjes aan weerszijden van het dal (samen goed voor zo’n 13 kilometer aan pistes) die wij (uiteraard) beiden bezocht hebben. Eerst was het de beurt aan het deelgebied Davost in het dal, wat bestaat uit enkele verouderde sleep- en stoeltjesliften op een helling net buiten het dorp, met enkele verrassend leuke, maar korte pistes. Wat meer gevorderde skiers zijn meer op hun plaats in het hoofdgebied van Varmost, waar de pistes steiler zijn en de afdalingen langer. Dit gebied kent drie stoeltjesliften die in elkaars verlengde liggen die je dus in drie etappes van het dorpje op 900 meter, naar het hoogste punt op 2.065 meter brengen. De ruim 1.000 hoogtemeters kun je ook weer allemaal terug skiën, waarbij je in het middelste deel nog voor meerdere varianten kunt kiezen. Al met al een leuk gebiedje in een mooie omgeving, waarbij de weergoden ons helaas geen blik gunden op de oostelijke Dolomieten en het gebied bij ons wat triest oogde door het gebrek aan sneeuw.

Ons ‘middaggebied’ luisterde naar de naam Ravascletto-Zoncolan, een uurtje rijden vanaf Forni di Sopra. Dit gebied ligt op de flanken van de Monte Zoncolan, tevens een extreem steile beklimming bekend uit de wielerwedstrijd Giro d’Italia. Extreem steil wordt het in het skigebied eigenlijk nergens, aangezien het gebied vooral blauwe pistes kent. Voor de wielerfans onder ons is het leuk dat je letterlijk op de bewuste bergpas uit de Giro kan komen, hoewel je er weinig van herkent. Echt hoog wordt het hier niet, met de meeste van de 22 kilometer aan pistes tussen 1.300 en 1.970 meter. Het kleine hoogteverschil betekent ook dat het gebied relatief korte pistes kent. Uitzondering is de rode 10, de dalafdaling terug naar Ravascletto op 900 meter, dit is wat ons betreft ook meteen de aanrader in dit gebied. Ondanks het weer, wat tijdens ons bezoek niet geweldig was door laaghangende bewolking en regenbuien die zo nu en dan door het gebied trokken, een leuk gebied om gezien te hebben, maar zeker niet de geheimtip van deze roadtrip.

Dag 3: Lienz: Zettersfeld & Hochstein

De derde dag van onze roadtrip stond in het teken van de reis terug naar het noorden. Onderweg konden we het echter niet laten om het tweetal gebiedjes vlakbij de Oost-Tiroolse stad Lienz te bezoeken. In de ochtend stond het familiegebied van Zettersfeld op het programma, 's middags switchten we naar Hochstein, wat meer geschikt is gevorderden.

Het zonovergoten Zettersfeld is gelegen op een alm boven de stad en het grootste deel van de 21 pistekilometers is blauw en rood van kleur. De pistes liggen op een sneeuwzekere hoogte van 1.660 tot 2.278 meter hoogte. Het gebied kent een aantal leuke carvepistes met schitterende uitzichten op Lienz en de omringende bergwereld. Na een lunch op een zonnig terras en een gondelritje weer naar beneden (Zettersfeld kent geen dalafdaling), was het een kort ritje met de auto om aan de andere kant van de stad bij Hochstein weer de berg op te gaan. Beide gebieden liggen namelijk letterlijk aan de rand van de stad en zijn daardoor zeer goed bereikbaar.

Een combibaan (gondels en stoeltjes aan één kabel), gevolgd door een antieke 2-persoons stoeltjeslift en een lange sleeplift, bracht ons naar de top van het gebiedje Hochstein op 2.023 meter hoogte. Vanaf hier kun je via een aantal rode en zwarte pistes helemaal terug skiën naar Lienz op 668 meter, een hoogteverschil van maar liefst 1.355 meter! Op het onderste deel van de afdaling wordt daarnaast ieder jaar een FIS World Cup slalom en reuzenslalom voor de dames gehouden. Het gebiedje telt in totaal 16 kilometer aan rode en zwarte pistes en is opvallend rustig. Op een doordeweekse maandagmiddag in januari waren er in totaal misschien twintig andere wintersporters in het gebied, waardoor we de pistes vrijwel voor onszelf hadden. Het gebied kent heerlijke lange afdalingen voor gevorderden, waarbij je rechtstreeks de stad in skiet. Al met al een mooie afsluiting van onze diverse roadtrip door Friuli-Venezia Guilia en Osttirol. Een trip waarbij we zowel glooiende sneeuwloze hellingen tegenkwamen, als steil hooggebergte met geweldige sneeuwcondities.

Onze geheimtips

We kunnen ons voorstellen dat veel skigebiedjes je nieuw in de oren zullen klinken. Daarom hebben we onze favorieten even op een rijtje gezet: